Na de eerste koude dagen van het jaar is het prachtig, helder herfstweer. Vandaag staat in het teken van de ruimte die Popradar biedt en de mensen die hiervan gebruik maken: huurders, muziekscholen, muziekverenigingen, bandjes. Wij geven het woord aan zes bands die hier vandaag optreden. Want wie kent de waarde van een plek beter dan de mensen die er zijn opgegroeid, de mensen voor wie het een thuis is?

Ruimte

Maar eerst nog even dit: hoe staat het er nu voor met Popradar? We weten dat Popradar door financiële nood de huur van het gebouw aan de Burgemeester Hovylaan moest opzeggen om ervoor te zorgen dat de organisatie haar belangrijkste taken kan blijven vervullen. Aangezien Popradar de hoofdhuurder van het pand was, levert dit een hoop onzekerheid op voor alle andere gebruikers van het pand: de vraag is of deze bijzondere plek voor de Haagse muziekgemeenschap kan blijven bestaan. 

Inmiddels is er opnieuw een huurdersbijeenkomst geweest, waar ook de gemeente vertegenwoordigd was. De gemeente heeft laten weten dat er voor de huidige huurders plek blijft in het gebouw, maar de details moeten nog uitgewerkt worden. Er wordt een ‘klankbordgroep’ samengesteld met huurders en andere gebruikers van het gebouw om samen met de gemeente in discussie te gaan over hoe de toekomst eruit zal zien. Het voornemen is om in december een kortetermijnvisie te hebben liggen.

Zekerheid is er daarmee echter nog niet, en daarom is er vandaag COME TOGETHER, een initiatief van de huurders. Het gebouw zit altijd stampvol activiteit, maar op dit ‘protestival’ gaan alle deuren open om iedereen te laten zien wat hier allemaal gebeurt. En dat betekent optredens, jamsessies, workshops en muzieklessen in de gang, oefenruimtes, en lokalen. Drukte en lawaai, precies waar wij van houden! 

© taratookthatphoto

HAYLID

Vandaag loopt alles door elkaar heen: leerlingen, belangstellenden, beginnende bandjes en ouwe rotten. Aan het einde van de zonovergoten gang horen we de moderne rockers HAYLID, die tot onze verbazing deze keer de overstuurde versterkers hebben ingeruild voor een intieme, akoestische set. Die keuze kwam niet helemaal uit de lucht vallen, zo vertelt zangeres Kyara Elyana ons: “Ik had recent een operatie, dus ik mocht letterlijk niet op het podium staan. Het was ook leuk om een keertje terug naar de basis te gaan. Dat relateert het ook aan Popradar, voor ons is dat ook terug naar de basis gaan.” 

“Ik denk dat er heel veel mensen zijn die misschien een beetje bang zijn om de stap te maken om de muziek in te gaan. Waar ik heel veel moeite mee had was dat ik niet zeker wist of het wel zou lukken en of ik het wel durfde om in een band te gaan, en toen had ik gewoon een hele lieve coach die mij gewoon heeft gepusht om in een band te gaan. En dat is Popradar voor heel veel muzikanten.”

Voor deze band was Popradar waar het allemaal begon. “Waar hier normaal allemaal bankjes staan, waar je moet wachten tot de vorige leerling klaar is, daar zat ik altijd met mijn moeder te wachten tot mijn broertje klaar was met drumles bij Stefan (van de Brug, drumschooleigenaar). En ik zag hem zo vaak zo blij naar buiten komen dat ik dacht: ‘ik wil ook gewoon zangles gaan nemen’. Zo kwam ik bij Ready to Play terecht en zo begon het hele bandverhaal voor mij ook.”

Secret Journey

Ook al vroeg op het programma staat Secret Journey, de band van oudgediende Rob Boshuijzen. Met zijn band covert Rob nummers uit de jaren ‘80, en het was in diezelfde tijd dat Rob voor het eerst bij Popradar door de deur kwam, toen nog het Haags Popcentrum. “Dit is gewoon al veertig jaar mijn tweede huiskamer. Ik heb hier in iedere ruimte wel gerepeteerd met meerdere bands, ik ben zestien jaar bestuurslid geweest, twaalf jaar vertrouwenspersoon, alles wat je vrijwillig kan doen bij Popradar heb ik ongeveer wel gedaan, van het soppen van de WC tot beheerdiensten.”

