Roadkill gaat nieuw hoofdstuk in

Wij willen geen Musicon-huisband worden

Peisam Tsang, ,

Na het optreden van Roadkill op Westerpop en voor de uitreiking van de Peter Tetteroo Bokaal nemen we plaats in de opbergruimte van een enorme gymzaal voor een interview met vier leden van Roadkill: Gabor, Richard, Marc en Ivan.

Wij willen geen Musicon-huisband worden

Na het optreden van Roadkill op Westerpop en voor de uitreiking van de Peter Tetteroo Bokaal nemen we plaats in de opbergruimte van een enorme gymzaal voor een interview met vier leden van Roadkill: Gabor, Richard, Marc en Ivan. Een week na de crematie van dierbare vriend en mede-bandlid Marco Hendriks staan de overige bandleden alweer op het podium. Vrijdagavond 26 augustus schotelden ze het publiek een intieme en emotionele show voor, opgedragen aan de overleden zanger. “Het optreden ging naar ons gevoel goed. Maar het is wel een beetje raar: dit is het eerste optreden die we doen sinds het overlijden van Marco.” Aan het woord zijn drummer Gabor, gitarist Richard, Marc, voormalig invalzanger en nu vaste zanger, en Ivan, invalzanger. Gabor en Richard: “Het hele optreden vanavond stond in het teken van Marco. We hebben het speciaal aan hem opgedragen. Het is ook nog niet goed te bevatten, alles is zo snel gegaan. We hoopten allemaal dat Marco helemaal zou genezen. Zeker nadat hij was geopereerd, want ze hadden de kanker in een vroeg stadium ontdekt. Kort daarna was het heel snel uitgezaaid en ging het alleen nog maar bergafwaarts. Toen was het al duidelijk dat Marco niet meer terug zou komen. Hijzelf kon het ook niet meer opbrengen, onder andere door de chemokuren.” Met een brok in zijn keel vervolgt Gabor: “Het doet wel wat met je als band. Niet alleen maak je samen muziek, Marco is buiten de band ook nog eens een heel goede maat van je. We hadden besloten vanavond tijdens de set toch Died trying te spelen. Dat nummer heb ik een jaar of zes geleden geschreven. In eerste instantie sloeg dat nummer op mezelf. Gaandeweg is het een nummer voor Marco geworden. Het sloeg echt helemaal op hem. Het nummer gaat ook over een gozer die nooit geluk heeft. Marco was ook altijd een brekebeen. Een week voor zijn overlijden is hij nog getrouwd. Ik deed de backing vocals bij Died trying, maar ik zat de hele tijd met een brok in mijn keel. Gelukkig kreeg ik die brok op tijd weg toen we het nummer inzetten. Verder heeft Ivan het nummer gezongen.” Ivan: “Dat was ook voor mij erg moeilijk, ook al heb ik Marco niet goed gekend. Maar ik voelde de laatste tijd natuurlijk alle emoties van de overige bandleden.” Ivan is de invalzanger voor het geval Marc Mes niet kan. Vrijdagavond stond Roadkill op het Westerpoppodium met allebei. Om en om zongen ze de nummers. Marc: “Ik heb een beetje gemengde gevoelens. Marco heb ik ook niet goed gekend, maar ik ben toch naar de crematie geweest afgelopen week. Daar heeft Bardo nogmaals gevraagd of ik als vaste zanger bij Roadkill wilde komen. Daarvoor, ten tijde van Marco’s ziekte, ben ik een aantal optredens ingevallen. Dus het kwam niet helemaal uit de lucht vallen. Het niet zo fijne gevoel wat ik erbij krijg, is dat mensen dan misschien denken dat ik het plekje van Marco in kan nemen. Of dat ik altijd in zijn schaduw zal staan. Natuurlijk probeer ik ook mijn eigen ding ervan te maken, mijn eigen draai eraan te geven. Dat zei Marco