Storm, wind en regen: dat is de context voor het Weekend van het Kippenvel in het Nijmeegse zo vlak voor Kerstmis. Weer om naar binnen te gaan. Naar Merleyn bijvoorbeeld, waar zaterdagavond en zondagmiddag genoten kan worden van bands als Scram C Baby, Hallo Venray en Spinvis. Een sfeerverslag met een Haagse blik. De eerste band die acte de présence geeft op zaterdagavond is Scram C Baby. Labelgenoot zZz zou aantreden, maar drummer Björn heeft te kampen met een blessure. De set bestaat voornamelijk uit nieuw materiaal van het onlangs uitgebrachte juweeltje ‘Love Is Not Enough’. Kort en krachtig: zo zijn de nummers en zo is het hele optreden. Nog niet veel kippenvel overigens. Hooguit van de overeindstaande haartjes die meetrillen met de bonkende bastonen uit de speakers (waarom moet dat geluid zo hard?!). Bij Rocky Dennis (die zichzelf nu liever gewoon Jens Lekman noemt) is het geluid een stuk beter. Logisch, want alles, behalve gitaar en zang, komt uit zijn discman. Deze Zweed zingt melancholisch en melodieus over de kleine dingen des levens. Børt Bøchørøch was misschien een meer passende naam geweest. Maar hij ontroert door zijn eenvoud en lef. Later blijkt hij de melancholie niet alleen tijdens het zingen te gebruiken. Hij vertelt dat hij wellicht niet op tijd voor Kerst terug in Zweden is, vanwege een aanstaande sneeuwstorm. De tranen springen bijna in zijn ogen, ahhhh…. Dan Hallo Venray. Dit Haagse trio trad onlangs toe tot de stal van Excelsior en is bezig met de opnamen van een nieuw album. De uitgebreide set bestaat dan ook uit zeven nieuwe nummers. Bij Hallo Venray draait het allemaal om intensiteit: of het nu gaat om een eenvoudig, rustig liedje met zang en gitaar of een uitgesponnen, muzikaal emo-core nummer. En intens is het: vol overgave stort zanger Henk Koorn zich in het optreden met als hoogtepunt het oudje Las Vegas uit 1991. Uit volle borst zingt het Nijmeegse publiek mee. Tussendoor laat Koorn zich niet onbetuigd: af en toe lijkt het meer stand-up comedy dan een concert. “Beetje lol maken, beetje voetjes van de vloer. Goh, zeker Nijmegen hier”, zo kletst Koorn de nummers aan elkaar. Tja, je cabaretachtergrond verloochen je niet. Achteraf zijn de drie bandleden tevreden over het optreden. “Het is altijd leuk om in Nijmegen te spelen. De sfeer is hier goed. Heb jij lekker gespeeld Peter? Ja ik kon ook mijn ei wel kwijt.” Aan het woord is Henk Koorn, die met Peter Konings (bas) en Henk Jonkers (drums) tevreden terugkijkt. Konings stemt in: “De mensen hebben er hier altijd zin in en er is voldoende publiek. Het lijkt wel een beetje op Utrecht. Een studentenstad heeft toch zijn eigen sfeer.” Op dit moment is optreden echter niet de eerste prioriteit van Hallo Venray. “We hebben net vier dagen in de studio gezeten met Frans Hagenaars. Van de achttien nummers, zijn er nu vier á vijf goed. De samenwerking verloopt prima. Frans laat ons lekker onze gang gaan en leert ons zo kennen. Nog een keer een dag of vier de studio in en ons album is klaar!”, zo vertelt Koorn optimistisch. “Ik denk dat we in januari wel weer aan de slag gaan met Frans”, voegt Konings toe. “Zo snel al?”, vraagt Koorn zich af. “Dan wordt dan wel even doorwerken aan de nummers”. En zo eindigt de eerste, gemoedelijke avond in Merleyn. Op zondagmiddag wordt gestart met Gem. Deze jonge Utrechtse band bestaat pas een jaar in de huidige formatie, maar heeft nu al bijzondere ervaringen gehad: optredens met de Libertines en Eastern Lane, een plekje op de Unsigned CD van het NPI en vrijerijen met Excelsior. Tijdens hun optreden zien we waarom. Hoewel vergelijkingen met de Strokes onvermijdelijk zijn, hebben zanger Maurits en zijn kompanen voldoende in huis om een grote band te worden met een eigen gezicht. De energie en uitstraling zijn haast on-Nederlands. Dit belooft wat! ‘Bijna-labelgenoot’ Spinvis krijgt de eer om het Kippenvelweekend muzikaal af te sluiten. Hij is er vanmiddag in een uitgedunde versie. De helft van zijn orkest mag uitrusten na twee optredens in Vlaanderen. Maar ook zonder hen blijven de nummers overeind. Een zichtbaar vermoeide Erik de Jong zorgt bij velen voor de eerste kippenvel-ervaring van dit weekend. Met name de nieuwe nummers ‘Het laatste wonder’ en ‘Wat zei Alice ook alweer?’, zijn juweeltjes die zelfs bij sommigen tranen van ontroering veroorzaken. Na de befaamde popquiz keert iedereen huiswaarts. Door storm en regen, maar met een warm en vol hart.