Kunnen bands op veel plaatsen in Den Haag terecht en krijgen ze redelijk betaald? Biedt de heropening van Paard van Troje kansen voor Haagse bands? Is het lastig landelijk aan de bak te komen? Zijn managers makkelijk te vinden? Is bandcoaching een optie? En hoe kom je aan betaalbare oefenruimte? Zeven Haagse bands geven hun visie. Stefan van Broshim vindt dat er genoeg podia zijn in Den Haag. "Echt rijk word je er niet van", voegt toetsenist Hein Jan toe. Stefan ziet het Paard meer als plek waar internationale artiesten kunnen optreden. Landelijk gezien zijn er mogelijkheden voor Broshim, meent hij. "Wij hebben meer kansen dan een standaard rockband, omdat we zowel elektrisch als semi-akoestisch kunnen optreden." Hein Jan: "De keren dat we buiten Den Haag speelden was het publiek enthousiast." Een manager hebben ze niet. Stefan: "In het begin wel, die heeft ons flink vooruit geholpen. We hebben wel een bandcoach, Roy Bouman. Hij is een soort vraagbaak voor ons. We mogen hem altijd bellen. Voor de rest doen we alles zelf. Als we een manager zouden nemen zou het iemand moeten zijn die achter onze muziek staat, dus van alternatieve muziek houdt." Broshim heeft eigen oefenruimte in Delft. "Je hebt Musicon en het HPC. Als je de huurprijs met zijn vijven deelt, valt het wel mee. Wij hebben een tijdje in het HPC geoefend. Dat ging ten koste van de productiviteit. Je moet wachten op andere bands, elke keer slepen met je apparatuur. En als je net lekker bezig bent, moet je eruit." Peter, bassist van The Dicemen: "Wij spelen met enige regelmaat op Haagse podia." Drummer Jonathan: "Het is jammer dat de Bazart zo ver uit het centrum ligt. Die zou naar de binnenstad moeten verhuizen. Het zou goede concurrentie zijn voor het Paard." Peter: "Gages verschillen verschrikkelijk. De onkosten halen we er wel uit. Onze gitarist leeft van de muziek, maar die doet er een boel bij. Hij zit ook bij The Wild Cats en Tear it up." Kansen voor Haagse bands in het Paard? Drummer Jonathan: "Wij spelen op 19 december, als alles goed gaat, in het Paard. Het ligt eraan wie er programmeert. Ik hoop dat die persoon iets verder durft te kijken dan de commerciële dingen. Ik zie mogelijkheden in de Kleine Zaal. Ik hoop dat ze daar wat mee gaan doen." Landelijk gezien gaat het The Dicemen goed: "We spelen overal. Onze muziek noemen we rock 'n' roll. We spelen van allerlei stijlen door elkaar." Een manager hebben ze niet: "We doen alles zelf, want het is moeilijk om er eentje te vinden. We zijn ook niet erg op zoek, want het gaat ons goed af." De band oefent in Maassluis. "Het is moeilijk oefenruimte in Den Haag te vinden. Het Haags Pop Centrum (HPC) valt wel mee, financieel gezien. Musicon is wel een tof initiatief, maar niet goedkoop." Rogier, gitarist en zanger van de jonge band Fortune Cookies, vindt dat er nooit genoeg podia in Den Haag kunnen zijn. "Hoeveel gage we krijgen interesseert ons niet." Laurens, bassist, voegt toe: "Voor ons geldt alleen dat we lekker kunnen spelen." Het Paard zou wel een goed podium voor Haagse bands kunnen zijn. Rogier: "Als ze het goed aanpakken." Drummer Tristan: "Ze moeten vooral oudere mensen als publiek zien te trekken. Die hebben we nodig om Haagse bands weer terug in de scene te krijgen." Met een manager hebben de Fortune Cookies het wel geprobeerd, maar: "Die persoon begon gelijk over geld. Hij gaf ons niet het idee dat hij ons meteen wilde helpen. Pas als het echt gaat lopen hebben we er een nodig. Het is tot nu toe nog kleinschalig geweest." Fortune Cookies repeteert in het HPC: "Niet te duur en te gekke mensen daar. Ze helpen ons heel goed." Guy, drummer en zanger van Orange Sunshine, zit in een heel ander circuit. "Wij spelen veel in kraakpanden. Dat betaalt niets. We mogen niet in de Paap of de Franse Bulldog spelen, omdat we te veel volume hebben." In het Paard wel: "Maar dat komt omdat ik de programmeur, Majel, ken", geeft Guy toe. Landelijk