Zaterdag 7 januari gaven Remmelt, Muus & Femke hun traditionele nieuwjaarconcert in Lokaal Vredebreuk. Al tijdens de soundcheck stond het café vol met mensen. Trouwe fans en nieuwsgierige bezoekers wilden niets missen van het optreden. Logisch, want Remmelt, Muus & Femke is een begrip in Den Haag. Een bezoek aan een concert van dit trio staat garant voor een gezellige avond met fantastische muziek. Zodra de eerste noten de zaal vullen wordt het stil. Alle aandacht gaat naar de band. Het concert begint met het nummer Comes a time, gevolgd door een welkomstwoord van Thijs Muus. De interactie met het publiek is goed. Remmelt, Muus & Femke nemen de tijd voor het publiek en dat zorgt voor een vertrouwde sfeer. Alsof je ze persoonlijk kent. Een aantal nummers wordt ingeleid met een verhaal of anekdote. Femke vertelt het verhaal van het derde nummer Move On, de eerste single van hun laatste album. Het gaat over de moed vinden om door te gaan als het even tegen zit en proberen dingen achter je laten. Een prachtige tekst, mooi en gevoelig gezongen door Femke. Leuk detail bij het nummer I feel: het is ongeveer 20 seconden te horen in de Nederlandse speelfilm Johan, die jammerlijk geflopt is. De band en het publiek zijn goed op elkaar ingespeeld en iedereen heeft het naar zijn zin. Elk nummer wordt enthousiast ontvangen en na afloop beloond met gejuich en lang applaus. De akoestiek is goed en de bandleden zijn goed bij stem. Het gitaarspel klinkt fantastisch en Thijs bespeelt de mondharmonica zo mooi dat het je echt raakt. Hugo Remmelts ene been, dat hij brak tijdens een voetbalwedstrijd zes weken geleden, is net uit het gips. Hij is de enige die zit tijdens het optreden en als hij ergens heen moet lopen, gaat het nog op krukken. Tweeëntwintig liedjes komen langs. Het hadden er veel meer mogen zijn. De avond vliegt voorbij. Tijdens het laatste nummer Here comes the sun stellen Hugo Remmelt, Thijs Muus en Femke Japing zich voor aan het publiek. Dit doen ze op grappige wijze door de tekst iets aan te passen en iets over elkaar te zingen. En dan is het concert afgelopen. Het publiek neemt hier echter geen genoegen mee. Hoezo stoppen, het is juist zo gezellig. We want more! Luid protest van het publiek volgt. Er zit voor Hugo, Thijs en Femke niets anders op dan door te spelen. Enthousiast spelen ze nog drie nummers. Het laatste nummer, Dirt Floor, is een cover van de vorig jaar op 20 november overleden Amerikaanse singer-songwriter/gitarist Chris Whitley. Een prachtige en bijzondere ode aan een persoon die een groot voorbeeld was voor Thijs Muus. Een emotionele, maar mooie afsluiting van een zeer geslaagd nieuwjaarsconcert van Remmelt, Muus & Femke.