Kaspar Schellingerhout is tegenwoordig druk met het verzorgen van soundtracks voor voorstellingen van theatermaker Sadettin Kirmiziyüz en Het Nationale Theater, waarmee de muzikant in 2019 in onder andere NRC en Het Parool de lijstjes van beste nieuwe muziek bestormde. Daarnaast zou je hem nog kunnen kennen van de Haagse indieband Doll House Drama, waar de voormalige frontman met een gevoel van nostalgie op terugkijkt. Voor de liefde heeft Kaspar Den Haag verruild voor Antwerpen, maar speciaal voor zijn nieuwe voorstelling DOPE is hij terug. In Theater aan het Spui, waar de première op zaterdag 7 maart plaatsvindt, bevragen wij de export Hagenees (of toch Hagenaar?) zoal over zijn huidige kennis van zijn geboortestad en welk nummer hij absoluut niet op zijn begrafenis wil laten afspelen.

WINNEN! Tickets voor theatervoorstelling DOPE

Op zaterdag 7 maart gaat theatervoorstelling DOPE in première. De voorstelling wordt live ondersteund door Kaspar met een speciaal voor deze voorstelling gecomponeerde soundtrack. Omdat wij snappen dat je dit natuurlijk niet wil missen, geven we 10x2 tickets weg voor DOPE op woensdag 11 en donderdag 12 maart in Theater aan het Spui in Den Haag.

Wat je daarvoor moet doen? Heel simpel. Je hoeft alleen maar de volgende vraag te beantwoorden: Welk nummer wil Kaspar absoluut niet op zijn begrafenis laten afspelen? Hint: je zou het antwoord zo maar eens in deze Ojajoh?! kunnen vinden. Mail je antwoord (en eventuele voorkeursdatum) vóór dinsdag 10 maart naar info@3voor12denhaag.nl, en wie weet zie jij Kaspar volgende week live in het theater.

Wat is je volledige naam?
Kaspar Schellingerhout. Nee, geen geheime doopnamen. Dat vond ik vroeger heel jammer, want al mijn vrienden hadden deze wel.

Waar ben je geboren?
Den Haag. Hagenees of Hagenaar? Ik zit er tussenin. Ik woonde aan de Hagenese kant, maar ik ging aan de Hagenaarse kant naar school.

Heb je huisdieren?
Nee. Oh, jawel! Twee goudvissen, die we nog steeds een naam moeten geven. Ik vind deze heel schattig, want ze zijn interactief. Als ik langsloop, komen de vissen direct naar me toe.

Doe je aan sport?
Nee. Ik heb natuurlijk wel alles behalve een zittend beroep in het theater. Daarnaast heb ik twee actieve zoontjes met wie ik iedere dag skateboard of voetbal. Zo hou ik mijn conditie toch op peil.

Wat is je beste gewoonte?
Ik kan me wel goed in de ander verplaatsen.

Wat is je slechtste gewoonte?
Ik verplaats me soms te veel in de ander. Het kan dan ten koste gaan van mezelf, wat op den duur leidt tot frustratie. Dat is niet eerlijk tegenover mezelf en tegenover de ander.

Voor welke actie schaam je je het meest?
Ik ben niet zo goed met planning, eigenlijk ook een slechte gewoonte. Ik had begrepen dat we vandaag om 12 uur beginnen met repeteren. Samen met mijn kinderen, meegenomen uit Antwerpen, was ik vanmorgen net onderweg naar het Binnenhof toen een medespeler belde: "Je weet dat we om half 11 beginnen?" Ik: "Kut. Ik moet nu gaan." Bij aankomst vroeg de productie assistente: "Je weet dat je om half 12 een interview hebt?" Dus gelukkig kom ik er dit keer goed vanaf, maar als ik nu nog op het Binnenhof had gestaan met een kibbelingetje in de hand zou ik me kapot schamen.

Wat laat je het liefst bezorgen?
Dat doen we niet zo vaak, maar als we het toch doen dan Thais. Thuis Thais, haha.

Wat is het eerste dat je doet als je opstaat?
Koffie drinken. Nee, dat is niet waar. Chocomelkjes maken voor mijn twee jongens.

Wat is je favoriete plek in Den Haag?
De Oude Mol, het café. Ik ben eigenlijk al lang weg uit Den Haag, maar als ik daar binnenkom zit daar altijd iemand die ik ken. En de viskraam bij het Binnenhof. Ik probeer daar één keer per week, als ik repeteer voor Het Nationale Theater, kibbeling te halen. Nu ik niet meer in Den Haag woon mis ik die bijdehante kale gasten die grapjes lopen te maken, terwijl ze visjes aan het bakken zijn. 

