In het voorprogramma staat de band Rompeprop aangekondigd. Blijkbaar had deze band vanavond andere verplichtingen, want de band die op het podium verschijnt noemt zichzelf ‘Context’. De Brabantse band bestaat nog maar een jaar en speelt trashmetal met ook invloeden uit de rock’n roll. De band is nog maar jong; de oprichting vond plaats in april 2006. Technisch maakt de band niet veel indruk, maar het is muziek die wel lekker doorknalt. Echter, na een aantal nummers wordt het net iets te voorspelbaar. De muziek is zwaar en log, daarom is het jammer dat de vocalen van de frontman daar net te weinig eer aan doen. Of dat ligt aan geluidstechnische omstandigheden of aan de stem van de leadzanger blijft wat onduidelijk. De stem van de bassist, die in een nummer de leadzang even overneemt, klinkt een stuk krachtiger. Wat opvalt aan de performance is dat de bandleden behoorlijk in euforie lijken te zijn dat ze hier vanavond staan. Dit is net iets teveel af te lezen aan de podiumpresentatie. Dan is het tijd voor GWAR, een van de meest omstreden metalbands uit Amerika. Waarom, zal vanavond snel duidelijk worden. De band die al sinds 1985 actief is, speelt een mix van trashmetal, hardcorepunk en shockrock met tekstuele thema’s die al het normbesef doen verbrijzelen. Drugs, racisme, satanisme, bestialiteit, verkrachting, moord, het komt allemaal voorbij. De zaal is aardig volgelopen en er verschijnen steeds meer mensen in witte overals of roodbevlekte shirts. Zou het dan echt zo vreselijk zijn? Wanneer GWAR opkomt blijkt inderdaad dat 3VOOR12/Eindhoven fotografe en ik de voorstelling ietwat hebben onderschat. Vanaf minuut 1 is het pure terreur; er komt een figuur de bühne op die meteen de eerste 4 rijen publiek onder het bloed spuit terwijl GWAR hun eerste nummer inzet. Vanaf dat moment is het feest. De duistere meesters van het kwaad nemen de regie over en nemen Dynamo mee naar een science- fiction achtige horror realiteit waarin bloed, sperma, pus en braaksel basisbehoeften zijn. Snel is duidelijk waarom Dynamo dit in de aankondiging ‘metalfeestband’ noemt. De duistere heren hebben –buiten de 2 podiumbeulen- heel wat support meegenomen; tussen de nummers door verschijnen figuren als George W. Bush, Hitler en Jezus Christus op de bühne. Voor de Amerikaanse politie wordt zelfs een nummer onderbroken. De een mag over het publiek ejaculeren terwijl de ander met GWAR-martelaarstuig publiekelijk wordt afgeslacht. Wat ten gevolge heeft dat er niemand in de zaal te vinden is zonder ‘bloed’ of ‘sperma’ op zijn kleren. GWAR heeft een sterke fanbase, er zijn vanavond een heleboel mensen uit het buitenland afgereisd naar Eindhoven en sommigen reizen GWAR zelfs achterna op hun Europese tour. Wie denkt dat frontman Oderus Urungus achter zijn masker eigenlijk een heel zachtaardige vent is, wordt meteen uit die illusie geholpen. Wanneer iemand uit het publiek de bühne probeert te betreden, wordt hij hardhandig van het podium afgetrapt. Daarna volgt er nog een waarschuwing van Oderus die duidelijk maakt dat degene die dit nog een keer probeert het er niet levend vanaf zal brengen. Wanneer de show ten einde loopt, verschijnt Satan in hoogsteigen persoon ten tonele en zelfs deze moet het afleggen tegen GWAR. De band geeft nog een toegift van een aantal nummers met ondersteuning van Osama Bin Laden en daarna is het echt tijd om letterlijk af te druipen. GWAR is geen muziek; het is een ervaring.