doorbreken boeit hem niet: 'Daar ben ik niet mee bezig. Dat is teveel naar beneden trappen en omhoog likken. Heb ik geen zin in." Ook Orange Sunshine heeft geen manager. "Wij doen alles zelf." Van bandcoaching moet Guy niets hebben. "Belachelijk, paternalistisch. Je leert het meest van zelf doen. Er is toch geen formule om succes te krijgen." Zijn band oefent ook in een kraakpand. "Bij het HPC en Musicon hoef je het niet te proberen. Veel te duur", aldus Guy. Nathalie, zangeres van Black Heart Betty, vindt dat er meer podia in Den Haag moeten komen. "Je hebt Lokaal Vredebreuk, de Paap, de Pater, de Bazart en Musicon, maar die laatste twee liggen te ver uit het centrum. Om het geld hoef je het niet te doen. Je komt nauwelijks uit de onkosten. Wij spelen er omdat we gehoord willen worden. We hebben allemaal een baan ernaast. Een band kost ook heel veel geld." Black Heart Betty heeft al in het nieuwe Paard van Troje gespeeld. "Wij hebben meegedaan aan een try-out. Een dieptepunt in onze carrière: het slechtste geluid, zowel op het podium als in de zaal, en de slechtste akoestiek die we ooit hebben gehad. Daar moeten ze echt wat aan doen, dan is het een leuke plek om op te treden." Landelijk doorbreken bleek geen probleem voor Black Heart Betty: "We zitten vanaf het voorjaar tot november 2003 in het voorprogramma van Golden Earring, dus we zijn alleen nog maar landelijk bezig. Er komen ook weer nieuwe optredens uit voort." Een manager zou handig zijn: "Rob Gerritsen, de manager van de Golden Earring, raadt ons aan er een te nemen, dus we zijn op zoek. Wij zijn muzikanten, geen organisatoren." Bandcoaching hebben ze nooit gehad. "Voor de ene band werkt dat wel, voor de andere niet." Black Heart Betty heeft eigen oefenruimte: "We zitten in een antikraakpand. Ze hebben al twee keer bij ons ingebroken. Spullen van de bassist gestolen. Een top van 1200 euro, cd's en een cd-speler. We zijn nu aan het kijken hoe we onze oefenruimte zo goed mogelijk kunnen beveiligen. In plaats van bijvoorbeeld voor oefenruimte in het HPC te betalen, kunnen we het geld ook uitgeven aan goede beveiliging en verzekering voor onze instrumenten." Steven, zanger van de tienkoppige band OctavePussy, vindt dat het aanbod van podia in Den Haag karig is. "Wij zijn met veel mensen, dat speelt ook een rol. We kunnen niet in de Pater, LokaalVredebreuk of de Franse Bulldog spelen. Blijft over de Paap, maar ook dat podium is erg krap. Met spelen halen we net de onkosten eruit, we maken geen winst." Het Paard is een optie: "De Kleine Zaal zou iets kunnen zijn. Wij praten daar op dit moment over met Paard-medewerkers. Via het HPC worden ook plannen gemaakt om Haagse bands via optredens in die zaal te promoten." Landelijk doorbreken is in principe niet gemakkelijk, vindt Steven: "Ons lukt het wel. We spelen funk en via het funkcircuit kunnen we wel eens ergens staan. We hebben er net een toertje opzitten in Engeland. Drie optredens gedaan, waarvan twee helemaal uitverkocht. In Carlisle en Newcastle. Dit najaar of begin volgend jaar gaan we terug. We hebben al geruime tijd contacten in de USA en we gaan ook in Duitsland toeren." En dat alles zonder management: "In dit stadium groeit het je eigenlijk boven de pet. Je moet sterk in je schoenen staan om dat aan te kunnen. Iedereen in de band heeft een taak." Bandcoaching hoeft niet: "We zijn onze eigen bandcoaches. We leren veel van funksterren. We zitten inmiddels bij Funk to the Max, een divisie van Challenge Records. Een cd komt waarschijnlijk in september uit. Een internationale release met meerdere artiesten erop." De omvang van de band beperkt ook de mogelijkheden om te oefenen: "Musicon is te klein, daar gaan we niet heen. We zitten nu bij Spod in Delft en af en toe bij Sound Check in Schiedam. Het blijft behelpen. Het HPC wordt nu verbouwd. We gaan proberen daar onze vaste stek te maken, maar ook die ruimte is wel een beetje klein."