CooCoo is wat betreft livebezetting weer helemaal compleet, met een nieuwe gitarist (Jim Zweers) en een gloednieuwe bassist (Lavita Werner). Dat heeft twee jaar geduurd. Om dit heugelijke feit te vieren is de ruimte voor het podium gevuld met gele ballonnen. Al snel maakt de nieuwigheid ruimte voor een bekend tafereel. De band beklimt, geheel gehuld in gele overalls, het podium van Musicon op om een mix van oude en nieuwe nummers te spelen.
“FUCK!” roept drummer Ruben bij het aftrappen van het nummer 'Audioslave'. De toon is gezet. CooCoo speelt punkrock, niks poppy, geen emotionele liefdesliedjes maar protestsongs. Het derde nummer in de set is zelfs zo nieuw, dat de punkrockers het afgelopen week tijdens de repetitie nog even aangepast hebben, aldus zangeres Nynke.
Inmiddels is het publiek in de juiste sfeer, en schuiven ze naar voren om zich op uitnodiging van de band tussen de ballonnen te begeven. Op het podium is de band inmiddels lekker op dreef, en we zien dat de gitarist en bassist al aardig op elkaar ingespeeld zijn. De band zet een energieke live performance neer waarin de goede dynamiek tussen de vier duidelijk wordt.
De stem van Nynke raakt soms verloren tussen de rest van de muziek, vooral tijdens de coupletten. Ook de tweede stem van de bassist is niet altijd even consistent. Opvallend is dat de nieuwe nummers meer variëteit in het repertoire brengen, maar dat de oude nummers met de meeste overtuiging worden gespeeld. We missen wel de eerste single ‘Broken Matches’ in de setlist van vanavond.
De band eindigt met een punkcover van 'Jolene', de bekende klassieker van Dolly Parton, nu naar het voorbeeld van de uitvoering van Me First & the Gimme Gimmes. En dan worden er zelfs een paar gratis shirts uitgedeeld. Was elke band maar zo vrijgevig.