Wat zou je willen veranderen aan Den Haag?
Dat er iets minder verandert. Iedere keer als ik terug ben in Den Haag denk ik: "Hè, dit was toch helemaal geen rotonde?!'

Wat is je de stamkroeg?
Deze vraag heb ik stiekem al beantwoord.

Wat vind je de Haagse band van het moment?
Ik ken er eerlijk gezegd weinig. Ik zit niet meer in de scene. Met Doll House Drama zat ik hier helemaal in, maar dat is inmiddels meer dan 10 jaar geleden. We hebben trouwens wel geprobeerd om weer op te starten. Laatst waren we vrolijk op weg met Rick Kuyper van Machine Makes Man. Dat was heel tof, maar de drummer is helaas even uit de running. We wachten tot hij weer terug is. De enige band die ik ken is Niko. Ik ken Nik van den Berg uit Maastricht, waar ik heb gestudeerd. Daarnaast werken de bandleden, de jongen met die bril die net voorbij liep is de gitarist, achter de bar en kassa van Het Nationale Theater. Dat is wel grappig. Dus ik ga voor Niko. Wat ik van hen vind? De band speelt heel goed. In vergelijking met Doll House Drama vind ik Niko iets te slack, maar het werkt wel enorm aanstekelijk. Ik krijg meteen zin om zelf te spelen. En ik hoorde laatst de plaat van Soul Sister Dance Revolution, waar gitarist Thomas van der Want zanger van was. Dat is nog meer mijn ding qua muziek. Jammer dat deze band niet meer bestaat.

Wat vind je overschat in de Haagse scene?
Alle andere bands in Den Haag, want die ken ik niet, haha. Ik weet niet of het nog steeds zo is, maar in de tijd van Doll House Drama was de Haagse scene een bruisende scene. Wij waren bij wijze van spreken de koningen van Den Haag. Met ons amateuristische zelf opgenomen plaatje wonnen wij de Haagse Popprijs van Di-rect, Kane en Anouk, maar buiten Den Haag viel het dood. Waarschijnlijk ligt dat ook niet aan de scene, maar gewoon aan ons. We waren een ongeorganiseerde bende. 

Wat vind je onderschat in de Haagse scene?
Een moeilijke vraag, want ik ken de Haagse scene niet. Ik pas.

Met wie zou je een dag willen ruilen?
Met mezelf in het verleden. Zou dat ook kunnen? Dan zou ik terug willen gaan naar de hoogtijdagen van Doll House Drama. Dan ruil ik met mezelf op Koninginnedag 2006 toen ik daar met de band op het buitenpodium stond. Dan geef ik mezelf direct een oude wijze raad beter naar mezelf te luisteren en ook meer georganiseerd te werk te gaan. Ik heb alleen geen idee of het zou werken, want we waren echt stronteigenwijs. 

Waar kun je ‘s nachts wakker van liggen?
Het ding met kinderen is dat ik een heleboel moois heb gekregen, maar ook een doodsangst die ik daarvoor niet kende. Plots kan ik in een dwanggedachtespiraal terechtkomen van; "Stel dat er dit... stel dat er... ooh als ze maar nooit..." Een soort bezorgdheid.

Welk nummer mag er worden gedraaid op jouw begrafenis?
Iets vrolijks. Waarom zou je hier moeilijk over doen? Dan moet je maar niet leven, als je niet dood wil. Maar welk nummer... in ieder geval niet 'Leef' van André Hazes.

Waar luister je de laatste dagen naar?
Momenteel luister ik veel naar Toearegbands als Tinariwen en Imarhan en naar de afrobeat van Fela Kuti. Ook voor de voorstelling, omdat we bezig zijn over dope, drugs, een roes en in trance. Hiervoor gebruiken we repetitieve Afrikaanse percussie voorzien van een lekkere blues gitaar. Eigenlijk een soort dance. Het gaat de hele tijd door met kleine veranderingen, maar dan wel met een fijner organische sound. Wat warmer, wat menselijker.

Wat is je grootste guilty pleasure?
Vlees eten sowieso. Dat kun je eigenlijk niet maken om heel veel redenen: je eigen gezondheid, de bio industrie die erop draait, de vervuiling, het dierenleed. Maar de smaak van gebakken bacon is toch belangrijker dan al die dingen bij elkaar. De burgers van Beyond Meat? Ja, die vind ik ook lekker, maar dan toch... ik hou te veel van echt vlees.

