Bolland & Bolland. Voor veel generaties een legendarisch duo, maar gen-Z’ers hebben misschien een geheugensteuntje nodig. Als de naam Rob Bolland niet meteen een belletje doet rinkelen, dan vast wel de grote Falco-hits waar hij aan heeft meegeschreven – 'Jeanny' en 'Rock Me Amadeus' – of de Status Quo-klassieker 'You’re in the Army Now'.
Gelukkig is de componist, zanger en producer na een tussenpauze in Amsterdam weer terug in Den Haag, waar hij een groot deel van zijn jeugd doorbracht. Op 15 december treedt de zanger op in het Paard en op 18 december in de Centrale Bibliotheek. We spreken af voor de open haard bij Pavlov, waar hij onze oh-zo-bekende vragen beantwoordt en vertelt over zijn nachtelijke avonturen bij de Pijpela, Phoebe Bridgers en de nieuwe Falco-musical.

Naam
Robert Johannes Bolland

Geboortedatum en -plaats
17 april 1955 in Port Elizabeth, Zuid-Afrika. In 1965 verhuisden we als gezin met mijn moeder naar Kijkduin, wat echt als thuiskomen voelde.

Heb je huisdieren?
Zeker. Onze gemeenschappelijke gezinshond, Mozes. We hebben hem gevonden in een juten zak langs de kant van de weg in Spanje, samen met zijn broertjes en zusjes. Elke avond loop ik rond middernacht een rondje met hem door Den Haag, regelmatig zingend door de straten als het stil is. Laatst resulteerde dat zelfs in iemand die me aansprak en vroeg of ze mee mocht zingen – zo ontstond er spontane straatkaraoke.

Wat doe je aan sport?
Vroeger heb ik veel gevoetbald bij het voetbalveldje bij Meer en Bos. 8 jaar geleden kreeg ik kanker, waardoor ik minder energie heb. Nu zijn mijn nachtelijke wandelrondjes met Moos mijn sport. Sinds ik vanuit Amsterdam weer terug ben verhuisd Den Haag, heb ik op fysiek en muzikaal vlak weer veel meer energie. Credits aan de stad Den Haag en z’n inwoners. Ik ben zelfs bezig met een nieuw album en krijg een enorme impuls van de repetities met de band.

Wat is je beste gewoonte?
Ten opzichte van hoe ik vroeger was, ben ik wat rustiger geworden. Ik kan nu ook meer het overzicht bewaren. De meeste mensen die mij kennen zouden nu in de lach schieten. Haha!

Wat is je slechtste gewoonte?
Dat is toch wel mijn temperament. Of misschien iets dat als slecht wordt ervaren door anderen, maar wat ik zelf niet zo vind: ik zeg alles wat ik denk.

Wat laat je het liefst bezorgen?
De Thai, en dan het liefst het pittigste wat ze hebben. Een lekkere pittige curry met kip bijvoorbeeld. Later op de avond moet ik daar dan wel voor boeten, maar ik vind het heerlijk. Ik bestel ook vaak poké bowls met zalm. 

Wat is het eerste dat je doet als je opstaat?
Afgezien van medicatie nemen, check ik toch altijd eerst mijn telefoon. Vooral nu, om even te overleggen met de jongens in Wenen die bezig zijn met mijn musical over Falco. Het wordt echt een spektakel en zal volgend jaar oktober in première gaan in het Raimund Theater. Samen met mijn zoon componeer ik twee nummers, en mijn broer Ferdi maakt er ook twee. Oh, ik espresso mezelf trouwens ook helemaal wezenloos in de ochtend! Ik hou van dubbele espresso’s.

Wat is je favoriete plek in Den Haag?
Dat is een goeie. Ik blijf altijd goede herinneringen houden aan dat oude voetbalveldje bij de Heliotrooplaan, maar ik hou er ook van om in het zonnetje op een bankje te zitten bij de Paleistuinen. Tenminste, tot voor kort dan. Ik ben bijziend, maar de laatste keer dat ik daar zat, zag ik ineens enorme ratten over de muren lopen – kleine, grote, dunne, dikke en daar heb ik nou net een fobie voor.

Wat zou je willen veranderen in Den Haag?
Waarschijnlijk net zoals iedereen in elke grote stad zou zeggen: die fucking werkzaamheden, wat een ellende. 

Wat is je stamkroeg?
Vroeger ging ik vaak uit met Frits Wester en nachtburgemeester René Bom. We gingen dan alle kroegen in de Oude Molstraat af, om vervolgens nog even af te zakken bij De Pijpela. Mensen vonden ons maar een gek trio, denk ik. Maar nu is Café de Oude Mol mijn stamkroeg, het is er altijd heel gezellig. 

Wat is het beste Haagse initiatief?
Muziek in de bibliotheek! Het heeft wel iets weg van de Tiny Desk optredens. Ik vind het ook heel leuk om op een intieme plek op te treden, zoals op een klein podium achter een koffietafel, al sta ik ook net zo graag op de Uitmarkt of Kaderock.

