Aangezien het voor veel bandjes moeilijk is om optredens buiten de regio te krijgen, heeft Stud Muffins het plan opgevat om zelf maar te programmeren buiten de regio en er een heuse tour van te maken. Als ludieke actie gingen de Muffins per auto in één dag langs alle uithoeken van Nederland en gaven in iedere hoek een optreden. Voor VPRO 3 voor12 Den Haag deden zij een verslag van deze dag. Er moest weer wat gebeuren, was het idee in de oefenruimte. Na een vakantie stond er een drukke septembermaand op stapel voor ons met als afsluiter de Uiterste Tour. Een bizar idee om per auto in één dag alle hoeken van Nederland aan te doen. In de maand hier voorafgaand werd achter de schermen hard gewerkt om de nodige PR rond dit evenement te organiseren. Nadat we op vrijdag 23 september drie radiostations hadden aangedaan, was het zaterdagochtend 24 september zover. Om 06:00u werd de koffie weggezet, althans dat was de bedoeling. Koffie heeft de vervelende eigenschap erg lekker te smaken, zeker op veel te vroege tijdstippen, dus reden we een kwartier later weg. Op weg naar de eerste uithoek: Cadzand. Na een enkele gemiste afslag kwamen we rond half negen aan in het Zeeuwse dorpje. We dachten dat hier nooit veel mensen zouden zitten te wachten op een koffieconcert van de heren Muffins. Grappen als 'spelen voor verdwaalde duiven of de actie Speel De Duitser Uit De Kuil' passeerden vooraf de revue. Gelukkig had een artikel in de Provinciaal Zeeuwse Courant het gewenste effect, want toen we aankwamen, werden we opgewacht door enkele enthousiaste Zeeuwen die benieuwd waren naar ons. Een gezellig optreden volgde en ook de merchandise haalde op dit uur al een hogere omzet dan bij menig optreden in Den Haag. Veel tijd voor napraten was er niet, want het schema wees uit dat we door moesten rijden om op tijd in Vaals aan te komen. Door België trok de stoet, al snel op zoek naar een benzinestop. Helaas. Tenzij je op weg bent naar de Franse grens, kom je in België geen enkel tankstation tegen. Met een wijzertje dat steeds meer naar het rood toeging, besloten we de snelweg te verlaten om ons geluk in een dorpje te gaan beproeven. Nadat we een kwartier bezig waren geweest met de werking van een Belgisch onbemand tankstation, terwijl de ene na de andere Belg ons raar aankijkend met een volle tank het station verliet, konden we onze reis vervolgen. In Vaals, home of the Drielandenpunt, troffen we veel toeristen, maar eigenlijk weinig toehoorders. Op een groepje fietsers of kinderen op een afstand na speelden we eigenlijk niet alleen bij, maar ook voor de drie palen die het Drielandenpunt heten. Totdat we bij het één-na-laatste nummer werden opgemerkt door een Chinese, Japanse of Koreaanse (weten wij veel??!?) cameraploeg en we toch nog een doorbraak in het verre oosten veiligstelden. Voor de tocht Vaals-Delfzijl moesten we 400 kilometer overbruggen, de langste rit die dag. Mocht er achterstand op het schema zijn opgebouwd, werd deze vakkundig om zeep geholpen door het gaspedaal soms even tot 170 km/u in te drukken. Met onze safe chauffeur Mike - tevens fantastisch cateraar - en onze eigen Dick, legden we de afstand in vier uur af en waren we ruim op tijd in Café ’t Lokaal, waar we hadden geregeld dat we in de uitzending van Radio Delfzicht - de plaatselijke omroep – konden spelen. Een half uur interview plus spelen op locatie in een gezellig café. We konden tot onze verrassing zelfs fans uit de buurt begroeten, die ons eerder dit jaar op een festival bij Veendam hadden gezien. Via de streams op internet konden fans thuis de stop in Delfzijl meebeluisteren. Hierover kregen we direct na het optreden al veel goede reacties. Opvallend was nog meer het enthousiasme waarmee we werden ontvangen. Opperhoofd Dirk van Nieuwpoort had posters gemaakt en had enkele krantenknipsels voor ons uitgeknipt voor het Muffin plakboek. Voor mensen uit de soms kille, onpersoonlijke Randstad een erg prettige ervaring. Na een gezonde hap bij de snackbar - natuurlijk waren we hierna weer een demo armer – begonnen we aan de laatste etappe. Onderweg werden we nog gebeld door Westfriesland Radio en RTV Rijswijk voor een kort telefonisch interview. De eerste vermoeidheid begon toe te slaan en toen we dan ook op gingen bouwen in Den Helder, bleek het gaarheid troef bij enkele Muffins. In Café de Blauwe Stoep te Den Helder was een elektrisch duo-optreden geregeld door bevriende band The Drift. Omdat zij op het laatste moment zelf niet konden, hadden ze de rockers van Susans Garden bereid gevonden hun plek over te nemen. Wij konden over de backline van de mannen uit Schagen spelen; voor de rest werden de toetsen van Dick en de drumspullen van William ingereden door familieleden uit Leidschendam. Een vrijgezellenfeestje maakte dat de tent lekker vol was, en dat we na 40 minuten met een goed, maar ernstig vermoeid gevoel het podium afstapten. Veel goede reacties wederom, dus opzet geslaagd. Ook hier een warm welkom en enthousiaste hulp in de vorm van posters en uithangborden. De laatste kilometers werden deels door nog frisse familieleden gestuurd, deels door nog frisse Muffins. Om kwart over twee keerde Stud Muffins terug op eigen bodem, nog niet helemaal beseffend wat er die dag allemaal was gebeurd. Maar een dagje later, na weer een radio interview in brakke toestand, staat het gastenboek vol en zijn er veel positieve reacties in de mailbox te vinden. Er zijn weer veel nieuwe contacten opgedaan en hé! Er zijn nu geen Muffins meer die nooit het Drielandenpunt of de Afsluitdijk hebben gezien. En dat is ook wat waard...