KRAKATAK!: een avond vol grensverleggende muziek in Musicon KRAKATAK!: een avond vol grensverleggende muziek in Musicon

Bij binnenkomst trekt het grote podium met drumstel meteen de aandacht, maar de eerste act blijkt zich midden in de zaal te bevinden. Achter een houten tafel vol panelen en mysterieuze objecten creëert de Servische geluidskunstenaar Katarina Kadijević een dromerige en abstracte soundscape. Met knoppen en schakelaars bouwt ze haar set op, af en toe aangevuld met bijna dierlijke stemklanken. Het publiek, zittend in kleermakerszit, volgt de performance aandachtig.

Naar het einde toe voegt zich plotseling een drummer uit het publiek toe, trommelend op vloer en radiator, en eindigt uiteindelijk achter het drumstel op het podium. Het blijkt de Catalaanse muzikant Edi Pou te zijn, die daarmee de tweede act van de avond inluidt.

Alleen gewapend met een drumstel, sampler en microfoon brengt Edi Pou een chaotische, energieke set die een scherp contrast vormt met de ingetogen opening. Zijn muziek mengt alternative, indie, punk en math rock met elektronische invloeden en zelfs retro game-sounds, een eerbetoon aan het dertigjarig jubileum van Super Mario Kart.

Tussen de nummers door spreekt hij met een komisch hoog autotune-stemmetje, terwijl zijn onstuitbare energie de eerste toeschouwers aan het dansen krijgt.

Voor de derde act verplaatst het publiek zich naar de barzaal. Daar treedt Alfian Emir Adytia, beter bekend als Emir Cello, op met zijn band. De Indonesische progrock- en new wave-artiest brengt samen met drummer Sander van Elferen en bassist Kaan Yazici nummers van zijn nieuwe album Decolmuseum.

De muziek reflecteert op het koloniale verleden en thema’s als vrijheid, hoorbaar in stukken als 'Merdeka'. Westerse en Indonesische invloeden vloeien naadloos in elkaar over, waarbij de cello een bijzondere, melancholische laag toevoegt.