Serieuzere zaken té serieus

Concert Raymzter en Chris Hinze geen pit noch sfeer

Tekst & Foto's: Jorrit Dijkstra, ,

Een scheet laten aan de eettafel, teveel zuipen op je eigen verjaardag en opeens het licht aanzetten op een feest hebben allemaal wat gemeen: het is nogal sfeerbedervend. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het veranderen van een staconcert in een zitconcert. Helemaal als het gaat om de Serieuzere Zaken-tour van de Almeerse rapper Raymzter en fluitist Chris Hinze. De Almeerse Schouwburg had te weinig kaarten verkocht, waardoor zij zich genoodzaakt zagen deze grove wijziging door te voeren. Een doodssteek.

Concert Raymzter en Chris Hinze geen pit noch sfeer

Hoe hard Raymzter, Chris Hinze of zangeres Rajae el Mouhandiz ook hun best deden, de zaal meekrijgen was geen makkelijke opgaaf. De zaal van de Schouwburg was slechts voor een klein gedeelte gevuld, wat zowel voor het publiek als de artiesten dus geen leuke ervaringen was. Meeklappen, meezingen en juichen vanuit een stoel komt toch een stuk minder enthousiast over dan wanneer het publiek gewoon op beide benen staat. Ondanks dat was er op de kwaliteit van het optreden niets af te dingen. De combinatie van rap, verschillende soorten fluiten en spirituele zang, ondersteunt door een zeer virtuoze band (genaamd The Band) met drum, gitaar en toetsenist zorgen voor een perfecte combinatie van jazzy hiphop. Ook op de aankleding van de Schouwburg is geen kritische noot te kraken: de verlichting was, alsmede het geluid, prima te noemen. Alleen jammer dat Chris Hinze er met sommige van zijn fluiten moeite mee had om boven de band uit te komen. Naast bekende nummer als de Vechten op het Schoolplein en Staat van Bewustzijn speelden zowel Ray als Rajae nieuwe nummers, allen gecomponeerd door Chris Hinze. De drie hoofdrolspelers brachten zowel samen als los van elkaar nummers ten gehore, wat bij een deel van het publiek tot verontwaardigde reacties leidde. Wie had verwacht een puur hiphopconcert bij te wonen, kwam net zo bedrogen uit als diegene die dachten enkel jazz te horen. Dat het concert geen sfeer, geen enthousiasme en geen spanning kende, lag dus niet aan de optredende artiesten. Allen verstaan hun vak en deden hun uiterste best, met het gebruik van een flinke dosis humor, om het concert tot een goed einde te brengen. Maar de afwisseling tussen een vijf minuten durende fluitsolo, een langdradige zangpartij van Rajae en vervolgens een diepzinnige rap van Raymzter vormen helaas geen geheel. Tel daarbij op dat na drie kwartier de show werd stilgelegd voor een (in volledige stilte) pauze in een overbelichte foyer en het is niet meer dan terecht dat de Schouwburg had besloten om het tweede, twintig euro kostende, kaartje gratis mee te geven.