Wat is voor jou de Haagse band van het moment?
Son Mieux. Multicolor vind ik echt een goed nummer; het is een goeie popsong, en dat hoor je niet veel in Nederland. Dat is tegelijkertijd een compliment aan de band, maar ook een beetje een beoordeling van het totale niveau in Nederland. Ik vind dat vooral België en Scandinavië veel succesvolle en interessante acts hebben, zoals dEUS en Oscar and the Wolf. 

Wat vind je overschat in de Haagse scene?
Mensen die iets bereikt hebben en nu sterallures hebben.

Wat vind je onderschat in de Haagse scene?
Ik verbaas me over de hoeveelheid mensen in Den Haag die muzikaal zo verschrikkelijk goed zijn – zangers, gitaristen – die het niet gemaakt hebben maar wel heel veel talent hebben. Het lijkt alsof iedereen in Den Haag kan zingen of gitaar kan spelen. 

Met wie zou je een dag willen ruilen?
Misschien met iemand die de hele dag lekker op het strand ligt? Nee, eigenlijk hoef ik niet te ruilen. Een hele dag niksen vind ik maar moeilijk. Op vakantie nam ik altijd stapels boeken en tijdschriften mee, ik luisterde veel naar de radio voor inspiratie. Vakanties waren niet aan mij besteed. Ik zou het wel leuk vinden om eens een hele dag te kunnen fietsen. Ik fiets bijvoorbeeld regelmatig met mijn zoon naar de platenbeurs bij Scheveningen. 

Waar kun je ’s nachts wakker van liggen?
Van niets. In de afgelopen jaren heb ik eigenlijk nergens van wakker gelegen. 

Waar luister je de laatste dagen veel naar?
Ik luister nu veel naar Johan Strauss, Wagner en Hamilton The Musical. Ik probeer daar inspiratie uit te halen voor mijn Falco-musical. Door Hamilton kwam ik bijvoorbeeld op het idee om veel meer ensembles in te zetten. Verder luister ik veel indiefolk, zoals Madison Cunningham, Rufus Wainwright en Phoebe Bridgers. 

Wat is je grootste guilty pleasure?
Ik ben erachter gekomen dat mijn eigen repertoire mijn guilty pleasure is. Al die dingen die mensen hebben afgeschoten of te min vonden, dat vind ik nou guilty pleasures! In het algemeen voel ik me niet zo gauw guilty over mijn pleasures, haha. 

Hoeveel tattoos/piercings heb je?
Geen een, en ik ben het ook niet van plan.

Wat is de eerste plaat die je ooit kocht of kreeg?
Het eerste singeltje dat ik kocht was 'Tired of Waiting' van The Kinks. De eerste plaat die ik kreeg was toen ik mijn eigen single ging signeren bij een platenzaak in Scheveningen. Als tegenprestatie voor de signeersessie mocht ik een plaatje uitzoeken. Dat werd Ennismore van Colin Blunstone.

Welke band moet voor altijd zwijgen?
Kiss is een band waarvan andere mensen altijd zeggen dat ze moeten stoppen, maar ik vind die make-up een geniale vondst. Ik heb op Kaderock eens een Mozartpruik opgezet en mijn hele gezicht wit geschminkt voor 'Rock me Amadeus'. Terwijl de gitarist de hele tijd hetzelfde riedeltje stond te spelen, probeerde ik backstage snel een flinterdunne jas aan te trekken die ik online besteld had, en die maar net paste. Het leek niet op Mozart, maar het leek wel op iemand met een pruik en een jas. Zoek maar eens op op YouTube.

Wat is je voornaamste bron van inspiratie?
Ik haal vooral veel inspiratie uit kunst en films. Vorige week ben ik bijvoorbeeld naar de David Bowie documentaire geweest, Moonage Daydream. Daarna heb ik direct de mensen gebeld van de productie van de Falco-musical, omdat ik meteen inspiratie had voor de vocals van een van mijn nummers. Mijn eigen concept-album The Domino Theory, waar ook 'You’re in the Army Now' op staat, bedacht ik nadat ik Apocalypse Now had gezien.

De doorgeefvraag van Karel Gerlach: Zou je kinderen willen en waarom?
Ik heb al twee hele leuke kinderen. Ze roasten me regelmatig, dus dat is voldoende. En als ik het nog van plan was, dan zou ik het niet zeggen.

Wat zou je aan de volgende gast willen vragen?
Wie bewonder je?

Nu we toch even de aandacht hebben:

De redactie van 3voor12 Den Haag – hét online platform voor muziek uit Den Haag – breidt uit en is op zoek naar nieuw talent. Er is plek voor o.a (aspirant) journalisten, fotografen, interviewers, social media-redacteuren, planners, coördinatoren, filmers, radiomakers. Kortom: iedereen die vrijwillig een media-steentje bij wil dragen aan de Haagse muziekscene is welkom.

De eerste stappen van je (muziek-)journalistieke carrière zetten? Ervaring opdoen tijdens je studie? Altijd al willen schrijven voor een publiek? Op zoek naar een nieuwe uitdaging of hobby? Gewoon interesse? Stuur een mailtje naar info@3voor12denhaag.nl of kijk voor meer informatie op deze pagina.