Topdrukte op Werfpop. Nog nooit herbergde de Leidse Hout zo veel bezoekers als dit jaar. Uitgerekend tijdens de jubileumeditie (30 keer) stroomde het publiek massaal toe en beleefde het een geweldige festivaldag. Lees hier het verslag van de middag.
Fat Angel
De publieksfavoriet van Werfpop Indoors Fat Angel mag in de felle zon de 30e editie van Werfpop in het Leidse Hout aftrappen. Het publiek loopt langzaam binnen en veel mensen doen eerst een rondje over het terrein. Er is dan ook een hoop meer te zien en doen dan alleen het podium waar de bands optreden. Echt druk is het nog niet bij het optreden van Fat Angel. Deze band speelt gypsypunk en heeft erg veel plezier tijdens het optreden. Muzikaal zit het prima in elkaar, zo nu en dan laten ze een steekje vallen, maar ze zijn dan ook de opener en nog jong, dus dat ziet het publiek gemakkelijk door de vingers. Helaas krijgen ze het publiek dat er wel is ook niet echt mee. (KR)
Werfpop AllStar Orkest
De tweede act van de middag staat in het teken van het 30-jarig bestaan van Werfpop. Een aantal artiesten, die allemaal ooit een keer op het Werfpop-podium stonden, vormt voor deze speciale gelegenheid een ‘orkest’. Een bonte verzameling vreemde eenden, die op basis van hun artistieke kracht een fijne eenheid vormen. In verschillende samenstellingen strooien zij een mix van soul, blues en rock over het snel groeiend aantal toehoorders. Het publiek begint los te komen, zeker op het moment dat het door Dr. Dynamite geschreven lied ‘Viva la Werfpop’ door de luidsprekers schalt. De eerste kelen worden schor en vuisten gaan in de lucht. De kop van Werfpop 2011 lijkt er met deze act definitief af. (HvdM)
Project D
De wat oudere bezoeker verplaatst zich van vooraan bij het podium langzaamaan naar de bar of ergens op het veld, terwijl de jongens van Project D hun half uurtje mogen optreden. “Wij zijn fokking blij om hier te staan,” roepen zij dan ook enthousiast. De Nederlandse jongens spelen poprock liedjes met een catchy deuntje. Ze praten tussendoor continu Engels en Nederlands met het publiek, maar het toegestroomde publiek lijkt dat niet te deren. Als ze wat ep’s het publiek in gooien staan er zelfs meisjes op, om deze te kunnen vangen. Ze spelen ook nieuwe nummers, die van het album dat op 4 november as. uitkomt, is een van de betere nummers van de set. Dit nummer is qua opbouw helemaal perfect. Het hele optreden van Project D zit goed in elkaar; dat zij de Jury Prijs van Werfpop Indoors wonnen is zo klaar als een klontje. (KR)
Boef en De Gelogeerde Aap
Daarna is het tijd voor Boef En De Gelogeerde Aap. Deze twee Tilburgers (Boef en Aap) treden samen met Oowtje op. Het veld bij het podium loopt gedurende het optreden steeds voller. Dit is ook de eerste act van de dag die het publiek helemaal meekrijgt. Het publiek danst, springt en gaat door de knieën als dat van ze gevraagd wordt. De heren spelen zowel nummers van het nieuwe album ‘Wij Zijn’ als van het oude album ‘Vind Ons’. De hiphop en rap van Aap en Oowtje in combinatie met de pompende bass van de door Boef geproduceerde dubsteb doen het goed in Leiden. Met het afsluitende ‘Helden’ zetten ze het voorste gedeelte helemaal op zijn kop en kan dit optreden met recht het hoogtepunt van de middag genoemd worden. (KR)
Kensington
“Excuses aan de mensen die heel lang in de rij bij de ingang hebben gestaan, het is een beetje druk. Sorry. Maar als je eenmaal binnen bent, komt alles goed en was het in de rij staan het wel waard, want hier is Kensington.” De jongens van deze opkomende poprock band zullen wel eens anders aangekondigd zijn, maar Werfpop is druk, en bij het podium wordt het nog drukker. Muzikaal zit het allemaal prachtig in elkaar. Er wordt strak gespeeld en ook de zang van de twee zangers is eigenlijk heel erg goed. De catchy liedjes doen het goed op de radio en op Werfpop. Het publiek gaat vooral uit zijn dak bij de bekende nummers, zoals de single ‘Let Go’. Het duurt vast niet lang meer voordat de grote festivals op hun tourlijst staan. (KR)
Sergent Garcia
Kan Sergent Garcia de veelbelovende woorden in het programmaboekje waarmaken? Ja, bijna alles. Het is erg druk op het veld, de zon schijnt nog steeds en daar past deze wereldmuziek natuurlijk perfect bij. Alle heupen bewegen zodra de eerste zinnen (in het Frans) van Bruno Garcia klinken. Met meer dan tien bandleden, waaronder blazers, percussies en meerder zangers, is het ook een feestje op het podium. Het is een genot om naar te kijken. Ook dit genre doet het goed bij het publiek vandaag. Het lijkt wel alsof iedereen alles goed vindt, of het is gewoon het lekkere weer. Sergent Garcia is een rasartiest en krijgt met gemak het publiek aan het dansen op, zoals in het programmaboekje staat ‘tropische muziekcocktail’. Dat verwoordt precies wat er gaande is.(KR)