Lohues & The Louisiana Bluesclub

De man die bijna alles kan geeft zich over aan de blues

Sarah Ockhuysen, ,

Bluesliefhebbers kwamen op vrijdag 2 september goed aan hun trekken in de Kleine Zaal van Paard van Troje. Daniël Lohues – we kennen hem nog van Skik - speelde met The Louisiana Bluesclub de sterren van de hemel.

De man die bijna alles kan geeft zich over aan de blues

Bluesliefhebbers kwamen op vrijdag 2 september goed aan hun trekken in de Kleine Zaal van Paard van Troje. Daniël Lohues – we kennen hem nog van Skik - speelde met The Louisiana Bluesclub de sterren van de hemel. Een paar jaar geleden vertrok Daniël Lohues naar Amerika om een jeugddroom te verwezenlijken. Hij wilde een bluesplaat opnemen met lokale bluesmuzikanten uit Baton Rouge, de hoofdstad van Louisiana. Hij vond daar een kleine studio, waar hij samen met een neef van hem en wat lokale bluesmuzikanten een cd opnam, Ja Boeh. Na een aantal keer optredens in Nederland gingen de muzikanten elk huns weegs. Begin 2005 begon Daniel het spelen met de bluesmuzikanten te missen en belde ze één voor één op. Hij reisde naar Amerika om nieuwe bluesnummers te schrijven, wat resulteerde in een tweede cd, Grip. Dat Daniël Lohues een veelzijdige muzikant is, weten we allemaal. Er zijn niet veel instrumenten die hij niet kan bespelen. In de Kleine Zaal van het Paard laat Daniel zien dat hij heel veel gevoel voor de blues heeft. Hij begrijpt ze. De manier waarop hij de Amerikaanse blues in zijn Drentse teksten vertolkt, is prachtig. Hij toont aan dat bluesteksten helemaal nergens over hoeven te gaan. Zo laat het publiek zich helemaal meeslepen in een fantastisch mooi bluesnummer dat gaat over een slag in zijn fietswiel. De Kleine Zaal is niet stampvol. Het publiek bestaat voornamelijk uit wat oudere bluesliefhebbers. Voor een optreden als dit is het de perfecte locatie. De intieme, knusse sfeer past precies bij de muziek. Het geluid klinkt geweldig. Het staat precies hard genoeg en de solo’s komen perfect naar voren. De geluidstechnici weten hoe ze met bluesmuziek moeten omgaan. Daniel Lohues blijft boeien met zijn band. Ook tussen de nummers door houdt hij de aandacht vast. Hij komt met leuke anekdotes over het platteland, Westlanders en wat hij allemaal in Amerika heeft meegemaakt. Door het Drentse accent van Daniel is hij nogal moeilijk te verstaan, maar dat maakt niets uit. Het is leuk en het hoort bij hem. Niet alleen Daniel doet het fantastisch, ook zijn band verdient een groot compliment. Marco Geerdink, Daniëls neef, kan fantastische gitaarsolo’s spelen. Drummer Gralin Neal geeft een overweldigende drumsolo weg. Rob van Donselaar maakt veel indruk met zijn kunsten op de ‘ivoren’ toetsen en bassist Keith Keyes is de relaxedheid zelve terwijl hij lekkere basloopjes speelt. Alle muzikanten voelen elkaar perfect aan en er is overduidelijk eenheid op het podium. De band speelt verschrikkelijk strak en op de juiste momenten subtiel genoeg. Lohues & The Louisiana Bluesclub is een genot om naar te kijken. Het enthousiasme en de passie voor de blues werken aanstekelijk. Fantastisch om te zien hoe iemand in de ban van de blues kan geraken.