Op paaszondag 21 en paasmaandag 22 april 2019 trok alweer de 23e POBparade door het centrum van Breda. Met in totaal 41 optredens op elf podia. Het blijft altijd weer moeilijk kiezen!
At First
At First mag De Avenue om 19:00 uur openen tijdens deze 23e editie van POBparade. Een strakke show neerzetten als een ervaren rockband, dat is hoe Breda deze band kent. Ook vanavond staat de avond garant voor een show waar je naar blijft kijken. De energie spat van het podium, maar het publiek gaat er niet geheel in mee. Wellicht dat de statafels in de zaal daar niet aan meewerken. Toch valt er weinig tot niets aan te merken aan het optreden in het algemeen. De gitaarriffs zijn strak, de drums geheel in de maat en de vocals zijn zuiver. De zaal had nog iets meer los mogen gaan, maar het is nog vroeg in de avond en Breda heeft nog meer bands te checken. (TG)
Klik op 'open' voor meer foto's.
AbSoulute
Door naar De Bommel waar AbSoulute om 20:00 uur op het punt van beginnen staat. In eerste instantie is er nog weinig publiek, maar daar komt al snel verandering in. Met het lekkere weer buiten en de zomerse melodieën in De Bommel is het vanaf het eerste nummer een groot feest. Niet alles gaat helemaal volgens plan op het podium en soms lijken de zenuwen de overhand te nemen. Zo duwt zangeres Jutta Deenik de microfoon uit terwijl ze hem in de standaard stopt. Dit lost ze direct op door de andere microfoon te pakken terwijl iemand anders de andere microfoon weer aan kan zetten. Ook komen de uithalen soms niet goed tot hun recht.
Al met al is het een show die je eigenlijk niet gemist mag hebben deze POBparade, gezien de zomer vibe die er toch al heerste door de warme temperaturen van het paasweekend. (TG)
Klik op 'open' voor meer foto's.
AbSoulute
Halvmåne
HALVMÅNE is bij binnenkomst in De Vulling al begonnen. Er zijn niet heel veel mensen op af gekomen, maar dat hindert de band niet om alles te geven. De Utrechtse post-punk band zou op het eerste gezicht goed tienermeisjes kunnen trekken, maar de mensen in het café zijn toch net iets ouder. Hoewel de muziek prima in de oren klinkt, wordt de zang na enkele nummers eentonig. Er komen geen uithalen in voor en de zang blijft voortkabbelen. Hierdoor is er, afgezien van de melodieën, weinig variatie te ontdekken. Ook de energie ontbreekt op sommige momenten in de show. Het is een band waar je van moet houden en er is muzikaal weinig op aan te merken, de mannen mogen trots zijn op hun set deze avond. (TG)
Klik op 'open' voor meer foto's.
The King's Head
In de aanloop naar de POBparade spraken we al met The King’s Head, een Bredase supergroep die vanavond zijn debuut maakt in De Avenue. Een band met een schat aan ervaring: Pim van Zuilen (Hilton Dive) op zang, gitaar, toetsen, Tim van Bokhoven (Wake, Bleach) op zang en gitaar, Jasper van der Hoeven (Wake, Bleach) op bas en zang, Chris Stadhouders (Cape) achter de drums en Koen Koniuszek (Hilton Dive, Revölvo) op gitaar. Een band die anderhalf jaar in alle rust heeft gewerkt aan de set van vanavond. Dat schept verwachtingen!
Klik op 'open' om verder te lezen.
The King’s Head start iets verlaat door uitlopen van het eerdere programma, om vlak voor tienen. Samen staan ze sterk, in een strakke opstelling drummer Chris bovenaan, gitarist Koen en bassist Jasper daarvoor en vooraan, op het extra podium, gitarist en zanger Tim en gitarist, zanger, toetsenist Pim. Vanaf de start is het intens en serieus. Met af en toe een geintje. Ze maken gebruik van het grote, hoge podium, met name Pim die met zijn metal gitaar geregeld de trappen opgaat. Pim: “we zijn samengesmolten uit vijf bands.” De muziek is dat ook, met elementen van nineties rock, slepende sludge, grunge en metal. De heldere, luide zang van Tim wordt afgewisseld met de grunts van Pim en dan nog een derde laag als ook Jasper meezingt.
