Vooraf had ik zo mijn twijfels, iemand die zichzelf the legend noemt en dit dan ook nog groot op zijn jas laat zetten behoort met enige scepsis ontvangen te worden. Maar na 2 minuten en al 3 platen verder te zijn bevestigt deze ouwe rocker zijn status volledig. In een hete rode zaal staat het stampvol en iedereen gaat uit zijn dak. Met een speciale microfoon, geïnstalleerd boven zijn draaitafels creëert Grandmaster Flash een sfeer die dicht bij de legendarische block party’s moet komen, niet dat ik er ooit bij ben geweest, sterker nog ik was nog niet eens geboren. De platen die hij draait zijn allemaal bekend en een willekeurig andere dj zou ze met goed fatsoen niet meer kunnen draaien. Flash wel. Tegenwoordig zijn een mengpaneel en twee old skool technics niet meer voldoende voor de moderne dj. Nee, er moeten cdj’s staan, een mengpaneel vol effecten, een loop apparaat en een externe effecten bak zijn nodig om mee te tellen. Maar als je de skills hebt als dj waarover Grandmaster Flash beschikt dan zijn al deze toeters en bellen totaal overbodig. Met een vingervlugheid waar menig vrouw opgewonden van zou raken laat hij de platen slechts een enkele minuut horen om vervolgens meteen over te schakelen naar de volgende hit. En waar iedereen zijn handen naar beneden houd als een mc verwoede pogingen doet om de boel wat op te zwepen op een doorsnee houseparty heeft Flash een patent op succes. Iedereen brult mee en op commando van de grote leider steekt iedereen zijn handen in de lucht. Vergezelt door enkele juniors die ook allen de kunst verstaan van het mixen -maar vaker voor Snoop Dogg kiezen ipv Michael Jackson- verlopen de 2 uur in perfecte harmonie. Iedereen is vrolijk en de sfeer is uitgelaten. Als ik richting uitgang loop besluit ik dat alle cd’s thuis die ik ooit gekopieerd heb weg te gooien en beloof ik mezelf plechtig me alleen nog maar bezig te gaan houden met Vinyl. Op eentje na, een mix van Grandmaster flash uit 98 toen ik The legend gemist had op Planet rock, je moet toch een voorbeeldje hebben!