Op 17 september organiseert Ben van Es van Little Rock Concert een Haagse Beatnach in De Uithof als vervolg op de eerste Beatnach in 1980. In Bowlingworld in het Zuiderpark worden regelmatig concerten gehouden met bands uit de jaren zestig en zeventig. Vrijdagavond 8 april traden ZZ En De Maskers op. We vroegen gitarist Jan de Hont wat herinneringen aan vroeger op te halen over Den Haag en de Haagse popscene. “In 1965 speelden we in de Marathon,” weet Jan. Dat is nu de discotheek Fantasy Dance Theater aan de Wijndaelerweg. “Dat was voor ons behoorlijk spannend. De Earrings hadden er al een paar keer gespeeld. In die tijd was er een behoorlijke rivaliteit tussen Haagse en Amsterdamse bands.” De contacten tussen bands onderling in de Amsterdamse scene waren goed. “Je had de Mokum Beat Five, The Mads, James Mean en The Outsiders. Wij gingen naar elkaars optreden kijken.” De muziek van De Maskers verschilde nogal van die van de ‘Nederbeatgroepen’: “We waren een paar jaar eerder begonnen dan The Motions en The Golden Earrings. Onze muziek was een klein beetje geënt op die van The Shadows. Toen kreeg je die Merseybeat scene. Wij vonden The Beatles ook prachtig en ontwikkelden ons van instrumentaal naar instrumentaal en vocaal, geïnspireerd door The Beatles en later Ray Charles. In 1965 waren we meer een bluesgroep.” Met angst en beven gingen De Maskers het podium van de Marathon op. “Het publiek had zoiets van: die Maskers is al een beetje passé. Dat zal niks worden. Nou, we hebben gespeeld of ons leven er vanaf hing. We wilden het zo ontzettend graag maken. Het is een fantastische middag geworden.” Het publiek reageerde heel enthousiast. “Ik weet alles nog. Wat ze aan hadden, wat we speelden. Precies veertig jaar geleden!” De Maskers hadden nog niet eerder in Den Haag gespeeld. “Wel in Scheveningen. Daar stonden we in 1964 en in 1965 een maand lang iedere avond in het Palais de Danse, de tweede keer samen met The Tielman Brothers.” Dat was niet zo’n succes: “Ze waren erg populair in Duitsland. Het was heel speciaal dat ze een maand in het Palais de Danse speelden. Alle Indische mensen kwamen er op af, met hele families tegelijk, avond aan avond. Wij waren van die langharige, ruwe jongens. Bij The Tielman Brothers brak het publiek bijna de zaal af. Ons vonden ze niet zo leuk.” Rivaliteit met The Tielman Brothers was er niet echt, herinnert Jan zich. “De popmuziek is begonnen bij de Indorock. Ik vond het een hele eer elke avond naar The Tielman Borthers te kunnen kijken. Wat een fantastische band! " Ook in de Bowling Scheveningen hebben De Maskers gespeeld. “Daar hebben we fans aan overgehouden die ons overal achterna reisden.” Jan gaat nog verder terug in de tijd. “Voordat ik in De Maskers zat, speelde ik in The Apron Strings. Rob de Nijs heeft nog een tijdje bij ons gezongen. In die tijd had je niet veel mogelijkheden om op te treden. Bands kwamen elkaar tegen op talentenjachten. Als we in de gaten hadden dat er een Indische band meedeed. Konden we het wel vergeten. Die lui waren veel beter dan wij.” Jan de Hont is beroepsmuzikant. “Normaal sta ik vier tot vijf avonden met Boudewijn de Groot in uitverkochte theaters. Ik speel al weer bijna tien jaar als vaste gitarist bij hem.” Met ZZ En De Maskers optreden doet hij erbij, als hij er tijd voor heeft. “Ik ben een typische zestiger-jaren gitarist, beïnvloed door The Shadows, Eric Clapton, Jimi Hendrix en Jeff Beck. Ik vind het leuk om die oude, instrumentale dingen te spelen. Ik zocht vroeger liedjes uit de veertiger en vijftiger jaren en speelde die in Shadowsstijl, zoals Tamara en La Comparsa.” De originele ZZ, Bob Bouber, zingt al sinds halverwege 1965 niet meer bij de band. Daarna ging de band nog een tijdje door als De Maskers. “Onze nieuwe ZZ is Erik Mooijman. Ik ken hem uit de jaren tachtig. Hij zong bij Pee Wee and The Specials in radioprogramma van Wim Noordhoek bij de VPRO. Toen ik in 1985 een reünie organiseerde, heb ik hem gevraagd. Dat was eenmalig, maar in 2000 heb ik de band weer bij elkaar gebracht met Erik als ZZ en dat gaat prima.”