Het eerste wat opvalt is het grafische artwork van de hoes. Vier gigantische robots die van plan zijn de wereld over te nemen; de hoes represent het doel van de Robotix. Het album opent met het nummer Intro, een instrumentale track met scratches van DJ Do. Het nummer heeft een duister sfeertje en laat de sfeer waarin de hoes is getekend goed uitkomen. Maar schijn bedriegt, als we bij het nummer Fris en fruitig aankomen klinkt er een liefelijk geluidje door de speakers en we worden begroet met een "Heéé" van een van de robots. De jazzy pianosample doet je denken aan een zomerse avond in de kroeg. De raps zijn neutraal en hebben af en toe een vleugje arrogantie en doen soms een beetje denken aan de stijl van DuvelDuvel. Maar zelfs robots denken wel eens aan een ander, zoals blijkt in het milieu/maatschappijkritische Energieramp. De robot October Chabliski geeft hierin scherpe opmerkingen naar de maatschappij met betrekking tot energie en het gebruik ervan. Het is duidelijk dat hij het er niet mee eens is hoe er met energie wordt omgegaan en de beat geeft een beeld van de gehaaste maatschappij waar het om geld draait, zoals de robot vindt. Voorgaande aan Zomer gaat het tweede vocaalloze nummer Interruimte, wat door de drum&bass-achtige bass en de vlagen van radio-bliep-geluidjes een atmosferische indruk geeft en eigenlijk een verlengstuk is van de Intro en een tussenstuk voor de outro. Zomer is een behoorlijke tegenpool van zijn instrumentale voorganger. Het is, zoals de titel al zegt, een track over de zomer, waarin Millennium Miek verschillende situaties voor ons schetst over zijn ideale zomer en de drums in dit nummer zijn opvallend lekker. Het zal aan de luisteraar niet voorbi gaan dat deze mannen zeker ook houden van jazz, aangezien in veel beats hier invloeden uit te horen zijn. Ook hebben deze mannen van staal Smaak, in dit nummer wat de smaakpupillen aantast zitten lekkere Afrikaanse percussies, de raps zijn droog en voorzien van de nodige opschepperij. Alle emcee's komen op deze track aanbod en je hoort ook duidelijk dat de heren de Flevolandse brutaliteit bezitten met een Amsterdamse tongval. De Outro van dit ruim een half uur durend album is weer een vervolg op de Intro en de Interruimte, wat opzich wel een redelijke afsluiter is. Al met al is dit toch wel een redelijk elektronisch hiphopalbum die je op de achtergrond tijdens je dagelijkse bezigheden met plezier luistert. De raps mogen op sommige momenten wat harder, maar de sound die deze heren brengen is over het algemeen lekker te noemen. Hou deze 'space invaders' in de gaten, want hier gaan we nog meer ruimtesignalen van ontvangen. Vol. 1 van de Robotix is gratis te downloaden op www.freshcotton.nl.