Buiten is er code oranje, dus we mogen van geluk spreken dat Go March de reis vanuit Antwerpen veilig heeft kunnen maken. Het trio (herkennen we daar gitarist Philipp Weies van Intergalactic Lovers?) speelt instrumentale muziek met invloeden van krautrock en elektronica. Vooral het tweede, nog niet uitgebrachte, nummer maakt indruk met de ene climax na de andere. Een volle Arena tijdens Sensation was hier hoogstwaarschijnlijk net zo hard op gegaan. De laatste nummers doen er iets langer over om op gang te komen, maar desondanks warmt Go March het publiek prima op voor de hoofdact van vanavond.
Terwijl Waylon een grote zaal vol huisvrouwen deed zwijmelen, stond er op het podium van de kleine zaal een vrouw met meer ballen dan de voormalig Common Linnet. Die vrouw is Nitzan Hoffmann, en met haar band Drive Like Maria liet ze het publiek na afloop van het optreden minutenlang schreeuwen om nog een liedje. Dat kwam niet, maar de 17 nummers ervoor waren al meer dan de moeite waard.
©
De eerste verrassing die powertrio Drive Like Maria voor ons in petto heeft is dat we vandaag te maken hebben met een powerkwintet. Aangevuld met een bassist en een toetseniste knalt ‘Saints’, afkomstig van nieuw album ‘Creator, Preserver, Destroyer’ er meteen lekker in. Dat zanger/gitarist Bjorn Awouters een erg prettige stem heeft is al langer bekend. Gekleed in een net overhemd en een pantalon straalt hij ook nog eens cool uit als hij ‘The Dog Died Rough’ zingt.
De tweede verrassing van de avond komt als toetseniste Tamara van Esch het couplet van ‘Die A Little More’ zingt. Het blijkt dat ze een prachtige stem heeft, en de enthousiaste reactie van het publiek spreekt dan ook boekdelen. In de solo van datzelfde nummer mag Hoffman flink los gaan. Even later bestrijkt ze als een ongeleid projectiel, maar met een brede glimlach, het hele podium terwijl ze vuige riffs uit haar gitaar tovert. Dit zijn de mooiste momenten uit de show.
©
Jan Rijk
Met een heerlijk psychedelische uitvoering van ‘Black Horses’, waarbij drummer Bram van den Berg er flink op los timmert, komt er een eind aan het eerste optreden van deze Nederlandse tournee van het luidruchtige vijftal. Maar natuurlijk niet voordat er nog een toegift wordt gespeeld. Het prachtige ‘When The Lights Go Down’ krijgt een nieuwe uitvoering waarbij Awouters wordt begeleid door de twee extra bandleden. Stelletjes kruipen tegen elkaar aan en wederom wordt duidelijk hoe fijn deze zanger klinkt. Natuurlijk eindigt het concert uiteindelijk echt met knal. In ‘Tiny Terror’ en ‘So’ kan Hoffman, nog steeds met een brede glimlach, nog een keer los, samen met het publiek. Dat schreeuwt om meer, maar nu is het echt afgelopen.
©
Jan Rijk