Tekst: Lizette Bremer (Chameleon, DCQ, Jahva Sound) | Remco van der Ham (Sundown Circus, The Polar Exploration Ship), Yasmine Boer (A-dimatic, The Icons) Foto's: Peisam Tsang, Ron van Varik en Yasmine Boer Zaterdag 21 juli werd in het parkje achter Bazart het festival Bazart Buiten georganiseerd. Een leuke locatie dat qua ambiance doet denken aan het Culturalis Summertime Festival. Helaas valt het festival door slecht geluid, saai programma en lage opkomst erg tegen. Alleen de bands Chameleon en The Polar Exploration Ship weten echt te overtuigen. Aan de vijfkoppige band funkjazzband Chameleon de eer om Bazart Buiten te openen en dat doen ze met flair. Ondanks het slechts uit drie man bestaande publiek op deze zonnige zaterdagmiddag kwart voor één, stralen deze jonge gasten alsof ze op Parkpop staan. Chameleon kiest voor een spannende openingstune, die dan weer zwoel, dan weer funky klinkt. Het lijkt hun niet te deren dat er zo weinig publiek is, spelen doen ze met evenveel plezier. Geen valse toon te bekennen bij deze jonge jongens en als je niet beter zou weten staat er een volleerde band a la North Sea Jazz voor je neus. Mensen die toevallig langslopen, blijven staan en zijn verrukt. Over een funky nummer van Will Hargrove zegt een oudere vrouw: 'Als je niet beter weet zou je toch denken dat ze al jaren bezig zijn.' Iddo Havinga bespeelt de saxofoon vlekkeloos en de overgangen van rustig naar meer funky zijn zowel technisch als harmonieus dik in orde. IJzersterke solo's afgewisseld met prachtige intervals. Ondertussen weet Havinga zijn medebandleden bijna ongemerkt te dirigeren, waardoor geen nummer hetzelfde klinkt. Een mini North Sea Jazz op Bazart Buiten. Voor deze veelbelovende jongens is een plaatsje op het Pure Jazzfest in september bijna een must. Het Dutch College Quintet (DCQ) vervolgen het festival, met inmiddels alweer een wat voller grasveld. Ook jazz, maar dan anders. De heren van DCQ gebruiken hun laptop om tot een speciale elektronische sound te komen. Je moet er van houden, want in tegenstelling tot Chameleon komt dit wat gemaakt over. Waar dat nog een kwestie van smaak is, is het een feit dat er weinig interactie met het publiek is. Enthousiast applaus is er echter wel ('DCQ, we love you'), dus de wat loungerige jazzgeluiden vinden hun waardering (of zijn het gewoon vrienden?). Juist in dat genre ligt de kracht van DCQ, vrij nieuw en experimenteel waardoor de foutjes vergeven kunnen worden, want af en toe klinkt de saxofoon gewoon ronduit vals en verveelt de automatische achtergrondtune na een half uur. Misschien hadden de gasten van DCQ gewoon niet hun dag. Tijd voor wat onvervalste reggae. Het is drie uur en jong en oud ligt chillend in het gras. Een ideaal decor dus voor de Jamaicaanse geluiden van het Haagse Jahva Sound. De sound wordt in elkaar gedraaid door selectors, degenen die de platen uitkiezen, operators alias platenmixers en mc's. Daarnaast treden dj's en zangers live op. Deze gasten met dreadlocks maken er ook vandaag weer echt een feestje van, er wordt gezongen als onvervalste Ziggy's. De 'lovely vibes' zijn super relaxt en aanwezigen beginnen dan ook spontaan te dansen. Als er twee zangers van het podium afkomen, relaxt met een blowtje, is het ook wel zo'n beetje afgelopen met het echte live plezier. Vanaf dan wordt er ruim een uur vooral plaatjes gedraaid door de selectors. Wel goede plaatjes, dat moet gezegd worden. Lekker voor op de achtergrond, maar jammer dat het live optreden van zo'n korte duur was. Na de reggae van Jahva