RVG en My Girlfriend brengen nostalgische eighties vibes naar het Stroomhuisje
Maar zijn daarin helaas niet heel overtuigend
Melancholische romantiek, vlijmscherpe teksten en pakkende melodieën. Het lijkt het perfecte recept voor een dansbare avond. Maar meer dan een paar tappende voeten en wiebelende tenen, wil deze avond niet lukken.
My Girlfriend
Terwijl het publiek langzaam binnendruppelt en de avondkilte nog in de zaal voelbaar is, stapt de driekoppige band My Girlfriend met veel energie en attitude het podium op. Ongemerkt lijken we in een tijdmachine te zijn gestapt en worden we terug gekatapulteerd naar de jaren 80. Ook de wilde haardos en lippenstift van frontman Gijs Schouten laat je vermoeden dat je je in het tijdperk van The Cure begeeft. Maar de muziek is allesbehalve smachtend en lyrisch. My Girlfriend is fris, leuk en dansbaar.
Met een tweesnarige (!) basgitaar, vingervlugge toetsen en strakke drums, weet het drietal onze voeten een beetje van de vloer te krijgen, en bewegen we mee op het ritme van hun catchy deuntjes. De nummers volgen elkaar in een hoog tempo op, en toch weten ze contact te maken met het publiek. Schouten trakteert ons zelfs op een intiem moment waarbij hij even tussen het publiek komt spelen. Een klein hoogtepunt, want ineens voelen we toch een beetje warmte opkomen in de nog steeds ietwat koude zaal.
RVG
“I think I’m giving up, enough is enough.” Met het geroezemoes nog op de achtergrond, trapt de Australische band RVG (Romy Vager Group) hun set af met het nieuwste liedje Common Ground. RVG staat bekend om pakkende melodieën en meeslepende teksten. Helder en melancholisch. Maar die helderheid ontbreekt vanavond. De teksten zijn vurig, maar de diepe stem van Vager is niet altijd goed verstaanbaar. Hierdoor lijkt de band al snel de connectie met het publiek te verliezen.
RVG zingt over herkenbare thema’s als liefde en verdriet, en toch weten ze ons niet te boeien. Ondanks de sterke instrumentale inzet, ontbreekt het aan expressie. Sommige nummers worden halfslachtig neergezet, waarbij het geheel een beetje eentonig aanvoelt. Bij het een-na-laatste nummer That’s all, lijkt de grunge attitude tevoorschijn te komen, en wiebelt iedereen even mee. Maar ook de toegift wordt door het publiek maar lauwtjes ontvangen. Vanavond komt RVG helaas niet helemaal goed uit de verf. Jammer, want hun nieuwe album Brain Worms is absoluut de moeite waard.