Saybia dompelt Effenaar onder in een warm bad van melancholische klanken

Deense rockers voor het eerst in 8 jaar op de planken met nieuw werk

Tekst: Theo Miggelbrink / Fotografie: Nadia Hagen ,

Saybia is een band die na hun succesvolle debuut altijd redelijk onder de rader gebleven is. Maar met hun kersverse release ‘No Sound From The Outside’ (het eerste nieuwe werk sinds 2007) bewijzen de heren dat ze nog altijd erg populair zijn. Hun Nederlandse clubtour is namelijk op een haar na uitverkocht. De Effenaar is een van de weinige zalen die vanavond niet het bordje uitverkocht aan de deur mag hangen. Al doet de goed gevulde zaal anders vermoeden. Maar voordat Saybia aantreedt mag de Effenaar eerst kennismaken met Bewilder.

Bewilder

Bewilder is de nieuwe band van ex-GEM frontman Maurits Westerik. En met een verse plak geel vinyl onder de arm - 180 grams, zo weet hij ons te vertellen - laat hij de Effenaar vanavond kennis maken met een vijftal van zijn nieuwste liedjes. Allen opgewekte rockers die prettig in het gehoor liggen en die hun afwisseling behouden door wals-motiefjes en af en toe een licht-psychedelische feel. Westerik maakt het geheel af met zijn krachtige en aangenaam rauwe stemgeluid. Maar na een vijftal liedjes komt er met ‘Forza (It Is)’ alweer een einde aan het optreden. En dat is eigenlijk te kort voor deze prettige eerste kennismaking. Maar gelukkig krijgen we 20 november alweer een herkansing in de Altstadt.

Saybia

Saybia trapt rond negenen af met ‘Down’ van het nieuwe album ‘No Sound From The Outside'. En dompelt de Effenaar daarmee gelijk onder in een warm bad van melancholische klanken. Het sterke samenspel van de bandleden en de altijd erg aangename stem van Søren Huss zorgen er bovendien voor dat de aandacht van het publiek geen moment verslapt. Al excuseert de frontman zich tijdens ‘sing-a-long-song’ ‘The Second You Sleep’ dat hij niet helemaal goed bij stem is. Iets wat bij het betreffende nummer en bij ‘I Surrender' en ‘The Day After Tomorrow’ (die later tijdens de set langskomen) geen enkel probleem is. Aangezien het publiek bij die ‘signature songs’ de tekst luidkeels meezingt. Het bewijst gelijk de kracht van de band. Waar veel bands trots zouden zijn op één zo’n song lijkt Saybia er in te grossieren.

Dat de de heren van Saybia echter niet alleen talent hebben voor het schrijven van prettig in het gehoor liggende melancholische nummers bewijzen ze met ‘Untitled‘ van het tweede album ‘These Are The Days'. Hiermee laat Saybia horen dat ze wel degelijk stevig kunnen rocken. Bovendien is het een lied waarin het muzikale experiment niet geschuwd wordt en dat lekker alle kanten uitwaaiert. Daarmee vormt ‘Untitled’ muzikaal gelijk het hoogtepunt van deze avond. Maar dat wil zeker niet zeggen dat de heren hun kruit dan al verschoten hebben. Want hierna volgen nog prijsnummers als ‘I Surrender', ‘Angel’, ‘Brilliant Sky’ en de toegiften ‘Fools Corner’ en ‘The Day After Tommorow’.

Na afloop poseren de heren vier man sterk gewillig met fans bij de merchandise stand. En dat Søren Huss inmiddels niet meer de (ietwat mollige) slacker-god van welleer is, maar een keurige meneer met een goed onderhouden baardje en het haar in een scheiding, zal de fans niet deren. De hernieuwde kennismaking was vanavond meer dan aangenaam en zolang de band sterke albums blijft uitbrengen zoals nieuweling ‘No Sound From The Outside' en geïnspireerde liveshows blijft geven kunnen ze nog jaren vooruit.

Gezien: Bewilder en Saybia, op 11 oktober in de Effenaar