In 2000 won Mintzkov Luna de prestigieuze Rock Rally, het Belgische equivalent van de Grote Prijs van Nederland. Pas in 2003 bracht de band debuutplaat ‘M For Means And L For Love’ uit, een erg fijne indiepopplaat. Na het debuut gaat de band verder onder de naam Mintzkov en bracht ze de albums ‘360°’ (2007) en ‘Rising Sun, Setting Sun’ (2010) uit. De Belgen speelden op diverse festivals en toerden met elk album weer door Nederland. Vanavond staan ze ter promotie van het vierde album ‘Sky Hits Ground’ weer in Paard van Troje.
Mintzkov ontbreekt het aan bezieling
Maar met de toegift maken de Belgen alles toch nog goed
Het Belgische Mintzkov is eindelijk weer terug in Paard van Troje, met het vierde album ‘Sky Hits Ground’ op zak. Een echte doorbraak is er nog niet van gekomen, maar toch weten deze Belgische indierockers ook nu weer de kleine zaal van ’t Paard goed te vullen. De in juni 2013 op de Herman Brood Academie opgerichte The Silverfaces mag openen. De band won de Amsterdamse Popprijs en stond begin dit jaar al zeer succesvol op Noorderslag.
Maar eerst mag The Silverfaces openen. Een zeer jonge rockband ontstaan vlak voor de zomer van 2013 op de Herman Brood Academie. Met het derde optreden won de band de Amsterdamse Popprijs en met amper tien optredens op hun naam speelden de vier leden begin dit jaar al op Noorderslag. Vanavond springt de vrouwelijke ritmesectie meteen in het oog. Twee enthousiaste energieke jonge dames. Vooral drumster Nienke Overmars, met rode wangetjes, hakt er stevig op los. Het spelplezier spat vanachter de drums vandaan. Op deze solide basis is het aan de keurig geklede jongeman met kuif op toetsen en de pluizige krullebol op zang en gitaar om de muzikale kleurplaat verder in te kleuren. En dat doen ze met een psychedelisch jaren zestig/zeventig bluesrock geluid. De heren wisselen elkaar met solo’s regelmatig af en buitelen daarmee over elkaar heen. Soms wordt een nummer zo lang uitgesponnen dat de aandacht even verslapt, maar dat zijn uitzonderingen in een indrukwekkend goede set.
Mintzkov komt klokslag negen uur op en vult het eerste half uur met nieuw materiaal. De nummers zijn wat soberder en minder uitbundig maar toch stuk voor stuk onmiskenbare Mintzkov-liedjes. Wanneer bassiste Lies Lorquet de tweede stem verzorgt worden de nummers steeds weer naar een hoger plan getild, zoals bij ‘Word of Mouth’. De band is strak op elkaar ingespeeld maar de echte bezieling ontbreekt. De bandleden bevinden zich stuk voor stuk op een eilandje. Van de introverte bassiste Lies Lorquet zijn we dat wel gewend, maar de interactie tussen de overige bandleden is ook wel erg minimaal. Ze doen hun ding en doen dat goed maar wel ieder voor zich. Zanger Philip Bosschaerts moet het optreden dragen en doet dat prima. Hij praat wat over de liedjes en gooit er af en toe een anekdote tussendoor: “Het is veel te lang geleden dat we hier speelden, de vorige keer zat Fun Loving Criminals backstage enorme pizza’s te eten, wat waren wij jaloers. Dit is onze volgende single ‘Old World’, laten we dat opdragen aan Fun Loving Criminals.”
In het tweede deel van de set komen er ook enkele wat oudere ‘hits’ langs, zoals ‘One equals a lot’. En ‘Mimosa’, van debuutplaat ‘M For Means, L For Love’ blijft toch één van hun beste nummers. Zeker zoals dit vandaag wordt gebracht met de prachtige samenzang van Philip en Lies. Met ‘Opening fire’, van de vorige plaat, mag het publiek meezingen en doet dat massaal. Eindelijk echte interactie met het publiek. De set is goed en gedegen opgebouwd maar het echte spelplezier spat, in tegenstelling tot het voorprogramma, niet van het podium. Muzikaal klopt het echter wel allemaal. Met ‘The state we’re in’ en ‘Return & smile’ van ‘360°’ wordt het optreden afgesloten.
Uiteraard is er een toegift. Zanger gitarist Philip komt alleen het podium op en begint solo met ‘Gemini’. Het is stil, heel erg stil. Het nummer begint klein en ingetogen en wordt heel langzaam uitgebouwd. Stuk voor stuk komen de andere bandleden erbij en wordt het nummer voller en luider tot het bijna ontspoort. Een hele toffe opbouw. Afsluiter van de avond is een opvallende cover, ‘Formidable’ van Stromae, maar dan vertaald naar het Engels: ‘Wonderfull’. Mintzkov heeft er een volledig eigen versie van gemaakt. Met fijne gitaren en, voor de herkenning, een stukje originele Franstalige tekst. Een opvallende en gedurfde afsluiter.
Mintzkov geeft vandaag een goed en degelijk optreden zonder echte uitschieters. De liedjes staan stuk voor stuk als een huis en muzikaal klopt het allemaal. De echte bezieling mist echter en dat is jammer. Met de geweldige toegift maakt dit Belgische quintet op de valreep alles toch nog goed.