‘Nobody drives ma van but me!’, zegt acteur Mr. T, alias B.A in The A-Team. En dat geldt ook voor ons! Woensdag 1 juli vertrokken we met Starcatcher en onze bandvriend en chauffeur Bengt naar een Duits festival aan de oevers van de Weser in Bremen. In onze eigen A-Team bus (zie foto), inclusief discolichtjes in het interieur, rijden we een druk weekend tegemoet: donderdag 2 juli de Breminale, het grootste festival van Bremen, zaterdag 4 juli Vlietpop en zondag 5 juli Metropolis. Onze ‘Van’ brengt ons overal veilig en snel naartoe. Hier het tourverslag van deze onvergetelijke week.
Woensdag 1 juli: Wir sind die Holländer, wir kommen mit ‘sin’ allen!
Twee maanden geleden hebben we de jury- en publieksprijs van de High School Music Competition gewonnen. Daardoor speelden we op Class’ EuRock, te Marseille en dit weekend op Vlietpop, Metropolis en ook de Breminale. Julia, programmeur van het Duitse festival zag ons in Frankrijk en mailde de Popunie dat ze ons graag voor Bremen wilde boeken. Natuurlijk! Weer spelen in het buitenland! De mogelijkheid om binnen een maand zowel naar Duitsland als naar Frankrijk te gaan, is ontzettend bijzonder.
Enthousiast en goed voorbereid gaan we op reis in onze tot de nok gevulde bus. Ik moet die ochtend nog naar school. Boyke volgt vervroegd zijn autorijlessen, zodat we ruim op tijd kunnen vertrekken. Toch komen we veel later in Bremen aan dan gepland door files en een tussenstop in Aalten bij In Ear Systems voor het ophalen van de opmaat gemaakte oortjes, deel van de prijs van HSMC.
De verlate aankomst is echter geen probleem. Eenmaal in Bremen wachten de vrienden van Kleinstadthelden, die we in Frankrijk hebben ontmoet, ons op. Gemoedelijk drinken we nog een drankje met onze Duitse helden. Om vervolgens via een mooie nachtwandeling aan te komen in ons hostel voor een goede nachtrust…dachten we! Want, zoals één van ons goed omschrijft: ‘Het lijkt net alsof je een tweede ruggengraat hebt gekregen.’ Alleen dan van het matras. Gute Nacht!
Donderdag 2 juli: Bradwurst, Bier und Schnitzel.
De volgende dag staat om 13.00 uur een lunch gepland met de Duitse band. Rustig wandelen we naar de locatie. De lunch blijkt een stevige maaltijd: een BBQ met grote lappenvlees en worst. Zo hoort het! Met een volle maag vertrekken we naar het festivalterrein om te soundchecken. We zullen het avondprogramma om 18:00 uur openen. Het festivalterrein bestrijkt een smalle strook land langs de rivier de Weser, dwars door Bremen. De sfeer doet ons denken aan een mix van de Parade en Lowlands: vijf dagen muziek, dans en theater, podia in gezellige festivaltenten en vrolijke mensen van alle leeftijden. En vooral heel veel eten. Onze vooroordelen over Bradwurst, Bier und Schnitzel worden met verve bevestigd. Overal op het terrein schommelen enorme braadsleeën vol met dikke vettige Bradwursten.
De organisatie van het festival is perfect: prettige stagemanagers, goed geluid, alles is in orde. Om 18.00 uur lopen we gespannen en vol energie het podium op en zetten ons eerste nummer ‘Addict’ in. Het is dan nog rustig, maar zodra de eerste klanken uit de speakers schallen, stroomt de tent snel vol. Uiteindelijk spelen we een energieke set voor ruim 200 mensen! Het publiek is enthousiast, cd’s worden verkocht, handtekeningen uitgedeeld. Na de set genieten we van ons succesvol optreden en uiteraard kijken we naar Kleinstadthelden! Ze geven een te gekke show in een afgeladen tent en we zien dan ook uit naar ons gezamenlijk optreden in Rock Infuus, 24 juli in WATT Rotterdam. Komt dat zien!