Sound is het tijd om weer even stevig te rocken. Sundown Circus, bestaande uit zanger/gitarist Sijmen de Geus, bassist Rai Kempees en drummer Bas Bredius, speelt meeslepende rock met veel instrumentale stukken die vaak neigen naar jammen. Sijmen lijkt vandaag niet al te best bij stem. Zijn normaal al rauwe zang klinkt nu iets té rauw en gaat richting schreeuwen. Toch kan de muziek dat wel hebben. Het overgrote deel van het publiek kan het echter niet zo veel schelen, die zitten liever in de zon aan de achterkant van het festivalterrein. Vooraan bij het podium is het dan ook erg rustig. Sundown Circus verdient toch wel meer dan dat, want de band speelt vandaag een goede set. Lekker achterover liggen in de zon en genieten van de funky flows van A-dimatic. Zo dachten de toeschouwers toen de vier mannen naast elkaar op het podium gingen zitten, waardoor het geheel meer relaxed dan 'dimatic' klonk. Door de afwezigheid van drumster Nienke, neemt Adi a.k.a. Kurehart de ritmesectie waar op de percussie. De muziek is een mengelmoesje van funk, hiphop, reggae en rock, en ligt lekker in het gehoor. Tijdens de nummers stelt Adi iedereen even voor en speelt ieder een solostukje, Jaap op de gitaar, Jeroen op de saxofoon en Pieter op de basgitaar. De Engelstalige mc Kurehart heeft het over de dagelijkse gebeurtenissen en op een positieve manier een verschil willen uitmaken door te streven naar een mooiere wereld waar onderling geen haat meer is. Kurehart houdt de afwisseling erin door af en toe te beatboxen, met een stukje zang en een rap erachter aan. Positiviteit en rechtvaardigheid staan hoog in het vaandel en is duidelijk te horen bij de nummers Feeling good again en Feeling lost. Al met al smaakt het wel naar meer. Positief gestemd stond iedereen zowaar op voor de Haagse punkrock band The Icons. Ze weten het enigszins ingedommelde Bazart Buiten weer aardig wakker te schudden. Eyecatcher is wel Cherry Kerry, de mannelijke vervanger van bassiste Kimberly Diets, die de meidenband in stand houdt met een pruik op en een jurk aan. The Icons speelt een gevarieerde set met aardig gitaarspel van Bianca Vrind, maar als leadzangeres komt ze niet altijd even zuiver uit de hoek. Hun nieuwste nummer No more lies komt ook aan bod en sluiten ze de set voorlopig af met Baby's got a temper met heftige gitaarriffs en hard gegil. Beetje jammer is alleen dat ze met de toegift het nummer Suffer in silence herhalen. Niet te min dat ze Bazart Buiten lekker hebben laten rocken. De buitenprogrammering wordt afgesloten door The Polar Exploration Ship, ook meteen het hoogtepunt van de dag. Het is een behoorlijk verschil met het optreden op Werfpop twee weken terug, wat een beetje tegenviel. Vandaag staat de band als een huis en, nog belangrijker, het speelplezier straalt er van af. Zo willen we Polar graag zien. De nummers knallen het veld van Bazart Buiten over en het aanwezige publiek krijgt weer aandacht voor het podium. Er zijn veel lange instrumentale stukken in de set, waarbij de heren er flink op los soleren. Deze instrumentale stukken vervelen gelukkig geen moment en lijken de band zelfs naar een hoger niveau te tillen. Als voortaan alle optredens zo goed zijn als deze hebben wij er alle vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen met The Polar Exploration Ship. Een goede afsluiter voor een verder tegenvallende festivaldag. De enthousiastelingen gaan binnen nog even door met dj's Phill Tovver, de Seend en Tijmen, maar de meeste mensen houden het voor gezien en gaan lekker naar huis.