Bells Of Youth presenteert nieuwe EP in SuperMarkt

Vriendschap groeit uit tot getalenteerde band

Thijs de Kreij | Foto’s: Ramond Jaggessar ,

Bells Of Youth, een vijfkoppige band bestaande uit alleen maar vrouwen. Op vrijdag 21 september stond de band klaar in de SuperMarkt in Den Haag. Zij en het publiek waren er klaar voor, een mooie avond met muziek en de release van hun eerste EP.

Het is vrijdagavond, uitgaansavond. Dat is te zien ook in de SuperMarkt, vanaf half negen staat de hal van het poppodium helemaal vol. De klok slaat half tien en vijf mooie dames lopen het podium op. In de zaal is het nog redelijk rustig, de mensen staan buiten. Maar wanneer de bandleden beginnen te praten, loopt het helemaal vol. De mensen worden verzocht naar voren te komen. De muziek kan beginnen. De vijf dames beginnen rustig en dat is maar goed ook, want het eerste technische mankement is al een feit. Het drumpedaal werkt niet, maar toch slaagt de groep erin het eerste nummer beheerst af te maken. Een klein grapje kan het gezelschap hier wel over kwijt. Akoestische, meerstemmige indiepopsongs met een retro randje is waar Bells Of Youth garant voor staat. Het gezelschap speelt de nummers van de EP. Tallest Man On Earth achtige klanken komen uit het snaarinstrument. Estelle Stijkel leidt de band met een knap staaltje slagwerk op haar gitaar. Ze is een begaafd muzikant en neemt de band én het publiek op sleeptouw.

Naast de nieuwe nummers van de EP speelt de band nummers uit de oude doos. Het vijftal voert wat klassiekers uit en vraagt het publiek lekker mee te zingen. Maar de toeschouwers kennen de liederen niet, de kaken blijven stijf op elkaar. Misschien wel met een reden, dat niemand meezingt, zulke mooie muziek wil je niet verpesten. In plaats van zingen, danst het publiek bescheiden op zijn plaats. De sfeer is goed, mensen genieten en joelen mee bij de opzwepende stukken. Niet iederen kent de muziek van deze band al, maar er wordt lovend over gesproken. Hier en daar hoor je de mensen zeggen hoe goed ze de muziek vinden: “Fantastisch”, “Prachtig” of “Deze EP moet ik hebben”.

Toch verloopt niet alles lekker. Zo nu en dan klinken er valse noten door de microfoon. En na een x-aantal praatjes te hebben gehouden, hebben sommige mensen in het publiek er wel genoeg van. “Achterhaald” schreeuwt een meneer tussen de toeschouwers. De band trekt zich hier niks van aan, professioneel spelen ze verder. Snelle ritmes klinken en de zaal wil dansen. Dit gebeurt niet omdat de lijn van snelle ritmes niet wordt doorgetrokken. Het is immers luistermuziek, melodieus en vredige vocalen. Pas bij het laatste nummer worden de mensen getrakteerd op een beetje beweging. Stampend op de grond verzorgen de toehoorders een beat. Bells Of Youth speelt hier het laatste nummer op. Een mooie avond verzorgd met mooie muziek. Bells Of Youth is het proberen zeker waard. Geen populistische muziek, maar nog de lekkere akoestische klanken getint in indiepopsongs.