Geen enkel nummer is hetzelfde, de rockstijlen vermengen, gaan naadloos in elkaar over, van heel zwaar tot dynamisch en versneld. Song ‘Anymore’ start als rustmoment, maar eindigt al even drukkend als de rest van de set. Zwaar en dynamisch, wij houden er wel van. Het is ouderwets rocken in De Avenue, op een nieuw geluid. The King’s Head heeft potentie. (DH)
Stiknaats
Stiknaats
Skippabeat
In De Bommel blijft het zomergevoel aanhouden. Skippabeat begint om 22:15 uur aan het optreden. Bij binnenkomst in het café is het duidelijk dat vooraan staan geen optie meer is. Tot buiten staan mensen hutje mutje tegen elkaar aan. Niemand wil dit skafeestje missen. Met z’n allen op een veel te klein podium. Niet iets waar de mannen en vrouwen geen ervaring mee hebben, dus maken ze er het beste van. Af en toe uitwijken voor de blaasinstrumenten, om elkaar heen draaien en op hetzelfde moment bewegen. Het gaat allemaal goed. De hele show kunnen we niet afkijken, we moeten door naar de volgende. Deze hadden we echter niet willen missen. (TG)
Speak Easy
Speak Easy staat vanavond in De Speeltuin, vanaf 23:00 uur. De mannen lijken regelrecht uit de jaren ‘80 geplukt te zijn en worden beïnvloed door bands als AC/DC en David Bowie. Doordat de band vrijwel onbekend is voor het Bredase publiek, blijft het café angstvallig leeg, terwijl Speak Easy er flink op los rockt. Een flinke dosis energie op het podium zorgt ervoor dat de band soms iets té schreeuwerig oogt. De ietwat houterige danspasjes, die afgekeken lijken bij Axl Rose, maken het echter helemaal goed. Het handjevol bezoekers danst lekker mee en er komt een bescheiden glimlach op het gezicht van de mannen.
Dankzij de energiebom op het podium lijken de mannen echter wel vergeten te zijn dat het ook té bombastisch kan worden. Dit is nog een verbeterpuntje voor de volgende keer. Al met al een aardig optreden. (TG)
Klik op 'open' voor meer foto's.
Windup Space
Windup Space sluit af in Vulling, iets na half twaalf in Vulling. We zien bevriende Bredase bands en ook voorganger en bevriende band Charades is blijven hangen. De band van Menno en Steven van Marle en Jesse Kwaks presenteerde in maart op gloedvolle manier in een volle Mezz Kleine Zaal de nieuwste EP ‘Shelter’. Een nieuw album met een zwaarder, volwassener geluid, blijft dat ook overeind in een café als Vulling?
Klik op 'open' om verder te lezen.
Het nieuwe geluid van Windup Space blijft met gemak overeind in Vulling. De opener ‘Breathing Underwater’ is al direct krachtig, met een felle Menno op zang. Steven, in Charades shirt, gaat ook als een bezetene los achter de drums. Het is direct duidelijk dat de Oosterhoutse rockers er overal hard voor gaan. De emotie komt voort uit het dynamische, gevarieerde materiaal en ligt er live lekker bovenop. Het oudere, meer poppunk, nummer ‘Sunrise’ krijgt noisy gitaarlijntjes met een veel hardere finale én het refrein wordt luidkeels meegezongen door het publiek. Ook het oudere ‘Cardiograph’ heeft een intense gitaarsolo en meer lagen. Dat is echte progressie boeken.
Nog zo’n emotioneel hoogtepunt vormt ‘Banish’ dat een traag, bijna gesproken opening heeft, maar daarna helemaal los gaat. Het is het waard om de nummers los te benoemen, want de EP ‘Shelter’ is het waard om eens goed naar te luisteren. Finale ‘Never Silence’ wordt ironisch genoeg op het rustigste stuk verstoord door babbelaars aan de bar waarop Menno nog net een cynisch “Lekker he, bier?” eruit krijgt voordat de gruizende climax het overneemt. (DH)
Tunnelvisie
De afsluiter van de Eerste Paasdag vindt plaats in De Speeltuin. Tunnelvisie mag om 00:30 uur aftrappen. Een ietwat nieuwe opstelling met een extra rapper zorgt voor meer dynamiek op het podium dan we van deze band gewend zijn. Het overvolle café springt enthousiast mee en een moshpit vormt zich recht voor het podium. Mensen die op het podium vallen tot gevolg. Veel oude nummers komen voorbij, waaronder ‘Storten’ en ‘Leef Je Leven’. Eerst genoemde komt zelfs twee keer voorbij in de setlist, omdat het publiek om meer vraagt aan het einde van de show. Geen wonder. De mannen zetten een strakke show neer, waarin ook bij de nieuwe nummers rock en rap nog altijd moeiteloos vermengen. Een mooi einde van de eerste dag POBparade. (TG)
Klik op 'open' voor meer foto's.
Tunnelvisie
Tweede Paasdag
Bongloard
Bongloard, dat is een nieuw Utrechts rocktrio bestaande uit Jannes van Kaam op zang en gitaar, Ties Bogers op de basgitaar en Jan van Asch achter de drumkit. Ze maken garage rock. Op Tweede Paasdag om kwart voor zeven mochten zij spelen in café De Speeltuin, op de afsluitende dag van de 23e POBparade. Jannes nam het woord vooraf: “Hoi, ik ben Jannes. Ik doe mijn spreekbeurt over rockmuziek.”
Klik op 'open' om verder te lezen.
