Damé won samen met Johnny Jester in mei de voorronde/Kick-off van Breda Barst en opent op zondag 15 september het hoofdpodium van Bredaas mooiste festival. Maar is Damé nu een duo, trio of een volledige band, waar willen ze heen, wat kunnen we op Breda Barst verwachten en hoe zit het met die Prince cover? Wij spraken Daphne Felipie, Alan Mascott en Tycho van Deursen in hun eigen studio en repetitieruimte.

Jullie wonnen de Breda Barst Kick-off als volledige band, met drummer. Terwijl in de bio drie namen staan, die van jou, Daphne en Tycho.
Alan: “we zijn wel echt een band, alleen met drummers rouleren we. Dat heeft ermee te maken dat Max (van Winkelhof) eigenlijk onze nummer één is. Hij is gewoon heel druk. Inmiddels hebben we ook een goedgevulde backlog met capabele drummers.”

Want jullie zijn als duo begonnen? Was dat al tijdens de opleiding?
Alan: “Ja, dat is letterlijk tijdens de opleiding gebeurd.”
Daphne: “We begonnen sowieso met muziek maken, samen, in 2013 op de Herman Brood Academie. Toen hadden we nog niet echt een naam en waren aan het zoeken. Eerst deden we meer wat andere mensen ons aanraadden in plaats van wat we zelf tof vonden. Een jaartje later kwam bassist Tycho erbij, Alans beste vriend. Sindsdien doen we wat wij willen.”
Alan: “Precies. Daarbij: Daphne is ook mijn vriendin en we wonen nu samen. Dat is wel de oorsprong van Damé.

Hoe werd dat ontvangen? Eerst werd je een beetje in een hokje geduwd en toen deed je opeens wat je zelf wilde…
Alan: “Op de Herman Brood Academie heb je een aantal afdelingen. Ik zat daar als urban producer en Daphne als vocalist. Daar word je wel heel vrij gelaten hoor. Ik was meer met popproducties bezig in plaats van bandmuziek. Nu maken we gewoon overduidelijk indie. Er zitten wel poppy elementen in maar toen hebben we echt van alles gedaan: hiphop, R&B, funk, soul en zo werd het steeds harder. Rauwer.”
Daphne: “Ja, we zijn alles afgegaan, funk, disco…”
Alan: “Het is een zoektocht geweest naar de sound die wij tof vinden. Daar zijn we nog steeds mee bezig.”

Damé

In je bio staat inderdaad “begonnen als singer-songwriter duo”, veel mensen zullen dan denken “hij speelt gitaar en zij zingt.” Hebben jullie dat pad ook bewandeld?”
Alan: “Ja, dat ook, we hebben echt superveel optredens gedaan met z’n tweeën, met de akoestische gitaar en Daphne op vocals, maar we misten dat we onze hyped energie konden brengen. Eigenlijk is onze manier van muziek maken, en dat willen we ook vast houden, “we doen het live.” We brengen songs die misschien nog niet helemaal af zijn en kijken of het vet is wat we doen. Daar was de HBA een goed platform voor, omdat je per semester moet je een optreden doen. Dat hoort er bij, een stuk praktijk. Dan heb je al gauw reactie. Maar ook van muzikanten, dat is de meest dodelijke reactie die je kan bedenken.”

Het meest eerlijk ook?
Alan: “Ja, eerlijk ook. Dan wordt naar heel andere dingen geluisterd. Of er progressie te horen is bijvoorbeeld.”
Daphne: “Je klasgenoten zijn ook extra enthousiast. Zo van, “ik vind hen toch al aardig en de muziek is ook nog leuk.” Iedereen staat stiekem te bouncen. Het was eerder liefde geven aan elkaar dan elkaar afkraken. Geen competitie, ik heb dat nooit zo gevoeld. Eerder elkaar steunen. Nog steeds.”

