De jaren 60’ beat-revival die al jaren bezig is lijkt een klein beetje op zijn eind te komen. Het geluid van de bandjes lijkt – precies als veertig jaar geleden gebeurde – door te zijn gegroeid naar een meer psychedelische sound (kijk bijvoorbeeld naar The Stangs). Echter is er één band die nog steeds met haar eigenzinnige, Nederlandstalige beatgeluid weg lijkt te komen; The Kik. Die band stond zaterdag 25 februari in het Paard van Troje.

Het voorprogramma voor de ‘Stad en Land’ tour van de Kik is onze eigen Haagse sensatie The Stangs. Het viertal bracht een week voor deze show haar nieuwste EP ‘Parable’ uit in het Koorenhuis. Een groot aantal nummers volgt elkaar in een razend tempo op. Elke track is tot in de puntjes uitgewerkt en elk detail klopt, van het orgeltje van toetsenist Michiel tot de achtergrondvocalen van gitarist Pieter. De invloeden van bands als The Doors, The Kinks en uiteraard The Beatles zijn duidelijk hoorbaar.

Het publiek lijkt te genieten van de show die de jongelingen opvoeren, de gemiddelde leeftijd ligt vrij hoog en een groot deel van de aanwezigen heeft de originele invloeden van de jongens nog bewust meegemaakt. Helaas voor het publiek hebben de jongens niet de blazers mee die ze wel bij hun EP-release bij zich hadden dat had het optreden extra schwung gegeven. The Stangs touren met de Kik de twaalf provincies van Nederland langs en staan daarna op The Life I Live Festival.

The Kik trapt de show af met het nummer ‘Maandag’ van het nieuwe album Stad en Land. Na het eerste nummer neemt zanger Dave even de tijd om het publiek welkom te heten. Met een zwaar Rotterdamse tongval vertelt hij dat het de laatste jaren wat stil was rondom de band maar dat ze weer terug zijn. “We hebben veel gedaan de laatste jaren, van circus shows tot goochelshows en we hebben drugs gebruikt!” zegt de zanger.

Oorspronkelijk zou de act in de kleine zaal spelen terwijl in de grote zaal de kinderen van het publiek van de Kik naar SFB zouden kijken. Dat dat niet door kon gaan is duidelijk en het Paard vroegen de Rotterdammers om dan maar in de grote zaal te spelen. De vloer van de zaal is – zoals eerder vermeld–  gevuld met babyboomers maar de balkons zijn gesloten.

The Kik heeft een hoop nummers waarvan je zou zeggen: “Ohja! Die is ook van hen.” De band heeft een flinke vijver om uit te vissen. De eerste hit ‘Simone’ zit vroeg in de set en vervolgens volgen de ‘ohja-momentjes’ elkaar in een moordend tempo op, evenals de grappen en grollen van de band. Als tijdens het nummer ‘Mooie Dag’ (bekend van de reclame van een verzekeringsmaatschappij) een man uit het publiek het podium op wordt gesleurd om de bridge mee te zingen, hoewel het niet echt zingen is omdat de tekst uit het onomatopee tutudu bestaat. De chaos is compleet.

Zanger Dave von Raven staat niet alleen bekend om zijn Rotterdamse persoonlijkheid maar ook zijn opvallende stem en beiden buit hij vanavond helemaal uit. Zijn zang balanceert altijd op het flinterdunne randje van zuiver en vals en vandaag lijkt het aan de zuivere kant uit te vallen. Opmerkelijk is wel dat gitarist Arjan eigenlijk een veel betere zanger is.

De nummers van The Kik zijn vaak heel erg hetzelfde. Leuke teksten en een vrolijk deuntje en op een gegeven moment gaat dat een beetje vervelen. Na de zoveelste keer het refreintje van ‘Cupido’ of ‘Mooie Meid’ te hebben gehoord is het wel mooi geweest. Aan de andere kant is de vertolking van ‘Want Er Is Niemand (En Nou Ik)’, op de plaat gespeeld met Lucky Fonz III en wijlen Armand, bijna magistraal. De ode aan de oude protestsongs wordt door Dave vertolkt op een manier dat iedereen de woede voelt, ook neemt hij de vocalen van de andere zangers feilloos over. Ook Chef’Special  cover/hertaling ‘Schuilen Bij Jou’ passeert de revue. Hoewel de woorden letterlijk meegezongen worden door het publiek, voelt dit liedje een beetje als een verplichting.

Na ruim een uur taaien de Rotterdammers af. Er is gelachen, er is gehuild en dat nummer uit Pulp Fiction is ook gespeeld. Alle ingrediënten voor een geslaagde avond. The Kik doet goed zijn best en weet te overtuigen en hoewel de grote zaal van het Paard echt te groot is weet de band de meerderheid te boeien. Waarschijnlijk was deze avond het meest succesvol voor The Stangs, want na deze tour zullen de Haagse jongens weer een stapje dichter bij het grote succes zijn.