Bagdaddy vs The Blackouts houdt van opsmuk of blijft liever anoniem, of allebei. Bandleider Bagdaddy, geboren in Bagdad en opgegroeid in Nederland, is in het wit, haar bandleden The Blackouts dragen een zwart kattendiadeem, sommige met lampjes. Ook de crew draagt zo’n diadeem evenals fans die vooraan staan. Wat ze brengen, is lekker experimenteel en uitdagend. Dat past ook goed, Bagdaddy is labelbaas van underground label Bagdaddy Records en programmeur bij het alternatieve podium Stroomhuis in Eindhoven. Haar bandleden, een beatmaker, drummer en gitarist, komen ook uit experimentele bands. De muziek gaat van toegankelijke club house naar dreunende dansnoise met simpele, doch sterk vervormde gitaar. Heel ritmisch samenspel en soms aritmisch gescheiden. Haar hiphop lyrics zijn niet te volgen, want in het Iraaks. Bagdaddy zelf is heel fysiek, ook al draagt ze een mooie, hagelwitte jurk met sluier, netkousen en kattenmasker. Ze danst de zaal in, soms kruipend en zittend op de vloer. Aan het einde trapt ze al liggende een van de statafels om en kruipt bijna door de scherven van het bierglas dat eraf viel. Ongrijpbaar met een gevaarlijk randje. Veelzijdig. Korte krachtige set van iets meer dan een half uur. En je vraagt je af: wat zou dit in Bagdad doen?
De tweede Onderstroom Breda sinds de comeback in februari kreeg op donderdag 25 april een vervolg. Dit keer was Pier 15 het podium voor de onontdekte underground met de mysterieuze mix van hiphop en oosterse klanken van Bagdaddy vs The Blackouts en de punk van Dead Kittens uit Berlijn, met een Bredaas tintje. Dj van dienst was Jaap Kuyper, wij waren er uiteraard bij.
Bagdaddy vs The Blackouts
De soundcheck loopt niet helemaal lekker bij Dead Kittens dat begint met ‘When Will The Sun Die?’ de opener van het nieuwe album ‘I Am Not A Ghost’. Dead Kittens is een punkduo uit Berlijn van Nederlander Dirk Verschure en Israëliër Oded K.dar (KD). Het is een thuiswedstrijd voor Dirk, die zeven jaar in Breda woonde en hier animatie studeerde aan St. Joost én een thuiswedstrijd voor Dead Kittens, het allereerste optreden was immers tijdens BUT Filmfestival 2016. Ze brengen pure punk. En pure postpunk, door de opbouw, de vervormingen van de bas en het gebruik van samples. Jammer genoeg zijn er langdurige problemen met het juist krijgen van het geluid. Je ziet en hoort de frustratie. Geeft het ze meer power? Moeilijk te zeggen, de energie barst bijna letterlijk van het podium. Tussendoor valt ook de stroom op het podium uit en aan het slot geeft KD’s laptop geen samples meer. Dat is ontzettend jammer, want Dead Kittens geeft echt alles.
De vooraf rustige en vriendelijke Verschure verandert in een vurige verteller, die zijn teksten zingt, brult en schreeuwt. De teksten, vooral die van het nieuwe album ‘I Am Not A Ghost’, zijn heel persoonlijk, zoals hij ons laatst vertelde en dat voel je. De recente singles ‘I’ll Change My Mind’ en ‘All My Senses Are Gone’ komen binnen als je de tijd voor neemt en goed luistert. Dat lukt live, want de songs zijn kort. Verschure kan echter wel zijn boodschap pakkend in de teksten kwijt. KD deelt de energie, met furieus drumspel en, als ze werken, de samples. En als de samples niet werken, zingen ze de derde stem zelf wel. Het is uitdagend deze krachtige orkaan van geluid en oprechtheid recht aan te doen, beter pak je zelf eens een concert van Dead Kittens mee. Hopelijk blijft de Breda-connectie in stand en zien we ze snel weer eens terug.