Enthousiasme Greg kenmerkend voor Stairway to Heaven

Divers programma, divers publiek en geweldige sfeer

Tekst: Tijs Dijstelbloem / Fotografie: David Markus, ,

Je kon er bijna niet omheen, overal in de stad prijkte de roze-blauwe poster/ flyer van het Stairway to Heaven feest en, zo bleek, het was niet voor niets geweest. Een volle club Rembrandt met een divers programma en een uitgelaten sfeer was het resultaat!

Divers programma, divers publiek en geweldige sfeer

Nadat hij zijn eerste plaatjes had gedraaid in de Foyer en zijn cd mapje keurig aan de kant legde voor de volgende dj straalt het geluk van zijn gezicht. Het is voor hem de eerste keer in Eindhoven en ‘nee, hij is niet zenuwachtig’ voor zijn volgende draaibeurt in de groene zaal. Waar eigenlijk de beatsbelievers gepland stonden na hoofdact Victor Coral gaven zij hun plekje af aan Greg. In de foyer blijkt al dat hij voor niets of niemand onder hoeft te doen. De deuren gingen om tien uur open en de vroege vogels werden ontvangen in de foyer. Door de zalen een voor een open te doen kreeg je al snel het gevoel dat het druk was. De rij buiten beloofde veel goeds. Na ontvangen te zijn door een clowneske figuur ging de eerste band Luie Hond van start. De Doe Maar look a likes deden hun best maar het bleef bij bescheiden danspasje bij het publiek. De groene zaal was intussen ook open en stroomde meteen tot de nok toe vol. De sfeer was uitstekend en het geluid in de laatst genoemde zaal was ook veel beter. Dj’s Fat Boy & Slim namen het over in de rode zaal nadat Artefact op deze benefietavond het had laten afweten. Het jonge en over het algemeen uit studenten bestaande publiek vond zijn weg gemakkelijk door de club, die voor de gelegenheid ook op de bovenste verdieping open was. Hier hosten de jongens van Rare records een intiem zaaltje waar mede door het zachte geluid al snel een lounge sfeertje ontstond. Terug in de rode zaal ging het goed los, een ietwat beschonken frontman van Let’s Quit zweepte de zaal goed op met vrolijke ska. Jammer dat niet iedereen in de band gekleed was als een blues brother maar de lol was er niet minder om. In de groene zaal ging het ondertussen letterlijk en figuurlijk naar een kook punt en de avond werd langzaam aan een der gezelligste tot nu toe in de Rembrandt. De studenten die het feest op poten hadden gezet waren in het begin van de avond nog wat zenuwachtig over een goede afloop, maar konden ruim voor sluitingstijd al opgelucht adem halen. Dj Greg stal toen de show en toonde zich een waardige ambassadeur van de Bart Foundation. Al met al een erg geslaagde avond voor iedere betrokkene, wie weet krijgt het een vervolg en mag de volgende keer Arnold als levende mascotte wel naar binnen.