In jullie bio op Facebook staat dat jullie een frisse en vernieuwende sound hebben. Wat is er zo fris en vernieuwend aan?
Alan: “Dat is nog de oude bio. De nieuwe is in het Engels op Spotify te vinden. Vernieuwende sound, dat is wat we er toen van vonden. We doen wel ons best om ons eigen ding te vinden. En niet te veel te luisteren naar wat anderen aan het doen zijn en zo toch vernieuwend bezig te zijn.”

Jullie kwamen met twee singles op korte tijd en er zit nog wat aan te komen?
Alan: “Ja, er zit sowieso nog één single aan te komen. Daarna komt een EP van vijf songs. We kijken wanneer de volgende klaar is om het uit te brengen. Daarna staat alles paraat voor het volgende. Dat is allemaal hier opgenomen. Heel DIY (do it yourself DH).”

Waar je nu bent, is dat de vorm waar je wilt zijn?
Alan: “Ik denk dat we heel dichtbij zijn met de nummers die nu uitkomen, de tweede single ‘Hold It Back’ is net uit. We zijn al bezig met het volgende project. Ik vind, op dit moment, dat we nu op het volwassen geluid komen, waar we willen zijn.”

Damé

Tijdens de Kick-off vond ik het heel gewaagd dat jullie de Prince cover ‘I Could Never Take The Place Of Your Man’ deden. En mooi. Had dat ook fout kunnen gaan? Of is Prince voor jullie zo makkelijk?
Daphne: “Prince is sowieso niet makkelijk, maar dat nummer is iets makkelijker dan de andere nummers die hij heeft gemaakt. Het is gewoon een ode aan hem, het is een heel mooi nummer. We vonden dat we dat konden doen.”
Alan: “Wij hebben niet zoiets van, dat is echt gewaagd. Het is meer, toen hij was overleden, wilden we graag een nummer van hem spelen. Maar dan niet ‘Purple Rain’ ofzo. Hij heeft veel meer dikke shit. Toen hebben we weken lang alleen Prince zitten luisteren. Bij dat ene nummer dacht ik “dat kunnen we best omtoveren in een stijl die wij doen.” Dat het er gewoon in past. Hij is veel sneller dan het origineel. Dat is ook het ding, je kunt zijn muziek elke kant op duwen. Het is maar net in welke jas ga je het steken?”

Is het een vast onderdeel van de set?
Daphne: “Soms. Het ligt eraan hoe lang we moeten spelen. Als dat heel lang is, vinden we het leuk om hem erbij te doen. Dan komt ie er gewoon in. Als we korter moeten spelen, spelen we liever ons eigen repertoire.”
Alan: “Bij de Bel Air gig knalde hij wel lekker met de rest mee. We hadden gekozen voor volle energie, geen dipmoment, een half uur aan één stuk knallen en daar kon hij niet bij ontbreken.”

Kunnen we dat ook op Breda Barst verwachten?
Alan: “Het is weer een half uur, er zit nu iets meer dynamiek in.”
Daphne: “Prince zit er helaas niet in.”
Alan: “Alleen al door die mention in het artikel, je kunt niet altijd hetzelfde blijven doen haha! We zijn die guys die niet te veel in herhaling willen vallen. Je kunt de laatste singles verwachten en werk dat we nog aan het vormen zijn. Toch de beste manier om je muziek uit te proberen, op een podium.”

Wat als er geen mensen zijn?
Alan: “Je speelt in de eerste plaats voor jezelf, toch?” Dat is het ding, je bouwt je eigen feestje. Het is alleen maar mooi als je mensen mee kunt nemen op jouw feestje. Ik denk dat we daar vanuit gaan, dat doen we eigenlijk altijd. We zijn nu niet in de positie dat überhaupt mensen voor ons komen. Hopelijk komt dat ooit nog en anders niet. We proberen mensen gewoon aan de gang te krijgen, door gewoon goeie muziek te brengen.”

Damé opent op zondag 15 september om 14:00 uur het Amstel podium op Breda Barst.

Damé

Damé