Het is de derde editie van het festival. Anders dan de Mowingclub avonden in het Paard van Troje waar één Amerikaanse singer-songwriter centraal staat, spelen er op het Mowingclub festival vier bands. “Als ik binnen ben zijn de drie bands inmiddels gearriveerd en bezig met soundchecken, rondlopen en in de kleedkamer op de bank aan het slapen. DJ Casper Beaumont komt binnen in zijn nette pak. Enthousiast laat hij me zijn net via internet gekochte Winchester '68 zien. Een geweer waarbij de schutter door het op en neer halen van de trekkerbeugel steeds een nieuwe kogel in de kamer kan drukken en hierdoor twaalf schoten achter elkaar kan vuren zonder te hoeven herladen. Een mooi ding is het.”
Derde editie Mowingclub Festival in het Paard van Troje
Eerste optreden met nieuwe Smutfish-bassiste Janneke Nijhuijs
Tijdens de editie van vrijdag 1 maart van het Mowingclub festival in het Paard van Troje werd het programma gevormd door Vanessa Peters, Strand of Oaks, Smutfish en Elliott Brood. 3voor12 Den Haag was er bij voor een fotoreportage en vroeg Melle de Boer (Smutfish) naar zijn ervaringen op de vierde editie van zijn eigen avond. “Op de fiets naar het Paard. Dat is één van de voordelen als je speelt op je eigen festival in de stad waar je woont. Daar was het ook om te doen, die achterlijke afstanden die je met het bandbusje aflegt afschaffen en toch op een festival spelen met muziek waar je van houdt.”
“We gaan eten. Het is altijd een goed moment om elkaar beter te leren kennen maar het is inmiddels zo'n grote groep muzikanten dat we in twee groepen moeten eten. Eerst de Amerikanen dan de Nederlanders. Gehaktballetjes, sperziebonen en gebakken aardappeltjes eten we, met daarnaast een salade van komkommers. Lekker. Als ik langsloop hoor ik de Amerikanen gezellig met elkaar praten. Ze hebben het naar hun zin. Ergens voel ik me op een ongemakkelijke manier verantwoordelijk voor hun plezier. Amerikanen praten over het algemeen erg makkelijk. Ik denk dat dit ze in staat stelt om het overal wel naar hun zin te hebben.”
Het is 20.00 uur en het festival gaat van start. “Wat vroeg om een avond met bands te beginnen, maar het is niet anders. Vanessa Peters speelt mooie liedjes met mooie teksten. Van verschillende kanten hoor ik van mensen uit het publiek de vergelijking met Suzanne Vega met daarbij de toevoeging dat Vanessa in alle opzichten net iets mooier is.” Strand of Oaks is de volgende act op het programma. “Drums en gitaar. Twee mannen met goede baarden. Gedragen, indrukwekkend en ietwat pompeus. Muziek met een luid kloppend hart.” Tussen de bands door draait DJ Casper Beaumont zijn incourante b-kantjes en andere obscurantia. “Het geeft wat ruimte om op adem te komen na de donkere verhalen over drank en liefdespijn.”
Daarna staat Melle zelf met Smutfish op het programma, met Janneke Nijhuijs (The Deaf, Splendid) op bas. “Heel fijn om te merken dat met Janneke erbij op de bas ons oude Smutfish gevoel terugkeert. Het is Janneke's eerste optreden met ons en ik hoop dat er nog heel wat volgen. We hebben met Smutfish een hoop leuke dingen in het vooruitzicht maar dit is niet de plek om daar nu over uit te weiden.” De avond wordt vervolgens afgesloten Elliot Brood. “Met een jaloersmakend gemak schieten de rauwe americana-liedjes als kogels uit een Winchester '68 door het Paard. Goed gericht en veelal raak. Het is lastig om onder woorden te brengen hoe muziek klinkt en wat voor gevoel het overdraagt. Omdat het bondig te houden lukt het me nu niet zonder clichés en flauwe beeldspraak. De enige manier om de muziek te ervaren is door ernaar te luisteren. U bent van harte uitgenodigd op de volgende editie van het Mowingclub festival!”