Hoeveel tattoos of piercings heb je?
Ik heb één hele belangrijke tattoo. Dat is mijn trouwring. Ik heb op die plek een zeshoek, en mijn vrouw op dezelfde plek een driehoekje. De reden voor dit type trouwring, is dat ik mezelf ken. Ik ben chaotisch. Dan zou ik deze af doen tijdens een voorstelling en de volgende dag denken: "Shit, de ring ligt nog in Groningen. Of speelden we gister in Venlo? Of was het Kerkrade?" Of ik spring van een decor af: "Hé, ik ben er, maar mijn ringvinger met de ring er nog om zijn daar blijven hangen" Ik zou niet de eerste zijn in het theater die dit overkomt, dus ik heb goed nagedacht over hoe ik dit kan omzeilen. De ring kan niet af, voor het leven. Wat ook gebeurt, mijn vrouw en ik zijn altijd verbonden in bloed via onze kinderen. Gelukkig ben ik voorlopig al 14 jaar enorm gelukkig met haar.

Wat was de eerste plaat die je ooit kocht of kreeg?
'OK Computer' van Radiohead. Ik was 13 jaar. Ik was toen al een beetje bezig met een bandje samen met Joost, de voormalige bassist van Doll House Drama. Ik speelde nog geen gitaar. Ik heb twee jaar drumles gehad, maar het bespelen van andere instrumenten heb ik mezelf aangeleerd. Met het uitpluizen en naspelen van 'OK Computer', heb ik een puzzel van allerlei lagen en melodieën ontrafeld.

Welke band mag voor altijd zwijgen?
Dat heb ik eigenlijk niet. Natuurlijk heb ik wel artiesten die ik echt niet kan aanhoren, maar dan kan ik me met mijn goede gewoonte inleven in de ander, want blijkbaar vindt iemand dit het beste wat hij of zij kan maken. Neem bijvoorbeeld 'Leef'. Ik vind het vreselijk, maar het heeft wel een kwaliteit en hele volksstammen gaan hierop aan. Ik ben als muzikant verplicht om alle muzikanten lekker hun ding te laten doen.

Wat is je voornaamste inspiratiebron?
Het is nu heel breed, omdat ik veel verschillende dingen doe. In de tijd van Doll House Drama was Radiohead een groot inspiratiebron en nu voor mij nog steeds, zowel muzikaal als de diversiteit en ontwikkelingsdrang. De band is constant aan het evalueren, en dat doe ik zelf ook. Dat vind ik bevrijdend en het leuke aan muziek maken voor theater. Voor ieder stuk kan ik mezelf opnieuw uitvinden. Ik zit niet vast aan een bepaalde band, aan een bepaald genre. Zo maak ik voor DOPE rare dance muziek op basis van mijn eigen invulling, omdat ik geen dance producer ben. En over twee maanden, na deze tour, ga ik weer met een compleet ander concept aan de slag. 

Verwacht je ooit weer in Den Haag te gaan wonen?
Toevallig dacht ik daar laatst aan. Stel dat mijn vrouw overlijdt en mijn kinderen hebben hun eigen leven, en ik ben alleen thuis, begin te dementeren en kan mijn eigen reet niet meer afwegen, zou ik dan graag in Den Haag met Hagenezen in een tehuis zitten of toch liever in Antwerpen met Antwerpenaren? Ik zit wat dat betreft in een vagevuur, want het Den Haag waar ik ben opgegroeid bestaat niet meer, en in Antwerpen zal ik altijd die toffe Hollander zijn. Ik weet het niet. Voorlopig zit ik goed in Antwerpen: ik heb een mooi huis, mijn kinderen gaan leuk naar school en ik heb daar vrienden. En omdat ik veel in Den Haag werk, kom ik vaak genoeg terug. Ik vind deze tussenvorm wel aangenaam. 

Doorgeefvraag van Mista Sweet: Wat zou een reden kunnen zijn om uit Den Haag te vertrekken?
Dat is voor mij inderdaad een simpele: de liefde!

Wat zou je aan de volgende gast willen vragen?
Wat zou een grappige nieuwe festivallocatie zijn in Den Haag?

DOPE is van 7 maart tot en met 28 mei te zien in diverse theaters door heel het land, waarvan maar liefst 10 shows in Theater aan het Spui. Meer informatie over de voorstelling en de kaartverkoop vind je op de website.

 

Nu we toch even de aandacht hebben:

De redactie van 3voor12 Den Haag – hét online platform voor muziek uit Den Haag – breidt uit en is op zoek naar nieuw talent. Er is plek voor o.a (aspirant) journalisten, fotografen, interviewers, social media-redacteuren, planners, coördinatoren, filmers, radiomakers. Kortom: iedereen die vrijwillig een media-steentje bij wil dragen aan de Haagse muziekscene is welkom.

De eerste stappen van je (muziek-)journalistieke carrière zetten? Ervaring opdoen tijdens je studie? Altijd al willen schrijven voor een publiek? Op zoek naar een nieuwe uitdaging of hobby? Gewoon interesse? Stuur een mailtje naar info@3voor12denhaag.nl of kijk voor meer informatie op deze pagina.