3voor12 Den Haag tipt: Crossing Border 2016

Wat mag je écht niet missen?

Redactie 3voor12 Den Haag ,

Crossing Border vindt dit jaar voor het eerst plaats rondom het Paard en de Grote Markt. Spannend! Hoe gaat dat uitpakken? Gelukkig is het blokkenschema als vanouds weer volgestouwd met Haagse namen, grote namen van nu en de toekomst, en zelfs wat heuse legendes. Logisch dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Gelukkig is 3voor12 Den Haag daar om te helpen. Wij hebben alles beluisterd, bekeken en besproken, en hebben speciaal voor iedereen een selectie gemaakt van de acts die je echt niet mag missen.

De Antwerpse rapper Johannes Faes, beter bekend als Tourist LeMC, maakt al een tijdje een enorme groei door. Zijn zangerige raps in authentiek Antwerps zijn een fijne toevoeging aan het hedendaagse hiphoppalet. Niet voor niets heeft Kees De Koning hem gecontracteerd bij Top Notch. Tel daar memorabele tracks als ‘Klein Gebedje’, ‘En Route’ en ‘Horizon’ bij op en je krijgt door waarom zelfs eurocommissaris Frans Timmermans zich tot zijn grootste fans rekent. En waarom dit op vrijdagavond verplichte kost is.

Michael Franti is een vijftigjarige reggae/hiphop artiest die al veel van de wereld heeft gezien. Nu staat hij voor de vijfde keer op Crossing Border. Dat is natuurlijk niet voor niets. Deze blootvoetse verkondiger van maatschappijkritische teksten treedt op met zijn band Spearhead. Eerder stond hij onder een andere naam in het voorprogramma van U2, deed hij samenwerkingen met onder andere Italiaanse rapper/zanger Lorenzo Jovanotti en trad hij in 2011 op het Beursplein op om de Occupiers een hart onder de riem te steken. Verwacht scherpe teksten op zonnige muziek. En ja; er mag gedanst worden! ​

Het zal voor de heren van XIXA wel even wennen zijn om vanuit de hitte van Tucson in een herfstig Den Haag aan te komen. Gelukkig zullen zij de temperatuur in het Koorenhuis flink doen stijgen met hun mix van psychedelische rock en Latijns-Amerikaanse ritmes. De bandleden van XIXA hebben hun sporen onder andere verdiend bij KT Tunstall, Calexico en Giant Sand, ook niet de minste namen. Het belooft broeierig te worden in het Koorenhuis!

Met een naam als Angel Olsen zijn de woordgrappen natuurlijk nooit ver weg. We kunnen het hebben over haar engelachtige voorkomen, of over haar engelachtige stem, maar dan doen we Angel toch te kort. De singer-songwriter leverde met ‘My Woman’ haar beste album tot nu af, en toont daarop aan dat ze niet meer het lieve folkmeisje van vroeger is, maar zoveel meer. En zaterdag om 19:45 kan iedereen dat zelf meemaken. ​

Warhaus is het soloproject van Maarten Devoldere, ook wel bekend als zanger van Balthazar, oftewel een van de beste Belgische bands van de laatste jaren. En het debuutalbum heet ‘We Fucked A Flame Into Being.’ En het is fantastisch. Eigenlijk zijn dit al genoeg redenen om Warhaus in Heartbeat Hotel niet te missen. In ‘I’m Not Him’ zingt Devoldere ‘You want magic? Count me in!’. Dat geldt ook voor ons, dus wij zijn er bij! ​

Bloedmooi en oprecht, dat is John Moreland. Mocht je terugverlangen naar die ingetogen en die goudeerlijke folkmuzikanten die je kon vinden op de vorige Crossing Border edities, dan moet je hier bij zijn. Zijn songs bestaan uit drie akkoorden, een dynamische tokkel en een diepgewortelde emotie. Live is het natuurlijk erg fragiel, en heb je totaal niet meer de behoefte om erdoorheen te bléren. ​

Als je als band bestaat uit leden van Editors, Mogwai en Slowdive, dan schept dat verwachtingen, en wij verwachten dat Minor Victories die volop waar gaat maken. Minor Victories klinkt alsof de muziek van eerdergenoemde bands in een blender is gegooid. Een soort van synth-postrock-shoegaze-smoothie dus. Hoe dat klinkt, kan je op zaterdagavond horen in The Raven. De vraag is natuurlijk hoe vaak je deze kans krijgt voordat de bandleden weer terug gaan naar hun eigen bands. ​

The Big Moon bestaat uit vier dames die zich nog steeds verbazen over hoe ze zo groot zijn geworden in thuisland Engeland. Natuurlijk zijn wij de beroerdste niet, dus dat leggen wij graag uit: pakkende nummers, stevige gitaren en een liveshow die je niet mag missen. Gelukkig voor ons spelen ze zaterdag in de Zwarte Ruiter. Waarschijnlijk is dit de laatste kans om The Big Moon in zo’n intieme setting te zien, dus eigenlijk zit er niets anders op dan daar bij zijn.