Het begon allemaal tijdens een optreden van het gelegenheidsproject ‘De Richard Plukker Tribute Band’ in Veldhoven zo’n jaar of vier geleden. Naast Richard Plukker, speelden ook toetsenist Arno Landsbergen en drummer/percussionist Igor de Wit mee. Gitarist Vee was de geluidsman ter plaatste en Bassist Gijs van den Broek en drummer Mark Trash waren meegekomen om te sjouwen. In de kleedkamer ontstond het idee om een keer te jammen en niet veel later was er ineens een southern-rock band luisterend naar de naam van een microfoon met een met goud bespetterd membraam. Richard: ”Gijs had een eigen oefenruimte en Vee een busje, dus dat het goede muzikanten waren was mooi meegenomen.” ~ Is GSM een hobbyproject? Richard: “Eigenlijk zijn we een identiteitloos orkest. Zoiets als Josh Homme’s Desert Sessies. Dat waren projecten met verschillende muzikanten onder het mom van: “Jij kan dit, jij leuk dat, laten we samen een keer een plaat maken.” Alleen zijn wij bij elkaar gebleven en dan ben je een band.” Igor: ”En als een band ergens wil spelen moet er een CD komen, een website, een Myspace, een sticker, een vlag. Je hebt tegenwoordig veel nodig.” Gijs: “Vroeger was je met een goede band overal welkom, tegenwoordig maak je met een slechte band maar met goede promotie meer kans om op te treden.” Richard: “De noodzaak tot professionalisering is er ook bij ons ingeslopen.” ~ Het lijkt er een beetje op dat die plaat er gaat komen omdat het moet en niet voor de lol. Richard: “Een beetje wel. Er moet iets gebeuren, dat staat vast, want we worden ongeduldig. Muziek maken is leuk. Of dat nou in de studio is, in de repetitieruimte of op het podium. Maar het hele circus daaromheen, daar zit ik niet zo op te wachten. Niemand van ons is een regelneef. Dat is prettig, maar het is tegelijk een nadeel. Zonder iemand die de promotie op zich neemt, gebeurt er niet zoveel.” Gijs: “Wel iets, maar het zal bij ons wat langzamer gaan dan bij andere bands.” Arno: “Het is een investering. We weten allemaal dat we de rest van ons leven muziek willen blijven maken, dus dan kunnen we maar beter nu wat moeite doen om naar buiten te treden en dan hebben we daar als het goed is nog lang profijt van. Het gaat erom dat we veel kunnen spelen, zodat we waardering krijgen van voor wat we doen.” ~ Volle zalen, is dat het summum? Gijs: “Niet per definitie. Ik speel liever voor vijftien blije mensen, dan voor een zaal met duizend chagrijnige koppen.” Richard: ”Er wordt vaak laatdunkend gedaan over kleine zaaltjes, maar dat is helemaal niet terecht. Ik weet nog dat we met GSM een keer in Sint Oedenrode speelden en dat het dak er af ging. Sta je daarna in een willekeurig grote zaal, mag je een half uurtje spelen en dan is het nog een kutoptreden ook.” Igor: In een klein zaaltje is vaak meer sfeer dan op een festival met landbouwplastic en bouwlampen.” Gijs: “In het buitenland spelen is het leukste. Mensen komen kijken omdat ze uit hun plaat willen gaan. In Nederland staat het publiek je te beoordelen en voor je het weet, lijk je op die en die band, maar dan veel slechter. In Duitsland is een optreden altijd een feest. Die acht uur terug rijden neem je dan vanzelf voor lief. Zover zijn we met GSM jammer genoeg nog niet.” ~ Richard kennen we nog van Candybar Planet. Hij, Arno en Igor zaten samen in Moonstorm, nu Jaffa in Stereo. Vee speelt nu, na The Colliwogs en Tupelo Honey bij de Spades en Gijs en Trash zaten in The Superdispensers. Allemaal doorgewinterde muzikanten. Is de blije naïviteit eraf? Richard: “Vroeger dacht ik echt dat ik een superster zou worden. Nu niet meer. Het is me niet gelukt, maar ik ben daar absoluut niet verbitterd over. Niemand van ons.” Arno: “We hebben met Moonstorm een once in a lifetime kans laten liggen. Alles lag open. Voor we het wisten stonden we op Lowlands. We konden dat wat er gebeurde alleen niet goed op waarde schatten. Het ging gewoon te gemakkelijk.“ Igor: “Op het moment dat we als een vuurpijl de lucht in konden, werden we het oneens over van alles. We zeiden toen: ‘Ach, dan gaan we wat anders doen.’ Dat werd Jaffa in Stereo.” Richard: “Ook bij Candybar Planet hebben we er niet uit gehaald wat er in zat.” ~ Jullie hebben wel al een Demo, gaan die vier nummers mee naar het debuut album? Chrystal Ball heeft ondanks zijn zes-en-een-halve minuut absoluut hitpotentie. Richard: “Echt waar? Bedankt man! Dan knippen we meteen de solo’s van Vee en Arno eruit. Nee, over de potentiële single hebben we nog niet nagedacht, maar die vier nummers komen er inderdaad op. We hebben inmiddels genoeg liedjes om een plaat te vullen, misschien teveel zelfs, dus het zal niet lang meer duren voordat al die platen-bobo’s hun zin zullen krijgen: ‘Ja, we hebben een CD, mogen we nu dan eindelijk spelen?’ Tot die tijd gaan we eerst Deurne veroveren. Daar kunnen we straks de straat niet meer op zonder hordes gillende vrouwen. De helft van de ‘Deurne tour 2007’ het optreden in OJC de Roos dus, is alweer voorbij, maar komende zaterdag spelen we Cafe Bar Sail Mountain plat.” Gijs: “Alles draait bij ons om muziek maken. Maakt echt niet uit waar we staan.” Nieuws over de albumrelease en het lanceren van de website zullen uiteraard op deze site worden vermeld. Tot die tijd kun je voor al je GSM info terecht op de GSM-Myspace, of bij de bevolking van Deurne. 26 mei Sail Mountain Deurne 1 september Klokgebouw Eindhoven (o.v.b.) 8 september Burgers Eindhoven