“Wat je ziet binnen Popradar, de community, de verbindende sfeer… Met een band heb je zo vijf tot twaalf mensen, een koor is al een stuk of veertig mensen, een muziekvereniging ook. Die komen hier samen. Die kunnen hier niet alleen hun hobby uitoefenen, maar er is ook een hele duidelijke interactie met de rest van de gebruikers van het gebouw. Je kunt tien gebouwen bedenken in Den Haag waar je een oefenruimtecentrum zou kunnen maken, maar de community die hier leeft, kun je niet één op één transporteren naar een nieuw gebouw. Die is heel erg verweven met dit oude pand en daarom moet je dit gewoon zo laten bestaan.” 

“Daarnaast is het zo dat dit hele gebouw gewoon is ingericht voor het maken van muziek. Pak jij een nieuw pand, ergens in een schurftige buitenbuurt, dan kan je er zo anderhalf miljoen in knallen voordat je dat gebouw geschikt gemaakt hebt. Dat is dus vanuit economisch opzicht niet zo slim. Je kan beter zorgen dat dit pand gewoon goed is, want daarmee stijgt ook de waarde van je pand weer.”

Mamey

We zien niet alleen bands die hier al jaren meedraaien bij Popradar: “Ik kom hier eigenlijk pas redelijk recent." Twan Thio, bassist en gitarist van indie duo Mamey (“we zoeken nog een drummer!”), staat na hun show te stralen. "Nu gaan wij beginnen met een traject met Rick (Jillissen) en Johan (Witt) van Ready To Play om preproducties te maken en uiteindelijk een stap verder te zetten. Hier voel je gewoon de sfeer die er hangt vandaag, super nice.”

Zangeres Lotte Veldman komt hier al iets langer. “Een jaar geleden, nee, anderhalf jaar geleden, begon ik hier met zangles. Dat was altijd in Popradar. Ik vind het een hele mooie plek. Ik vind überhaupt dat je op muzikale en culturele plekken niet moet bezuinigen. Dat is onze geest die hierin uitkomt. We zijn hier ook laatst bij een panel geweest over artist branding, dus je kan hier ook echt van elkaar leren en het zijn zulke mooie ruimtes, er zit gewoon veel ziel in.”

Daise

“Ik werd als klein kind al helemaal enthousiast om mee te gaan naar optredens met mijn vader en toen ik klein was, kwam ik hier altijd met hem jammen. Mijn hele liefde voor muziek is eigenlijk hier, in Musicon en in Paardcafé ontstaan, omdat ik daar altijd naar werd meegenomen, en ik kan me voorstellen dat dat voor andere kinderen hetzelfde is.”

Aldus Sem Witt van elektropopgroep Daise, die vandaag een gevoelig solo-optreden met piano verzorgt. Die vader waar hij het over heeft is overigens Johan Witt, één van de oprichters van muziekschool Ready To Play, die ook in het gebouw zit.

“Popradar is voor mij een soort broedplaats. Het is een broedplaats voor muzikanten. Het is een broedplaats voor de hele cultuur in Den Haag eigenlijk. Ik denk dat Popradar een mix is van zelfontwikkeling, community, liefde voor elkaar, en dit is de plek waar het allemaal ontstaat. De plek waar jong talent zich kan ontwikkelen, de plek waar ook gevestigde bands hebben gespeeld en repeteren. Ik denk dat dat heel belangrijk is voor Den Haag en voor de hele muziekindustrie. Van Den Haag wordt altijd gezegd dat dit ‘de Popstad’ is, maar ik denk dat dat echt wel iets is wat we voor een gedeelte kwijt gaan raken in de toekomst als Popradar er niet meer zou zijn.”

“Ik zou niet echt een andere plek in Den Haag kunnen noemen die zoveel ineen is. Er zijn muziekscholen, subsidies, er zit een studio in, het is een plek waar muzikanten en creatives terecht kunnen met vragen, voor hulp en ondersteuning, hier worden nieuwe generaties enthousiast gemaakt voor cultuur… Als dat allemaal wegvalt, dan valt het muzikaal hart van Den Haag weg.”

