Flink op de peddels. De kans bestaat dat Boom Bip & Band al zijn losgelaten: een muzikale uitbraak waar je het liefst geen seconde van mist. Dit soort kansen komt niet iedere dag voorbij. In goed geïnformeerde kringen staat Bryan Hollon, de man achter Boom Bip, bekend als muzikaal genie. Iemand die de kunst van het loopjes leggen zo goed verstaat dat hij het daar niet bij laat. Zijn composities zijn creatieve kernbommen die alle denkbare hokjes volledig uit zicht blazen. In Den Haag dus, zondagavond, de straten verlaten, gehijg in mijn oor. Ik parkeer mijn fiets in de hoogste versnelling, zie in een flits dat ‘ie er veel te eenzaam bij staat en stap een uitgestorven Paard binnen. “De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen”, zo zegt het vlotte kassameisje, “dat de band nog in de trein zit en op zijn vroegst over een uur op het podium staat. Misschien gaat het helemaal niet door, dat weten we over tien minuten.” In de zaal zitten welgeteld vijf mensen. Twee stelletjes met ieder hun eigen zitblok en een jongeman uit, zo bleek later onder volstrekt onvermeldenswaardige omstandigheden, Spijkernisse. Relaxt getinte hip hop doet de lucht aangenaam trillen. Tien minuten later komt een tweepersoonscrisisteam vertellen dat het concert is afgelast. Officiële reden: band veel te laat. Factor van belang: nog geen handvol publiek, extreem kleine handen niet meegerekend. Het is opmerkelijk dat het Paard, gefeliciteerd nog, haar publiek zo slecht kent. Want verassend is het niet dat de normale PR uitingen voor dit specifieke concert niet voldoende waren. Het gemiddelde Paardpubliek is niet gericht op hip hop. Een grote naam als De La Soul of Ali B trekt uit zichzelf wel een volle zaal. Maar als men een onbekende naam in combinatie met ‘hip hop’ krijgt voorgeschoteld, is de eetlust snel weg. Was daarentegen strakker gecommuniceerd dat Boom Bip een buitenkansje was voor het breedst mogelijke scala aan smaken, dan was het wellicht vol genoeg geweest om even tot 10 uur te wachten. Hopelijk hebben de heren van Boom Bip een fijne avond gehad in ‘bruisend Den Haag’ na hun haasttrip vanuit Brussel. Arme jongens, ‘I’m sooooo sorry too….’