Alles zit mee op Werfpop 2011. Dit jaar tevens met een stevige zomerzon en aangename temperaturen tot aan de laatste act. Lees hier het verslag van de avond. 

Baskerville
Met hooggespannen verwachtingen betreden de Haarlemse heren van Baskerville het linker podium. Want het gaat hard met de band. In korte tijd op het podium bij Lowlands, 3FM Serious Talent en als klap op de muzikale vuurpijl een optreden op het megafestival Sziget in Hongarije; als eerste Nederlandse act. Het van oorsprong tweemans producerduo Thijs van der Klugt en Bart Possemis treedt deze keer aan met een volledige liveband. Reeds vanaf de eerste tonen maakt Baskerville hun nog maar pas verworven roem waar. Ze noemen hun muziek zelf een ‘heerlijke cocktail van elektrofunk, pop, house en techno, met een vleugje hiphop en rock. Hoe je het ook noemt, het swingt als een op hol geslagen Thalys. Niet alleen muzikaal, maar zeker ook wat betreft performance. De heren werken zich letterlijk in het zweet en toveren het veld om tot een deinende massa. (HvdM)

Skindred
De tijd om eens wat powergitaren uit het vet te halen is aangebroken. Skindred uit Wales staat omschreven – eigen vondst – als een reggaemetal band. Dat woord ‘metal’ valt tijdens het optreden te billijken, regelmatig schuren de gitaren, de bas dreunt en de drummer slaat zich een tennisarm. Alleen de reggae, die op hun platen wel hoorbaar aanwezig is, hebben de heren deze keer achtergelaten op het Britse land. Wat dus rest is metal. Aan de hand van de flamboyante frontman Benji Webbe verandert Skindred het veld in een springende massa. Duidelijk is dat een grote groep mensen speciaal voor deze act naar Werfpop is gekomen. Op een bepaald moment roept Webbe op om met een kledingstuk te zwaaien en petjes, truien en T-shirts wuiven door de lucht. Een prachtig schouwspel, zoals trouwens het gehele optreden. Muzikaal bevindt de band zich in de metalmiddenmoot, maar het optreden maakt een hoop goed. (HvdM)

Tim Knol
Wanneer er een artiest deze zomer van hot naar her reist om zijn publiek te vermaken, dan is het onze eigen Tim Knol wel. Sla de festivalkranten maar open en grote kans dat je zijn naam tegenkomt. Op handen gedragen door 3FM, en dus ook door een grote groep volgers van die radiozender vervolgt hij zijn weg naar een alsmaar groeiende groep liefhebbers. Maar ik geef het je te doen: je zachtmoedige liedjes brengen ingeklemd tussen het muzikale geweld van Skindred en Monster Magnet. Geen probleem voor Tim Knol. Zonder blikken of blozen zet hij energiek en doelgericht zijn set neer en komt er meer dan mee weg.  Het siert de singer-songwriter wat het publiek beloont met een massale opkomst en genietende blikken. Het plezier waarmee Knol en band een aantal nummers van zijn twee cd’s brengt, werkt aanstekelijk. Hij toont op Werfpop aan klaar te zijn voor een volgende stap: een carrière buiten Nederland. (HvdM).

Monster Magnet
Tijd voor weer een dosis gitaargeweld op het rechter podium. De heren van Monster Magnet betreden de planken en zij staan al sinds 1989 garant voor psychedelische, veelzijdige en vooral kei- en keiharde rock. Dat belooft wat. De Amerikanen, die eerder toerden met Metallica, Aerosmith en Marilyn Manson, doen hun reputatie meer dan eer aan, zo blijkt ook uit de reacties van het publiek. Gespierd en met een geloofwaardige overtuiging drukt Monster Magnet een uur lang een rauwe stempel op deze 30ste Werfpop. Wat een energie en wat een geluid! De zon zakt langzaam weg, het bier vliegt door de lucht, ouders drukken de geluiddempende koptelefoons bij hun kinderen wat steviger aan en een veld vol enthousiastelingen leeft zich ongeremd uit, opgezweept door de bombastische muziek van deze band. (HvdM)

The Qemists
De slagroom op de taart, het alles completerende toetje moet komen van het Britse trio The Qemists. En of dat gaat lukken, willen overduidelijk veel mensen getuige van zijn. Want het is nog altijd topdrukte bij Werfpop wanneer de heren hun moddervette mix van drum ‘ bass en rock over het voorveld strooien. De massa zet zich in beweging, laat de grond van de Leidse Hout trillen. Niets of niemand houdt de lichaamsdelen stil. Soms een wiebelende voet op een kleed, maar meestal een compleet bewegend lichaam dat de laatste energie eruit perst. The Qemists, die recente samenwerking met de post-hardcore band Enter Shikari, maakt uiterst strakke en dansbare muziek, giet dat in een spectaculaire liveshow en levert daarmee een overtuigende climax van deze 30ste editie van Werfpop. (HvdM)

En daarmee eindigt deze succesvolle jubileumeditie van Werfpop. Vol zon, met een prachtige festivalsfeer en een recordaantal bezoekers. Op naar nummer 31 in 2012.