© taratookthatphoto

Røyking

Ook deze punkers, die na deze show een pauze nemen om nieuwe muziek te schrijven, zijn kind aan huis bij Popradar: Røyking gaf hier hun eerste optreden (“Op een echt podium, dus niet in de kroeg van onze beste vriend Djordy!”) Daarnaast kregen drummer Daniel en gitarist Anthony hier als kind al muziekles en heeft de groep sinds dit jaar een vaste repetitieruimte. Vandaag geven ze dus nog één keer alles. Na de meer dan honderd optredens van het afgelopen jaar is het viertal geweldig op elkaar ingespeeld. Zó goed zelfs, dat ze ook naast het podium elkaars zinnen afmaken. Dus, hieronder de gedeelde gedachten van Emma, Daniel, Anthony en Wijnand.

Emma: “Iedereen krijgt hier de kans om te spelen. Of het nou zo’n dag als dit is of Winterfest. Het is zo moeilijk om als beginnende band ook maar ergens te mogen spelen en dit is zo’n springplank. Als je hier eenmaal gespeeld hebt, kan je ook andere kroegjes makkelijker benaderen.” Wijnand vult aan: “Dan kan je naar het Paardcafé toe, daarmee heb je ook wel korte lijntjes, en van daar kan je weer naar andere plekken toe, het balletje gaat makkelijker rollen als je hier een keertje kan staan. Het is voor veel bands, net als het voor ons was, een startpunt.”

Anthony ziet een patroon in de stad: “Er is in Den Haag gewoon een grote kaalslag geweest, ik heb in de jaren zoveel tenten zien verdwijnen… en eigenlijk alleen maar zien verdwijnen, want er komt nooit iets voor terug.” 

“Wat hij zegt," springt Wijnand weer in, "In de vier jaar dat ik nu muzikaal weer actief ben, heb ik Barakka Bash zien verdwijnen, New Space Studio, waar ik ook veel muziek gemaakt heb…”

Opnieuw Anthony: “Waar moet je dan heen? Moeten we terug naar de jaren ‘60, waar iedereen in de kelderbox bij zijn moeder thuis zat te repeteren? Daar zit ook niemand op te wachten.”

Wijnand: “En die ruimte is er ook niet meer, want al die kelderboxen daar wonen mensen!”

Koen Herfst

In de gang loopt de hele dag een kakofonie van geluid uit alle oefenruimtes door elkaar heen, en publiek loopt af en aan om overal een glimp van op te vangen. In één van die ruimtes leidt Koen Herfst (Plan Nine, Vandenberg) de hele dag een jamsessie. Zwaar werk? Dat lijkt wel mee te vallen: binnen een uur staat hij alweer buiten de deur. “Ze gaan lekker door hoor, ik hoefde het alleen maar even op te starten!” 

We spreken hem aan het eind van de dag, naast het oude schoolplein. Zoals bij zovelen speelt Popradar al vanaf zijn kindertijd een grote rol. “Ik ben hier als 14-jarige jongen al gekomen om te oefenen met mijn eerste bands. Ik heb een paar eerste albums hier opgenomen, hierboven bij Hollands Spoor Studio’s. Ja, mijn eerste paar optredens gedaan, en ik heb hier al dertien jaar mijn eigen studio. Dus ja, het betekent een hoop voor mij.”

We vragen hem het nog eens voor ons samen te vatten. Waarom moet deze plek blijven? “Als het goed is kon je dat zien vandaag, toch? Heel veel jeugd die muziek wil maken, en niet alleen jeugd, iedereen van jong tot oud. Je ziet het bij mij als drummer, maar ook als gitarist, je hebt een plek nodig waar je herrie kan maken, dat is duidelijk. Zoals Tijs (van de Poll) het ook zegt: ‘zonder trapveldjes geen topsport.’ Je hebt gewoon de ruimte nodig om te ontwikkelen, met Ready To Play, met bandcoaching, een drumschool, repetitieruimtes, je hebt gewoon ruimte nodig.”