Psychobilly in De Koornbeurs

Vetkuiven, bakkebaarden, leren jasjes, luipaard prints en een mooie authentieke schemerlamp

Gideon Rozendaal, ,

Zaterdag 28 januari was Delft het mekka voor psychobilly liefhebbers. Vele vetkuiven, bakkebaarden, leren jasjes en luipaardprints maakten een bedevaart naar OJV De Koornbeurs, dat het toneel was van een gezellig psychobilly-avondje met Paranoid, Asmodeus en Dicemen.

Vetkuiven, bakkebaarden, leren jasjes, luipaard prints en een mooie authentieke schemerlamp

Zaterdag 28 januari was Delft het mekka voor psychobilly liefhebbers. Vele vetkuiven, bakkebaarden, leren jasjes en luipaardprints maakten een bedevaart naar OJV De Koornbeurs, dat het toneel was van een gezellig psychobilly-avondje met Paranoid, Asmodeus en Dicemen. In een goedgevulde zaal wordt een gevoel van nostalgie en jaren 50 sentiment opgeroepen door een authentieke schemerlamp op het podium, die pronkt naast spitsafbijter Paranoid. Natuurlijk draagt de bluesy rock&roll en een glitteroverhemd ook deels bij aan de gemoedelijke sfeer. Maar helaas weet de band maar bij vlagen de bijbehorende passie over te brengen. Een perfecte zangstem valt steeds in het niet als er in de microfoon gemompeld wordt. Momenten van bezieling worden afgewisseld met momenten zonder uitstraling. De covers Johnny B Goode en, in mindere mate, Can't buy me love kunnen nog rekenen op enige respons van het publiek. Verder zal Paranoid het moeten doen met een gapend gat voor het podium. Met een Iron Maidenachtig intro beginnen de psychobilly iconen van Asmodeus veel overtuigender aan hun set. Versterkt met een contrabas is de sound veel steviger en rauwer dan die van hun voorgangers, met hier en daar uitstapjes naar country. De naar een duivel vernoemde band speelt naar eigen zeggen de muziek die Elvis nu gespeeld zou hebben, als hij nog in leven zou zijn. Blijkbaar is Elvis dan niet meer zo populair als vroeger. Pakkende refreintjes worden amper meegezongen en een dansende menigte blijft uit. Afsluiter Dicemen behoeft uiteraard geen introductie. Als opwarmer zet zanger/gitarist KC klassieker Ring of fire in van legende Johnny Cash. En eindelijk is het publiek wel fucking ready to rock. Noem het rock n roll, rockabilly of psychobilly, Dicemen rockt je sokken binnenstebuiten en weet de zaal wel op zijn grondvest te laten schudden. In de pit dansen stoere mannen en stoere vrouwen met gebalde vuisten als freestyle wrestlers. Aan de bar vindt het bier gretig aftrek om vervolgens half genuttigd, en half gemorst te worden in een kolkende massa. Het gemoedelijke zuipfestijn, met een enkel opstootje, gaat nog lange tijd door. Dicemen weet wel tot het eind te boeien, met een knap staaltje contrabas rollen als een van de hoogtepunten. Achteraf zijn we natuurlijk erg benieuwd wat we in de nabije toekomst kunnen verwachten. Drummer Jonathan van der Haak reageert: "Het gaat gewoon erg lekker met Dicemen. De agenda staat aardig vol en in maart komt er een Europese tour van acht á negen shows door onder meer Duitsland. Een nieuw album maken staat ook in de planning. In principe hebben we genoeg nieuwe nummers, dus dat moet helemaal goed komen."