GLASHART bouwt feestje in PAARD voor nieuwe EP

Bij binnenkomst wordt het publiek bedankt voor het doorstaan van de lange rij. Ze weten het nog niet, maar het zal een avond worden met vele bedankjes. Daarover later meer. Als supporting act staat singer/songwriter Pyke (Pijke de Grood) op de planken, die we al jaren terugzien in de Haagse scene. Hij was onder meer in eerdere jaren tijdens Sniester te horen, verzorgde meerdere voorprogramma’s/supporting acts, speelde shows in Paradiso, en zal ook dit jaar weer bij Sniester te aanschouwen zal zijn.

Pyke blijkt al snel een uitstekend voorprogramma voor GLASHART. De acts vullen elkaar goed aan en vinden elkaar ook in het raken van de gevoelige snaar middels het onderstrepen van hun kwetsbaarheden. Beide artiesten halen inspiratie uit de mindere periodes in hun leven, zoals het beëindigen van relaties, of het omgaan met depressie en isolement. Voorman Pijke heeft een fijne low-key stage presence, waardoor de setting intiem aanvoelt.

De zaal draagt hieraan bij: mensen druppelen langzaam binnen, en Pijke geeft al aan voornamelijk bekenden te zien zoals vrienden en familie. Tijdens de eerste helft van de show brengt de band het bekende Sleeping with Sharks ten gehore, de meest recente single, maar er is ook genoeg ruimte voor nieuw (en oud) materiaal. De band bouwt op van zachtere akoestische klanken naar meer dynamische nummers waar kracht achterzit, die de steeds vollere zaal al snel meekrijgen in energie. Al met al een uitstekende opwarmer, deze band alleen een ‘voorprogramma’ noemen doet ze eigenlijk tekort.   

Dan is het moment aangebroken. GLASHART wordt geïntroduceerd en de band betreedt het podium, met voorman Robin in de iconische lange warme jas die kenners vaker hebben gezien. De act opent met This Taste, de eerste single die GLASHART ooit uitbracht. Na alles wat Pyke te horen heeft gebracht zat de sfeer in de zaal er al goed in, maar zij kunnen niet tippen aan Brock zelf. De energie staat bij het begin al op een 10, en dat werkt aanstekelijk.  

“Ik ben fucking nerveus man”, biecht hij op tegenover de zaal, wat op applaus kan rekenen. Graag pakt hij ook deze gelegenheid om zijn band te bedanken, bestaande uit Alex van den Kleyenberg, Eddie van Dongen, Esther Jacobs, Rick Kuyper, en Timothy Dunn.  Ook de aanwezige fotograaf en merchverkoper ontkomen niet aan zijn dankbaarheid. “Geen zorgen, ik ga niet oneindig mensen bedanken”, wordt er nog gegrapt, maar daarna is het publiek aan de beurt. Open(glas)hartig vertelt hij over zijn sores, en hoe dankbaar het hem maakt dat hij daar mag staan.

Niet veel later moet de warme jas van de frontman toch uit voor de nummers waarop harder gedanst wordt, zoals het sensuele LOMNH (Land of Milk and Honey), of het gevoelige Breathe You. Tussen al het nieuwe materiaal door is er zelfs ruimte voor een cover van Maniac van Michael Sembello die ongetwijfeld nauw aansluit bij de 80’s invloeden van GLASHART. Wanneer het einde van de show bijna is bereikt krijgt het publiek te horen dat weglopen en terugkomen voor applaus lame is. Daarom wordt de zaal maar gewoon meteen getrakteerd op het laatste nieuwe nummer van de avond, Brothers. Onder luid gejuich verlaat de band het podium na een show die dankbaar stemde.