En toen was het alweer zaterdag op het Zeeheldenfestival. Naast publiekstrekkers als The Skarabeez en The Deaf draaide het vandaag vooral om de komst van Ellen Ten Damme. Maar gelukkig waren er ook vele andere acts, die over de gehele dag veel bezoekers trokken. Het weer zat in ieder geval mee; het zonnetje scheen de hele dag en veel mensen zaten lekker in het gras aan de zijkanten van het plein te genieten van de muziek.

De zaterdag van het Zeeheldenfestival wordt geopend door de singer-songwriter Fabian. Dit zet eigenlijk de toon voor het festival. Je krijgt een grote variatie aan acts voorgeschoteld. Zo wordt er gedanst door dansscholen, is er later op de dag de bekende rock van The Deaf en de enerverende act van Ellen ten Damme. Fabian opent echter de dans. De van origine Spanjaard zingt met een Haagse tongval en brengt onder meer een heuse singer-songwriter versie van Snoop Dogg’s ‘Gin and juice’ ten gehore. Apart, maar zeker leuk, ook door de combinatie met ondersteunende zangeres. (JT)

Dat het Zeeheldenfestival een festival is voor jong en oud en van 8-80 wordt ook hierna weer bewezen als de spreekwoordelijke jonge honden van Second Bear Left (SBL) het podium betreden. Voornamelijk covers komen naar voren, zoals Shakira’s ‘Wherever whenever’ en Maria Mena’s ‘You’re the only one’. Maar omdat het een hele speciale editie is van het Zeeheldenfestival hebben ze ook eigen materiaal. Natuurlijk is het nog geen hoogstaande fenomenale band, maar de dames en heren doen het leuk.  Vooral Doortje valt af en toe op als zij enthousiast over het podium beweegt en meedeint met de muziek.

The Skarabeez staan geprogrammeerd op het grote podium van half zeven tot half acht. Zoals de naam al doet vermoeden, speelt de band met zon overgoten ska en dat valt goed bij het publiek. Veel mensen staan vooraan te dansen. Van de twee zangeressen speelt er één tevens saxofoon en dat is bijzonder te noemen; je ziet immers niet veel vrouwelijke saxofonisten. Tijdens het laatste nummer valt helaas de stroom uit, een euvel dat tien minuten later opgelost wordt. Presentatrice Agnes Kamstra suggereert nog dat The Skarabeez terugkomen, maar dat is niet het geval. Het optreden is als een spreekwoordelijke nachtkaars uitgegaan.

De deels Groningse/deels Friese band Spotrockers heeft eveneens last van technische problemen. Zo vertelt één van de rappers dat zijn vandaag gekochte draadloze microfoon het niet doet en valt het keyboard pardoes op de grond. Gelukkig kan de show gewoon doorgaan en speelt de zesmansformatie alsof het hun laatste concert is. De teksten zijn afwisselend Nederlands- en Engelstalig en bevatten nogal wat humor. De muzikanten zorgen voor een funky hiphopgroove en sturen behoorlijk wat energie de ruimte in. Die energie wordt echter niet opgepikt door het publiek, dat hen een beetje links laat liggen. Jammer, want deze band bruist!

Om half negen is het dan de beurt aan The Deaf. Wat opvalt is dat er enorm veel belangstellenden staan te kijken, maar dat niemand danst. Frontman Spike maakt daar tussen de nummers door steeds opmerkingen over. Zo zegt hij zelfs een keer: “Stelletje kut-Hagenezen, waarom dansen jullie niet dan?” De rauwe rock ’n roll sound is wel uitermate geschikt om te bewegen en uiteindelijk, bij de laatste paar nummers wordt er gepogood en gaat zelfs toeschouwer Quinten van All Missing Pieces eventjes de lucht in. Het freezemoment van Spike zorgt voor nog meer opwinding en maakt het publiek helemaal wild. Ja, ze hebben het toch voor elkaar gekregen om die ‘kut-Hagenezen’ in vervoering te brengen.

In de kleine tent wordt een waar feestje gebouwd met De Schlagerparade. Deze band bestaat uit louter coverbandmuzikanten, die zich hebben gericht op foute, vooral Duitse muziek. Maar het zijn niet alleen schlagers die de met pruiken uitgedoste formatie ten gehore brengt. Naast nummers als ‘Du’ en ‘Rosamunde’ komt bijvoorbeeld ook hèt voetbalnummer van vorig jaar ‘Viva Hollandia’ voorbij. De tent staat compleet op zijn kop en er zijn alleen maar blije, dansende mensen te zien. Na het slotnummer ‘Let your love flow’ van The Bellamy Brothers is het moeilijk om je gezicht weer in de plooi te krijgen.

En dan is het zover: hoofdact Ellen Ten Damme betreedt het grote podium. Ze komt op met een rood leren jasje en dito baret, waarvan ze zich na de eerste twee nummers reeds ontdaan heeft. Het plein, dat nu eigenlijk te klein is voor zoveel mensen, kan genieten van een perfecte show. Naast eigen nummers worden popklassiekers als ‘Laugh and walk away’ (The Shirts) en ‘Hanging on the telephone’ (Blondie) ten gehore gebracht, die uiteraard luidkeels meegezongen worden. Haar sexy bewegingen en vele handstands zorgen dat zelfs haar bh zichtbaar wordt en Ellen lijkt het er alleen maar om te doen. Als omstreeks half twaalf de band het podium verlaat, vraagt de uitzinnige menigte om een toegift en krijgt die ook. ‘See you in Vegas’ - misschien wel haar bekendste eigen nummer - wordt gevolgd door ‘Denis’ van Blondie en daarmee is het optreden ten einde gekomen.

Dit was het dan; het Zeeheldenfestival 2009 zit er min of meer op (het klassieke programma van de zondagochtend daargelaten). Het is de vraag of het festival een 30e editie zal beleven. De burgemeester wil namelijk dat er hekken om het Prins Hendrikplein worden gezet en er strenge beveiliging komt. De buurt wil dat liever niet en de meeste bezoekers ook niet. Er kon daarom een petitie worden getekend hiertegen. Laten we hopen dat de plannen niet doorgaan en het Zeeheldenfestival het gezelligste festival van Den Haag blijft…