Throwback Thursday! Manoek Lambregts over Buzzcocks in Mezz
Terugkijken in corona-tijd, omdat het begint te kriebelen
Rebellie tijdens de coronacrisis komt uit allerlei fronten. Jongeren bezoeken illegale raves om hun ei kwijt te kunnen, complotdenkers protesteren tegen het beleid van de overheid en het land functioneert als een puinhoop. Een show van Buzzcocks zou op dit moment vreselijk herkenbaar en bovenal een verademing zijn.
Damn, wat was ik slecht op de hoogte van de heldenstatus die Buzzcocks heeft toen ik ze op 7 mei 2016 recenseerde in Mezz. Als beginnend muziekjournalist en verlegen punkmeisje kende ik alleen 'Ever Fallen In Love' en stond een beetje te kijken van de 'ouwe lullen' op het podium en in het publiek.
Daarom wil ik, als er er ooit een tijdmachine komt, terug naar deze avond. Ik schreef te veel over oranje glitterdrums en polkadotblousejes en te weinig over de essentie van herrie maken en de inmiddels overleden oprichter, gitarist en singer-songwriter Pete Shelley. Een show zoals deze wordt nooit meer gegeven.
Zoals Buzzcocks in de jaren zeventig de jeugd aansprak, kregen ze dat tientallen jaren later bij mij alsnog voor elkaar. Ik hoop dat de energie en opstandigheid die als een aura om hun heen hangt, ook een beetje mijn aura blijft beïnvloeden.
Lees het hele verslag van Manoek, met foto’s van Bastiaan Reiters.