Er zijn blijkbaar (nog) niet heel veel liefhebbers van de Finse fantasy-metalband Battlelore, gezien de wat magere opkomst in de kleine zaal van de Effenaar. En dat terwijl dit het enige optreden in Nederland is van Battlelore. Het merendeel van de aanwezigen was wél overduidelijk fan van de fantasierijke Finnen. De Nederlandse gothic-metalband A New Dawn had duidelijk meer moeite om het publiek voor zich te winnen. A New Dawn is een band uit Oud-Beijerland, die al menig maal heeft opgetreden in de Bibelot te Dordrecht. Onze 3VOOR12-collega’s uit de Drechtsteden zijn vol lof over A New Dawn, dat te typeren is als een doorsnee gothic-metalband. Zangeres Sanne Kluiters doet qua sound en looks iets denken aan Simone Simons van Epica en aan een jonge Floor Jansen van After Forever, zij het met een wat minder charismatische uitstraling. Het is de ietwat lompe sound waardoor A New Dawn afwijkt van de meeste bands in dit genre. Vanwege het gebrek aan toetsen en door het rechtlijnige drumwerk missen de composities van A New Dawn de voor dit genre kenmerkende subtiliteit in opbouw, zodat de spaarzame sferische passages verzuipen tussen de hardere stukken. Het grote pluspunt van A New Dawn is zonder meer Monica Janssen. De bassiste, te herkennen aan haar lange, donkere dreadlocks, trekt meer de aandacht naar zich toe dan zangeres Kluiters dat doet. Zeker wanneer Janssen haar strot opengooit en er masculien klinkende grunts uit haar longen rollen. Het kleine vrouwtje maakt daarmee zichtbaar indruk op de Eindhovense metalheads. Janssen geldt dan ook als één van de beste grunters die Nederland rijk is. Misschien wordt het tijd dat ze zich de rol van frontvrouw bij A New Dawn opeigent? Die past haar immers zeer goed. De Finse band Battlelore komt het podium opdraven tijdens veelbelovende, sferische intromuziek. Eenmaal geïnstalleerd gaat de bulldozer die Battlelore heet van start. Bij fantasy-metal denken velen wellicht aan huppelende gothicprinsesjes die mijmeren over elfen, eenhoorns en toverpoeder. Battlelore denkt daar iets anders over. De band verhaalt wel over mythische schepsels en mysterieuze veldslagen, maar de sfeer is grimmiger en de muziek is rauwer dan bij de meeste gothic-rockbands. Waar Within Temptation het op het doorbraakalbum ‘Mother Earth’ had over een utopische wereld met wijze geesten, natuurkrachten en de (vrouwelijke) belichamingen hiervan, heeft Battlelore het over monsterlijke demonen en boosaardige legers met een indrukwekkend wapenarsenaal. Op het podium blijft het wapenarsenaal echter beperkt tot een hoop volume en één zwaard. De feeërieke, op Sumatra geboren zangeres Kaisa Jouhki is een teer uitziende dame, die een schril contrast vormt met de geschminkte potige pummels achter zich. Ook de rondborstige, roodharige keyboardspeelster Maria toont niks van de verfijndheid van Jouhki. Hoewel Jouhki – die gedurende het optreden geen spier lijkt te vertrekken! – zich vooral concentreert op de zang, zijn de andere bandleden van Battlelore vooral bezig met de performance en het entertainen van de toeschouwers. Het publiek, dat nog geen honderd koppen telt, smult er overduidelijk van. Headbangen, duivelsgroeten en uitzinnige toejuichingen zijn er voor de Tolkienesque gothic-metal van Battlelore. En dat terwijl het showelement zich enkel beperkt tot de zwaardzwaaiende grunter Tomi Mykkänen. Zo makkelijk kan het dus zijn om je publiek te veroveren…