Pier15 is jarig en dus trakteert ze op een heerlijk affiche. “Alle toffe feesten die we hebben, maar dan min of meer tegelijk.” Beneden in het park draaien dj’s van Surf & Turf, Vieze Anita en Haveneiland. Boven in de bar is er ruim gelegenheid voor ouderwets duw en trekwerk met optredens Karel en FuckFuckFuck. Alles en iedereen heeft er zin in en dat voel je.

Iets na negen uur wordt de avond geopend met een spreekbeurt van oprichters Jeroen van Eggermond en Martijn ‘Bonkie’ Gulden. De heren startem met de woorden “Welkom thuis!” In tien minuten nemen Gulden en Van Eggermond het aanwezige publiek, dat staat te genieten van een glas champagne, mee door de geschiedenis van het skatepark. En “of we willen proberen om de bar droog te drinken”. Aan het gejuich en applaus te merken gaan we dat in ieder geval proberen.

Na de presentatie is het tijd voor Karel. Gewapend met zijn stem, buitengewoon lange microfoonkabel en bijzonder aanstekelijke synthpop-tracks staat hij klaar om de goedgevulde bar te laten ontploffen. Die explosie laat echter wel even op zich wachten. Dat ligt niet aan de erkende stuiterbal, Karel klimt bij zijn eerste nummer al meteen op de bar, maar eerder aan het publiek dat nog een beetje lijkt te moeten wennen aan deze wervelwind van 80’s synthesizers en rauwe emotie. Ook lijkt er geluidstechnisch nog het een en ander niet helemaal op orde aan het begin van de show. Desalniettemin weet het publiek, jong en flexibel als we tegenwoordig zijn, zich snel aan te passen en komt het samen met Karel tot een bijna orgastisch hoogtepunt vol energieke sprongen en verbale uitingen die uit de tenen lijken te komen  dat klinkt als: “HEEEEEUJJJJJJ LET’S GOOOO!!!”. Na een kleine drie kwartier klaar. En dat is maar goed ook, want de Amsterdamse eenmansorkaan trekt de energie uit je voor acht. We moeten even afkoelen.

Karel

Fuck Fuck Fuck

Rond elf uur betreedt het gerenommeerde sloopkogelorkest FuckFuckFuck het podium. Aan knaldrang geen gebrek bij zowel band als publiek, een publiek dat ondertussen weer voldoende hersteld lijkt van de show van Karel om dit weerzien met FuckFuckFuck er eentje voor in de boeken te maken. En het wordt er een voor in de boeken; vanaf de eerste noot is niet anders dan pitten geblazen op de snoeiharde punk van de besnorde band. Voor wie het optreden liever zónder bloedneus wil beleven, wordt het ook geen moment saai. De band speelt strak, er is een zekere dynamiek te bespeuren in de muur van geluid en zanger Jits Vlaar toont zich het soort performer dat zorgt dat de dagelijkse beslommeringen zonder moeite verdwijnen. Leef, geniet van het moment en FuckFuckFuck-it is het devies. Met die filosofie in ons achterhoofd nemen we tegen een uur of twaalf weer afscheid van de band. 

We gaan nog even dansen en vieren dat Pier15 al vijf jaar in ons leven is. Vijf jaar skaten, feesten, sneuvelen en doorpakken. Vijf jaar thuis komen.

Fuck Fuck Fuck