voor zijn dood ook, dat dat me wel gaat lukken.” “Tuurlijk gaat dat je lukken,” beaamt Richard. “Jij zingt niet precies Marco’s partijen. We zijn een nieuw hoofdstuk ingegaan met de band. Turned page. Overigens heet één van onze nummers ook zo. Ik weet zeker dat Marco wil dat we verder gaan.” Gabor vervolgt: “Marco was tijdens het optreden meer van de gebaren, Marc is meer springerig, maar wees niet ongerust, dat slaan we er wel uit.” Gabor en Richard: “Het hele optreden stond vanavond in het teken van Marco. Voor ons gevoel is hij ook langs geweest. Hij zat boven op een wolk naar ons te kijken. Ja, en ons uit te lachen. En als hij echt slecht is, dan gaat hij het aan het eind laten regenen.” Ondanks het overlijden van Marco Hendriks, moet Roadkill toch verder. Gabor: “Komende tijd hebben we een aantal optredens staan, onder andere als headliner op het RockForMoc festival in Zweden. Die doen we met Ivan, omdat Marc niet kan. Alles voor dat weekend is al helemaal geregeld. Helaas voor mij, want ik moet ‘s ochtends om vijf uur weer terug met het vliegtuig. Want dan is het 3 september, Den Haag Beatstad op het Malieveld. Ik ben namelijk ook drumtech voor de Golden Earring. Roadkill moet rekening houden met mijn werkschema. Dus wil je dat Roadkill bij je komt spelen, dan moet je eerst de Earring-site checken. Maar voor de Grote Zaal van het Paard bijvoorbeeld voor de Haagse Popweek, maak ik wel een uitzondering.” Gabor lacht breed. “Ook gaan we ons bezig houden met nieuwe nummers maken,” vult Richard aan. “Marc is niet alleen een goede zanger, maar hij is instrumentaal ook een goede toevoeging voor onze band. Hij is namelijk ook een erg goede gitarist.” “Welnee,” bloost Marc. “We gaan Marc inwerken. Kijken naar oud werk dat we al een tijdje niet meer spelen, want daar zat weer iets interessants tussen voor hem. Het zal wel een aparte wending geven aan ons geluid, met een extra gitarist erbij. Tegen het einde van het jaar willen we een aantal nummers opnieuw opnemen van de Merlin-cd, of een aantal nieuwe nummers uitbrengen als preview van onze nieuwe cd.” Roadkill mikt hiermee op heel Nederland, maar voornamelijk op Duitsland. “Als je daar bijvoorbeeld zo’n twintig optredens hebt gedaan, stijgt je cd-verkoop ook aanzienlijk.” Richard: “Optredens in de regio vallen een beetje tegen. We kunnen hier niet makkelijk terecht met onze metalmuziek. Ja, in Musicon misschien, maar we willen juist geen Musicon-huisband worden. Een podium midden in de Haagse binnenstad voor de metalscene zou niet misstaan. Ik wil ook graag bandjes kijken, maar daarvoor moet ik uitwijken naar andere steden. Als het Paard nu eens meer metal zou gaan programmeren...” Richard vervolgt: “Als we met Roadkill willen optreden, moeten we uitwijken naar andere steden. Wij willen laten zien dat metal nog bestaat en ons speelplezier uitstralen naar buiten toe. Ook op festivals vragen ze vaak bands die vernieuwende dingen doen. Soms is dat raar. Bij de meeste bands ontbreekt de show. Je moet het publiek dat voor jou komt vermaken, anders kunnen ze net zo goed thuis een cd opzetten. Sommigen mensen die voor ons komen houden niet van onze muziek, maar vinden de show daarentegen wel erg kicke.” Vette show van Roadkill zien, dat kan op de volgende data: 2 september: RockForMoc, Zweden 10 september: Metal Hall of Fame, Tilburg 12 november: Podium, Hoogeveen