Hank Long viel eerder al op als opwarmer bij de Alrt editie met Boyz Noise en Motor, omdat hij niet houdt van treuzelen, maar gewoon met elke plaat gas erbij wil geven. Zijn platen hebben allemaal een rauwe punkie edge. Niet van die langdradige opbouwen, maar gewoon snelle breaks en vrolijke structuren. Slim dat hij is, begint hij met rustiger werk en heeft hij publiek al helemaal mee als hij aan het eind van set op verrassende -vet geloopte intro- manier SMD's remix van Magick op full tempo brengt. Mooi punt voor dj Hell om 4 uur lang verder te knallen. Maar dat zit er nog even niet in. Hell is vooral bekend van het International Deejay Gigolo label. De prent van een jonge Arnold Schwarzenegger in sexy pose op de labels van de 12" 's zegt genoeg over de insteek van de muziek die erop uitkomt. Techno in de breedste zin van het woord maar niet te moeilijk - niet van die overgeproduceerde commerciële nummers - maar rauw met trance en disco invloeden. Hell valt meteen tegen door niet echt door te gaan op de sfeer die Hank voor hem heeft gecreëerd. Hij begint weer serieus op te bouwen, niet slecht maar eigenlijk ook niet verwacht. Te veel geijkte techhousehitjes van afgelopen zomer komen voorbij (het lijkt even wel een flashback na de set van Dominik Eulberg op de vorige minimal editie van Alrt) en de overeenkomsten met zijn set op Timewarp van afgelopen maart (goed zoeken en je vindt hem op internet) vallen ook op. De spanning tussen wat wel en net niet kan ontbreekt, het is te routineus, het lijkt te veel op wat anderen doen, het venijn is eraf. Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat hij toch vakkundig een paar keer iedereen lekker los laat gaan en dat de sfeer prima is in de goedgevulde zaal. Commercieel gezien doet de Effenaar goede zaken en is Alrt een leuke uitgaansavond, maar meer niet. Gezien; dj Hell en Hank Long op Alrt, 6 oktober, grote zaal Effenaar.