Bink5Hoog blijft een van de prachtigste locaties voor muziekevenementen als Jazz On 5. Het heeft voldoende underground uitstraling om voor ‘hip’ door te gaan, maar het is daarnaast ook van alle gemakken voorzien. Om zo’n gemak te noemen: je kan hier gewoon gratis parkeren. Er is ingezet op toegankelijkheid en sfeer, maar vooral de kwaliteit van het programma valt op. De organisatie heeft daarvoor samengewerkt met het Haags Conservatorium en de artist in residence: Ferdinand van Duuren. Deze componist/percussionist treedt deze avond ook op in verschillende formaties.
Jazz On 5 is voor herhaling vatbaar
Eerste editie van nieuw initiatief in Bink5Hoog
Ah, jazz! Er zijn verscheidene pogingen gedaan in Den Haag om deze muziekstijl - in het post-North Sea Jazz tijdperk - wat meer op de voorgrond te laten treden. Dat was dan ook het doel van de eerste editie van Jazz On 5, afgelopen zaterdag in Bink5Hoog. Een bezoek hieraan leerde al snel dat de potentie groot is om jazz de welverdiende plek te geven die zij verdient in de Hofstad. Wat volgt is een sfeerimpressie van een fijne avond.
Het eerste wat opvalt bij binnenkomst in de Grote Zaal, zijn de geuren van Old Scuola catering. Direct daarna volgen de bombastische klanken van Wired Paradise met onder andere Yuri Honing en Stef van Es. Goed om te horen hoe deze meesters allerlei nummers ‘jazzificeren’, zo wordt Major Tom van David Bowie omgegooid zonder dat het volledig onherkenbaar wordt. Het volume doet alleen niet vermoeden dat het hier om jazzmuziek gaat, het had wat dat betreft ook een goede techno afterparty kunnen zijn. Gitarist Stef van Es speelt ook mee in het volgende ensemble van Jazz de la Crème. Oh, pardon, Jam de la Crème natuurlijk. Deze groep van wisselende muzikanten wist al eerder furore te maken bij Haagse popfestivals en dat blijkt voor jazz ook te gelden.
Bij het andere podium in de foyer gaat het er een stuk rustiger aan toe, met meer klassieke formaties welke standards en zo af en toe eigen werk ten gehore brengen. De foyer heeft niet het enorme podium en de ruimte van de grote zaal, maar dat maakt het eigenlijk een heerlijke ruimte om even goed te gaan zitten en vooral te luisteren. De avond begint hier met jonge honden als Collective Acoustique, Maurits Roes en het Nadia Basurto Quartet. Met name die laatste gooit hoge ogen door originele interpretaties te spelen van standards en, hoewel Nadia later zelf zegt niet goed bij stem te zijn, prachtige vocalen. De foyer bevalt zo goed dat de grote zaal zelf even vergeten wordt, waardoor het Electric Quartet van Michael Varekamp volledig wordt gemist. Ach, dan nog even genieten van de laatste groep hier: het Richie Reighgelt Quintet.
De avond sluit af met een stevig optreden van French Kiss, met de eerder genoemde artist in residence als percussionist, en ten slotte een afterparty met meerdere dj’s. Tegen die tijd taait deze scribent al moe en voldaan af en hoopt op een volgende keer.