Interview: Arthur Pronk van The Life I Live Interview: Arthur Pronk van The Life I Live

Hoe hebben jullie corona overleefd?

“Allereerst als je terugkijkt naar 17 maart 2020, toen hadden we nog hoop dat het allemaal wel over zou waaien, maar helaas was dit niet zo. We konden dus niet anders dan alles cancelen. Alles stond al klaar om te gaan knallen met de tiende editie, maar niemand had voorzien dat dit het startsein werd van twee jaar stilstaan. Nou, we hebben niet echt stilgestaan hoor! We hebben wel UIT Festival Den Haag en het Embassy Festival kunnen organiseren in afgeslankte vorm. Het UIT festival was in 2020 indoor, dus dat hebben we op die manier aangepakt. Het Embassy festival was vooral online, maar alsnog hebben we de beleving wat betreft een culturele en culinaire wereldreis op deze manier aan de mensen thuis kunnen geven. Zo werden er bijvoorbeeld toffe filmpjes van artiesten opgenomen op locaties zoals de Sahara! Zo zie je maar weer dat zo’n pandemie je wel creatief laat denken en dat geeft ook een beetje de geest weer van hoe wij erin stonden ten tijde van corona.

Ook hebben we The Life I Live voorbereid, in de hoop dat het door zou gaan. We hadden wel verwacht dat een festival zoals The Life I Live één van de laatste dingen was die versoepeld zou worden. We hebben bewust niet voor een online versie van het festival gekozen, omdat je die beleving van een grootschalig binnenstadfestival niet met een stream gaat bereiken. Het is tof dat andere festivals dit wel hebben kunnen doen, maar al dwalend door de stad op zoek gaan naar nieuwe muziek met een biertje in de hand krijg je niet voor elkaar met streamen. We konden die totaalbeleving niet bieden.”

Hoe verliep de organisatie van deze tiende editie The Life I Live?

“Het loopt nog steeds! Deze editie begon de organisatie toch met de handrem erop, terughoudend, met op voorhand niet teveel toezeggingen. Toen we 15 februari het bericht kregen dat de 1G-maatregel eraf ging, ontplofte mijn telefoon. Dit was echt goed nieuws, maar ook heftig omdat het wel erg kort dag was. Je hebt twee jaar niet kunnen organiseren zoals je het gewend was en je weet dat de wereld veranderd is. Ook zijn mensen ander werk gaan doen in de culturele sector. Het was dus spannend of we alles op orde konden krijgen, het team was enorm uitgedund. Gelukkig is een deel van het vaste team weer aan boord, aangevuld met nieuwe gemotiveerde mensen, maar dat heeft tijd nodig om te groeien en die tijd is beperkt. We zijn het wel echt met elkaar aan het flikken en dat geeft energie!”

Waar ben je het meest trots op bij deze editie?

“Het is top hoe het intern is gegaan, hoe we aan de slag zijn gegaan. Hard doorknallen in de avond, het weekend, niks is teveel, ook al is het soms wel wat veel. Die dedication is heel gaaf, en dat merk je extern ook met de partijen waarmee we werken. Dat is eigenlijk ook geen verrassing, maar je moet het wel meemaken. Iedereen heeft gewoon de positieve vibe om te gaan rocken!”

Welke act springt er voor jou dit jaar uit?

“Go_A kwam er op het laatst bij en dat contact ging erg snel. Er was wat onzekerheid of ze daadwerkelijk konden vertrekken vanuit Oekraïne, maar we hebben veel contact gehad met de manager om voor elkaar te krijgen dat dit zou gaan lukken. Dit was eigenlijk heel bizar, omdat je af en toe letterlijk de bommen op de achtergrond hoorde vallen aan de telefoon. De band wilt niets liever dan spelen met een positieve boodschap. Het is geen politieke band ofzo, maar ze maken toch muziek over hoop en een betere wereld. En wat is er nu mooier dan zo’n band in de stad van vrede en recht te mogen ontvangen. Het is een mooie start van de avond.

Ook putten we graag uit de goed gevulde Nederlandse vijver van muzikaal talent. Kijk nou naar Radar Live waar die jonge bands zo ontzettend enthousiast staan te spelen, terwijl hun vrienden en familie voor de aanmoediging zorgen. Die komen dan vol adrenaline van het podium af, dat is echt fantastisch.”

Kijk hieronder naar de terugblik op de afgelopen tien jaar The Life I Live festival: