De eerste act van de avond, Rene SG, is een drietal heren dat harde punk ten gehore brengt. Halverwege het eerste nummer zijn er technische problemen; het geluid van de gitaar valt af en toe weg. Dit is te wijten aan de volumebegrenzer die de Confusion hanteert. De band start opnieuw, maar het zal het euvel van de avond blijken. De songs die Rene SG speelt zijn snel en puntig, met teksten die over hel en verdoemenis gaan. Het publiek wil langzaam warmlopen voor deze band, maar tegen de tijd dat het een beetje meegaat, is hun concert alweer afgelopen. De Nieuwe Vrolijkheid, één van de meest besproken acts het laatste jaar in Den Haag, zal de avond continueren. Zoals we dat gewend zijn van de drie jongens en ‘dat ene meisje op gitaar’, begint hun performance zonder dat je er erg in hebt. De technische problemen drukken echter een groot stempel op hun optreden; regelmatig valt er wel een deel van het geluid weg. De zanger heeft er nog het meeste last van, want zo speelt hij een tijdje op een niet van stroom voorzien keyboard en doet zijn microfoon het vaak niet. Toch laat de band haar speelplezier niet afnemen door dit gebeuren. Als de zanger een nummer aankondigt met “Dit is een liedje dat ik opdraag aan mijn grote liefde, Jean-Paul Pierre, mijn eh… overleden kapper”, kun je stellen dat De Nieuwe Vrolijkheid zijn naam eer aandoet! Hun meezinger “John Wayne” komt nog voorbij, waarna Matty, organisator van deze avond, hen een vrijkaartje geeft om nog één nummer te spelen. “Johnny’s second time in Rome” is de afsluiter van de deze band. Het derde en laatste optreden van vanavond komt op naam van The Psychedelektrik Freak Klub. De driekoppige groep heeft er zin in en begint gedreven aan haar set. Maar ja, de volumebegrenzer heeft zeer veel invloed op Matty’s spel. Elke keer als zijn gitaar wegvalt, raakt drummer Tjebbe van slag en lopen de nummers in het honderd. Matty laat zich er echter niet van weerhouden een vette show neer te zetten. Tot drie keer toe staat hij op de bar zijn onnavolgbare solo’s te spelen. Omdat de avond in het teken staat van de verjaardag van Femke, wordt haar uiteraard ook een plekje op het podium gegund. Eerst staat ze met Matty samen door de microfoon te zingen, even later doet zij ook een eigen nummer, waarbij basgitarist Pierre voor de gelegenheid wordt vervangen door Matty himself. Gelukkig heeft zij geen last van technische problemen en zodoende scoort ze het hardst applaus van de hele avond. Hierna gaat The Psychedelektrik Freak Klub nog even in originele bezetting door en loopt het optreden op zijn eind. Met veel bombarie – zo staat Matty zijn gitaar in de lucht tegen de basgitaar van Pierre te duwen – neemt de band afscheid van een goed gevulde Confusion.