24 augustus 2003 Openluchttheater Zuiderpark, Den Haag Smutstock is het feestje van vier bands die min of meer met elkaar te maken hebben. De zogenoemde Zwarte Ruiter scene is goed vertegenwoordigd wanneer Kinkster als eerste begint. De band toont zich van zijn beste kant, strak en doeltreffend. Het ontspannen sfeertje in de openlucht draagt er aan bij dat hun hits 'Hey, I'm falling' en 'If you go' uit volle borst worden meegezongen.
Sonic Litter treedt als tweede aan. De band is op zanger Paul Wessels na geheel vernieuwd en laat een stukje sixtiesgaragerock horen. Op gitaar vinden we Bert Fonderie's broer Paul (over incrowd gesproken) en de nadruk licht op het materiaal wat komt te staan op de tweede langspeler. Het spelplezier mag dan van de vier mannen afstralen maar strak is het niet. Helaas slaat Sonic Litter iets vaak de plank mis. Wie de band in een geheel andere samenstelling zo'n vijf jaar geleden aan het werk zag, ziet nu slechts een schim van het verleden. De kraker 'Dirty old man' voegt hier niets aan toe.
Ook Dyzack lijkt niet te vlammen. Uit het verleden weten we dat de optredens van Dyzack uiteenlopen. Zijn muzikale kwaliteit blijft boven water staan. Vanavond is dat weer het geval. Overduidelijk geirriteerd en ongeinspireerd staat hij op het podium. Met veel werk van zijn eerste cd 'The Ratdance Refizz' aangevuld met gloednieuw repertoire. Bij de eerste toon van 'Haunt' is het al mis bij Dyzack. De bekende problemen met zijn geluid en apparatuur nemen weer de overhand. Zonde. Dyzack kan en mag beter presteren. Het schijnt zo dat bands een groeiproces doormaken.
Daar is bij Smutfish zeker sprake van. Vanavond stijgt de band echt letterlijk boven zichzelf uit. Melle en zijn mannen bezorgt het publiek diverse kippenvelmomenten. Smutfish laat zien een band te zijn met allure. Het blijkt niet voor niets dat het één van de betere bands uit deze regio is. De sfeer (het is intussen donker) draagt hier zeker toe bij. Het viertal is dan ook als een (smut)Vis in het water hier in het openluchtfestival. Het publiek kijkt met open mond toe hoe de finale naar een waar Aphoteose wordt toegebracht. Het wordt echt tijd voor een volwaardige cd van Smutfish en een Smutstock Part II volgend jaar.