Maar eerst mag EIGER de boel opwarmen. Met ervaren leden die in HSSLHFF, Grechko’s Doll, Sad-O-skY, Dioomen, Ravage!Ravage!, Broshim en Dr. Oink hebben gezeten, is dat natuurlijk een koud kunstje. Normaal gesproken zijn de synthpopmannen met z’n vieren, maar vanavond moet de band het helaas stellen zonder bassist Maarten de Zwart, hij is ziek. Halverwege legt zanger/toetsenist Marten Meij de set dan ook stil om een videoboodschap op te nemen samen met het publiek.
Zowel Meij als toetsenist Vico Sneep proberen het gat muzikaal te dichten door meer toetsenpartijen op zich te nemen en door zo nu en dan beats mee te laten lopen. EIGER weet De Zwarts afwezigheid goed op te vangen, juist doordat het gemis van een bas meer ruimte overlaat. Tel daar de regelmatige beat van drummer Dennis Loos bij op en de jaren tachtig zijn in dit EIGER jasje best hip. En daar moet uiteraard op gedanst worden. Het Zwitserse gebergte Eiger, waar de band zijn naam aan heeft ontleend is een klassieke uitdaging vanwege zijn sinistere en beruchte noordwand. Deze staat bekend als de gevaarlijkste route van Europa. Laten we voor de bandleden van Eiger hopen dat de weg voor hen naar boven wat minder ruig is. “Beterschap Maarten!”
Noblesse in topvorm tijdens albumpresentatie ‘Nothingisanything’
Met een Eiger-tijdse act in het voorprogramma
In de maand oktober wordt er veel muzikaal geoogst in het Haagse. Zo ook in De Supermarkt; de zaal mocht zich al twee keer klaarmaken voor een EP release en twee keer voor een albumrelease. Vanavond, zaterdag 25 oktober, is het de beurt aan oudgediende Noblesse om hun nieuwgeborene ‘Nothingisanything’ te presenteren.
Hun vorige album ‘We Are Not Humanity’ stamt alweer uit 2010. Sindsdien hebben de drie heren van Noblesse gewerkt aan nieuwe nummers dat resulteerde in album ‘Nothingisanything’. Jaren negentig indierock is niet dood, integendeel. Dat bewijst Noblesse eens te meer. Ook vanavond laten zanger/gitarist Amos Ben-Tal, bassist Shahar Horev en drummer Kees Zuurbier steevast een nineties geluid horen, alsof een eeuwwisseling nooit heeft plaatsgevonden. Al jaren doet de band waar zij goed in is en dat is deze muziek maken. Met veel creativiteit, al dan niet gecombineerd met dans en of andere kunstvormen.
Noblesse is één van die bands in Den Haag die eigenlijk al jaren ondergewaardeerd wordt. En dat is jammer, want de mannen verdienen veel meer. Heeft de band überhaupt ooit een off-day gehad; een slecht optreden? Nee! Ook vanavond staan de heren hun mannetje. De nieuwe nummers worden omsloten door twee oudjes. Bij aanvang wordt het eerste nummer van het voorgaande album gespeeld en om de set af te sluiten het laatste nummer van dat album, alsof hiermee een cyclus rond is. Tussenin dus het nieuwste werk met mooie visuele omlijsting in de vorm van projecties. Diepgaande teksten, haast dichterlijk, op een pure manier en met veel emotie gebracht door Ben-Tal. Horev die in trance is door zijn eigen fluctuerende basspel en Zuurbier, bijna niet zichtbaar achter zijn grote basdrum maar wie een vermaledijde, logge klank voortbrengt, alles samensmedend tot één geheel. Hier hoor je een band die naar elkaar luistert en op elkaar is ingespeeld. Een band die in topvorm is en klaar is voor meer. ‘Nothingisanything’ moet de band nu eindelijk brengen wat zij verdiend.