Heather Nova blijft betoveren in kleine zaal Muziekgebouw
In akoestische setting komt haar stem het beste uit de verf
Heather Nova heeft een fenomenale stem die niet vatbaar lijkt voor ruimte en tijd. Een stem waarmee ze in mythische tijden heel wat weerloze schippers naar de bodem van de zee gejaagd zou hebben. Gelukkig leven we niet meer in mythische tijden en is de sirene die Heather Nova is niet te beroerd om naar ons kleine kustlandje af te reizen. Vanavond staat ze op veilige afstand van de zee in een uitverkochte kleine zaal van het muziekgebouw.
Het is de taak aan Midori Jaeger, die we later ook nog terugzien als celliste bij Heather, om het publiek op te warmen in een zevental songs. Dat doet ze al tokkelend op haar cello in een vrolijke Ani DiFranco-stijl met hier en daar een fraaie cover van onder andere John Martin’s ‘May You Never’. Helaas brengt ze haar weemoedige strijkstokklanken pas later ten gehore in de set van Heather Nova.
De avond staat in het teken van Heather Nova’s meest recente album Other Shores, een album dat volledig uit covers bestaat. Maar stiekem is het ook een soort reprise van Pearl, het album waarmee ze in 2019 haar 25-jarig jubileum vierde. Dat jubileum viel helaas grotendeels in het water door corona-perikelen. Daarom krijgen we vanavond een fraaie dwarsdoorsnee van haar oeuvre met hier een daar een cover. Zoals ‘Jealous Guy’ van John Lennon en ‘I am on Fire’ van Bruce Springsteen. Maar credits wie credits toekomt. Heather Nova zit helemaal niet verlegen om covers, daarvoor is haar eigen materiaal te sterk. Zoals bijvoorbeeld ‘Island’, ‘Winterblue’, ‘Waiting’ en ‘Maybe An Angel’. Dat blijkt eens temeer in deze intieme setting waarbij ze zichzelf begeleid op akoestische gitaar en piano, een enkele keer aangevuld met Midori’s weemoedige celloklanken. In zo’n kleine setting komt haar stem het mooist tot z’n recht.