Na het bejubelde optreden van Shantel en zijn Bucovina Club Orkestar, eerder dit jaar op Parkpop, was het op donderdag 5 november geen verrassing een volle grote zaal van het Paard van Troje aan te treffen. De aanwezigen waren duidelijk voor maar één ding gekomen; een feestje. En dat kregen ze dan ook.
De Duitse producer Shantel, echte naam Stefan Hantel, is geen onbekende meer in Den Haag. Bijna precies een jaar geleden stond hij al in het Paard van Troje en afgelopen juni zette hij ook Parkpop al op z’n kop. Na zijn debuutalbum ‘Disko Partizani’ uit 2007, met daarop het nummer ‘Bucovina’ dat in de remix van Ian Oliver ook een hit was in Nederland, kwam dit jaar de opvolger ‘Planet Paprika’ uit. Genoeg reden dus voor een nieuw bezoekje aan de Hofstad.
Een voorprogramma is er vanavond niet, dus Shantel heeft het rijk voor zich alleen. Voor aanvang van het optreden staat het publiek al voorzichtig heen en weer te wiebelen op de muziek van de dj die de aanwezigen alvast probeert op te warmen. Dat deze warming up heeft gewerkt blijkt al meteen bij Shantel’s openingsnummer ‘Mahalageasca’. Al bij de eerste tonen gaat het publiek los om daar voor de rest van de show niet meer mee te stoppen. Shantel en de achtkoppige Bucovina Club Orkestar, bestaande uit een drummer, accordeonist, twee violisten, trombonist, trompettist en twee achtergrondzangeressen, swingen net zo hard mee waardoor het één groot feest wordt. De Balkan muziek gaat erin als zoete koek.
Met een zorgvuldig opgebouwde setlist die steeds opnieuw naar een climax toewerkt weet Shantel de aandacht van de toeschouwers er continu bij te houden. Goedgeplaatste rustpunten worden afgewisseld met partyknallers als ‘Citizen of Planet Paprika’, ‘Disco boy’ en absoluut hoogtepunt ‘Disko partizani’. Bij dat laatste nummer laat Shantel zien dat hij precies weet hoe je het publiek moet bespelen. Na het eerste couplet, als het normaal gesproken los gaat, stopt de band met spelen, laat het publiek een stukje zingen en begint men gewoon vrolijk weer met het couplet. Hierdoor wordt de ontlading bij het refrein des te groter. Het is natuurlijk een truckje dat Shantel waarschijnlijk bij ieder optreden opnieuw doet, maar het werkt wel.
Een mooi moment van het optreden is dat Shantel de zaal ingaat. Al zingend loopt hij door het publiek dat duidelijk geniet. Op een gegeven moment vraagt hij het publiek om naar beneden te zakken of op de grond te gaan zitten. Velen geven hier gehoor aan, waardoor een mooi schouwspel ontstaat. Shantel staat middenin de zaal omringd door de zittende mensen. Ondertussen geven zijn bandleden vanaf het podium de ene solo na de andere. Het feest is compleet en het publiek verkocht. Moe maar tevreden vertrekt het publiek weer langzaam richting huis. Volgend jaar weer?