De muziekcultuur in Drenthe is op dit moment niet echt florissant te noemen: het gebrek aan muzikale broedplaatsen creëert weinig opkomende acts en bandjes zijn schaars. Het is dan niet verbazingwekkend dat bij gebrek aan natuurlijke ontmoetingsplaatsen onze provincie een relatief grote hoeveelheid singer-songwriters heeft. Deze kunstenaars drijven op eilandjes rond in een soms oneindig lijkende leegte. Gelukkig zijn er mensen die hun best doen om er het beste van te maken. Projecten zoals Shepherd Sessions weten de groep bij elkaar te brengen en creëren een impuls in een kaal muzikaal landschap.

Ongeveer een half uur voor aanvang van de live uitvoering van Shepherd Sessions wordt er nog druk gepend. Isa Zwart zit met fijngeknepen ogen een poging te doen tot het ontcijferen van de runen in haar schrift. Tijdens de repetities eerder op de dag waren de duo’s al bezig met het herontdekken van hun eerder geschreven nummers. Zat er nou een capo op? En zo ja, waar? Welke akkoorden werden er gebruikt? Zat hier nou nog een refrein? Ondertussen wordt er ook gekeken naar verdere samenwerkingen. Zo staan de Sons of the North Country (zonder Niels Krijger, maar met ROO, Ruud Fieten en Timo de Jong) nog een keer op voor een muzikale toegift en doen ze snel een mini-repetitie bij de picknickbank.

Ondanks de twijfel op de gezichten van sommige deelnemers lijken de uitvoeringen in Klein Paradiso beter tot z’n recht te komen dan de spontane sessies in het Holtingerveld. Toegegeven, er sluipen wat foutjes in, zo zegt Timo de Jong na zijn nummer met Isa Zwart: “Grappig dat we dezelfde fout maakten in de tekst.” Verder komt er af en toe een verkeerd akkoord voorbij, maar dat hoort bij het idee van Shepherd Sessions. Het hoeft niet gepolijst te zijn, sterker nog: de samenwerking van Ruud Fieten en Chris van der Ploeg (I Took Your Name) leunt op één couplet en refrein dat herhaalt wordt. Fieten benoemd dat hij en Van der Ploeg wel na die tijd het liedje hadden kunnen afmaken, maar dat het krachtiger is om het te laten zoals het toen in een half uur geschreven was.

Als bonus op de nummers van de schrijfsessie hebben de singer-songwriters allemaal ook een blokje met eigen nummers. ROO speelt op verzoek van het publiek een vlot nummer: ‘The One I Kill For’. Het duo verlaat al snel Klein Paradiso voor een concert elders, maar heeft zeker een goede indruk gemaakt. Fieten speelt ‘Repeat After Me’ en een akoestische zeer gewaardeerde versie van de nieuwe single ‘Mad Dogs in the Sun’. Daisy Bellis komt met ‘Good Night’ en een recent gepend nummer met als werktitel ‘No Home’ als try-out voor het gevarieerde publiek. De akoestiek en locatie (de deuren staan open met het idyllische uitzicht over de omgeving van Echten) zorgen voor een bijna engelengeluid van Bellis.

Kamphuis speelt ‘Bleed’, ‘Stupid Fucking Lovesongs’ en een nummer nog zonder titel, maar wel met een boodschap: “Je kunt soms honderden redenen hebben om niet met iemand te zijn, en er dan één nodig hebben om het wel te doen.” Zijn korte set maakt vooral duidelijk dat Kamphuis qua opbouw een huisstijl heeft gevonden en het in zich heeft om aanstekelijke popliedjes te schrijven. Isa Zwart laat de invloed van haar Australiëreis horen met ‘Byron Bay’ en ‘Free’ en voegt daar het Nederlandse ‘Een Laagje om mijn Hart’ aan toe. Nadua speelt een stabiel ‘Red’, ‘Where Do We Go’ en ‘For Now Goodbye’. Eigenlijk een set die nu al zou kunnen gelabeld worden als een ‘greatest hits’ optreden van de twintigjarige zangeres. I Took Your Name eindigt met ‘I Would Do Anything’, ‘Bird in my Hand’ en, op verzoek, ‘Like Wax’.

Alle deelnemers hebben zich van hun beste kant laten zien. Dat maakt alleen maar duidelijker dat de verschillen tussen de singer-songwriters in Drenthe soms mijlenver zijn, waardoor het juist interessant is om ze bij elkaar te zetten en te zien wat er uit rolt. De nog jonge Daisy Bellis, Isa Zwart en Nadua kunnen bijvoorbeeld perfect leren van de kilometervreters Timo de Jong en Ruud Fieten. Deze eerste editie van Shepherd Sessions onderstreept de noodzaak van het samenbrengen van Drentse muzikanten en vraagt naar meer.