Acht jaar na haar optreden tijdens de Haagse KoninginneNach was de Amerikaanse Rory Block weer terug in de Hofstad. Op zondag 20 oktober konden blues liefhebbers zich verzuchten aan een nostalgisch optreden van deze zangeres. Ruim dertig jaar na het verschijnen van haar eerste albums laat Block zien en horen dat ze niet voor niets in de Verenigde Staten op handen gedragen wordt als voornaamste (blanke) conservator van de authentieke blues. Haar optreden in de Kleine Zaal van het Paard is de vierde in rij van haar tiendelige tour in Nederland. De rest van deze optredens vinden voornamelijk plaats in theaters, waardoor een clubshow als een genoeglijke afwisseling wordt ervaren. Aangezien Rory een hekel heeft aan vliegen en liever niet te lang van huis weg is, bevat deze tour tien shows in Nederland en twaalf in Groot-Brittannië. Zo krijgen tijdens het maandje (met een camper) on the road’’ de trouwste Europese fans de mogelijkheid haar aan het werk te zien. Vlak voor aanvang is de zaal goed gevuld, met voornamelijk publiek dat haar nog kent uit de jaren zeventig. Als Block het podium betreedt mag zij direct rekenen op een warm onthaal, waarna ze enthousiast van start gaat. Al vanaf haar prille tienerjaren is Block (die volgende week haar 58e verjaardag viert) bezig geweest met het ontdekken en beheersen van de blues. Na ruim veertig jaar heeft dat er toe geleid dat deze dame op een onvervalste en authentieke wijze de traditionals van haar leermeesters kan vertolken. De rode draad door haar oeuvre en carrière is natuurlijk de muziek van Robert Johnson. Zijn delta blues gitaarspel wordt als blauwdruk beschouwd voor de gehele ontwikkeling van de rock muziek. Met veel plezier en overgave vertelt Rory Block tussen de songs korte verhalen, beschouwingen en anekdotes over haar fascinatie voor Johnson en zijn virtuoze spel. Naast blues klassiekers van Robert Johnson worden er eveneens adembenemende uitvoeringen gespeeld van andere grootheden zoals Son House, Willie Brown, Tommy Johnson en Charley Patton. Aangevuld met haar eigen composities, die meer naar country en folk neigen, krijgen de toeschouwers een uitmuntende set voorgeschoteld. Uiteraard mogen de klassiekers ‘Gypsie Boy’ en ‘Lovin’ Whiskey’ daaraan niet ontbreken. Als mevrouw Block na vijf kwartier het podium wil verlaten, maant het enthousiaste publiek haar tot twee maal toe terug te keren. Voordat het laatste nummer wordt gespeeld, laat ze op handige wijze nog even weten dat ze ook een voorraad cd’s en dvd’s heeft meegenomen, die ze graag na afloop voor de liefhebbers zal signeren. Zo gezegd, zo gedaan, keren tientallen fans met een prachtig souvenir van deze prachtige avond weer huiswaarts.