We blijven tot een uur of drie, drinken Beck’s bier en eten Turkse pizza’s met Sauerkraut, die rare Duitsers toch. Jammer genoeg kunnen we niet langer van het feest genieten. ‘s Nachts rijden we terug naar Nederland, want Bengt, onze chauffeur, moet de volgende dag weer aan het werk. Moe en voldaan stappen we in onze ‘van’. Nagenietend van dit tweede buitenlandse uitstapje en vol plannen voor de volgende trip, vallen we gauw in slaap!
Vrijdag 3 juli: The show goes on!
Op vrijdag is er niet veel tijd om uit te rusten. Bengt gaat werken, David naar zijn diploma-uitreiking, Boyke heeft vijf uur rijles en ik moet gewoon weer naar school om mijn rapport op te halen. Bovendien hebben we ’s middags een leuk interview met NL70! Druk, druk! Maar wat is het leuk allemaal!
Zaterdag 4 juli: Aufstehen, party time!
De vierde dag van onze mini-tour en een belangrijke. We staan straks op Vlietpop! Weer zo’n groot evenement en we hebben er zin in. De dag begint vroeg: om kwart over tien moeten we op het festivalterrein zijn, dat was vroeg het nest uit dus! Vandaag is voor het eerst onze eigen geluidsman mee: Bart van der Smissen. Ook de crew is uitgebreid, tot vier man. Milo komt ons assisteren met het stemmen en opzetten van de snaren. En ook Erik is mee, onze monitorman. Wat een luxe! Te gek! Op Vlietpop is alles groot: de tent, het podium, de backstage. En ook onze stress, aangezien we slechts vijf minuten hebben voor omkleden en inzingen in de wc, is groot. Zonder stress echter geen goed optreden! En het gaat dan ook geweldig. Het is niet druk, maar de ‘flow’ waar we in zitten door het samen on tour zijn, geeft zoveel energie dat het één van de beste shows wordt. Het is heerlijk om op zo’n groot podium te spelen met een top geluid en vooral een top team om je heen, dat alles voor je regelt. Echt uniek! Bengt, Bart, Erik en Milo ontzettend bedankt!
Zondag 5 juli: Let the show go on!
De laatste dag van onze tour, helaas! Belangrijke dagen blijven zich opstapelen. Want vandaag ook een festival van formaat: Metropolis. Daar stonden The Killers en The Prodigy toch ook? Bengt rijdt ons veilig (behalve enige gehoorschade door MJ’s ‘Beat It’ op volume 11) in de A-Team Bus naar Ahoy. Waar gisteren vooral het podium groots was, is vandaag het aantal mensen enorm: 600 á 700 man bekijken ons optreden. Metropolis is een top festival. Festivalgangers luisteren ontspannen, zittend op de trappen of liggend in het gras, naar de bands. Fanatieke enthousiastelingen staan vooraan te swingen bij het podium. De line-up is divers en vernieuwend. Na het optreden lunchen we in de backstage met zijn allen aan een veel te kleine picknicktafel. Het gevoel één crew te zijn groeit. Iedereen lacht, de sfeer is geweldig. Zo mag het wat ons betreft elke week, elke dag van het jaar zijn. Met je beste vrienden op stap naar Bremen, Vlietpop en Metropolis. Wat wil je nog meer!
Al was het vijf dagen, toeren is intensief. Vele indrukken per dag en het vele reizen doen je het besef van tijd verliezen. Uiterst tevreden vertrekken we van Metropolis op weg naar huis. Als traditie rijden we in Delft-Zuid door de McDrive en de auto heeft wel een schoonmaakbeurt verdient. Onze geliefde bus heeft de afgelopen dagen namelijk een zware aanval te verduren gehad: The Attack Of the Flies. De hoge drukspuit wordt op de auto gezet (en op Bengt) en beiden zijn snel weer helemaal schoon. Eenmaal thuis en de spullen uitgeladen, storten we neer op de bank. Wat een week.
Auf wiedersehen!