Nu kennen we Jannes van Kaam natuurlijk wel in Breda, van zijn seventies aandoende rockband Duke John waarmee hij ooit op Breda Barst stond of FFOOSS waarmee hij bijvoorbeeld in De Vrachtwagen speelde tijdens de Popronde in 2017. In Bongloard kan hij de garagerocker in zich loslaten. Iets wat hem nauw aan zijn hart ligt, verklapt hij vooraf. De spreekbeurt is dan ook een pose van een nonchalante, relaxte rocker die vooral heel veel plezier heeft op het podium. De Bongloarders voelen elkaar ook erg goed op het kleine podium van De Speeltuin. Zelfs een gebroken bassnaar kan Ties (Ex-Palmsy) niet deren en drummer Jan (SpeakEasy) beukt gewoon door op zijn drumstel als een van de fotografen in zijn gezicht flitst.
Bongloard is hard en heeft een lekkere groove, iets dat je misschien niet snel bij het garage rock genre verwacht, maar weet het wel kloppend te maken. Eerste single ‘Whoo Yeah’ is zowat het kortste uit de set, al lijkt het live langer dan de 2 minuut 34 seconden die het online aantikt. Jannes staat in het midden, gaat uit zijn dak en trekt je mee met boeiende gitaarflitsen met veel fuzz, dansend met zijn gitaar. De middag is net voorbij en het is heet in De Speeltuin. Bongloard brengt zelfs nog een ballad ‘Down’ waarbij Van Kaam om stilte maant, maar zo zachtzinnig is zelfs de ballad niet. “Zijn er nog vragen?” (DH)
Rank & File
Op Tweede Paasdag is het zo ver: het allerlaatste optreden van Rank & File. Deze avond mogen de mannen nog een keer het podium betreden in het Hijgend Hert om Breda voor de laatste keer te laten genieten van hun rapcore nummers. Nog één keer kan Breda kijken naar de voormalige Rage Against the Machine coverband, die kort daarna begon met het maken van stevige eigen nummers. Het café is afgeladen vol als de mannen drie kwartier te laat beginnen te spelen. Vanaf begin tot eind is het knallen geblazen. Vrienden en bekenden juichen de mannen toe, terwijl de mannen nummer na nummer er doorheen rammen.
Klik op 'open' om verder te lezen.
Normaal zijn het vooral zanger Leon Heesterbeek en gitarist Peter Westerlaken die de show stelen, maar vandaag is het de beurt aan drummer Amadeus Johannes. Hij speelt voor het eerst in zes jaar, na aanmoediging van het publiek, een drumsolo. Een solo die voor de meesten nog wel even in het geheugen gegrift zal staan. Dit laatste optreden van Rank & File is muzikaal gezien een van de betere en een goede opening van het programma van het Hijgend Hert. (TG)
Clittenband
We tipten meidentrio Clittenband vorig jaar al voor de POBparade, maar helaas bleef het van onze kant bij die flirt in de tipparade. Dat maken we dit jaar goed! We zijn erbij in De Bruine Pij. Clittenband belooft “We bespelen je met onze sferische mengelmoes van Nederlandstalige, dubbelzinnige, alternative kleinkunstige Indy, omdat grootte niet belangrijk is. Expressie wel.” De bandinteresses op Facebook zijn trio’s en lavendel thee. En dan is er nog dat ‘liefdeslied’ over Thierry Baudet…
Klik op 'open' om verder te lezen.
Dubbelzinnig is waarmee Clittenband komt zeker, bij haar Nederlandstalige liedjes zet Spotify het label “Expliciet.” De teksten van zangeres en gitarist NoorZzz zijn speels, maar doordacht en neigen naar kleinkunst waar het Nederlands zich zo goed voor leent, als je het goed doet. Bijvoorbeeld het nummer ‘Kom Je Mee?’ met de tekstflarden “mag ik nog een keer komen voor ik ga” of “doe me niks aan, maar kleed me uit”. Eerst is het poëtisch en bijna lief, wat later gaat het schaamteloos over in Guus Meeuwis’ doorbraak ‘Het Is Een Nacht’. Of ‘Voorwaardelijk Verlieft’, over de opkomst van Thierry Baudet en zijn sjaaltje dat vast ruikt naar lavendel en een poging om het woord “partijkartel” tot terug gezongen refrein te versieren. “Nu hij succes heeft, kan hij onze pik zuigen.”
Maar Clittenband is meer dan kleinkunst, de podiumversiering van rode sm-zweepjes en fluwelen handboeien, een prijsvraag voor een Clittenband condoom of mooie outfits: muzikaal zit het allemaal erg goed in elkaar, met gevarieerde drums van HannaH en subtiele , fijne baslijnen van McAyAyA. Het laatste nummer vormt een sterk einde van een rustige set, met uit de bocht vliegende klanken. Daar horen we graag meer van. En goed nieuws: sinds zit Clittenband 23 april op Tinder, op zoek naar een ‘Deed’! (DH)
Je Denkt Zeker Dat Je Hardcore Band
Je Denkt Zeker Dat Je Hardcore Band is de tweede en laatste band vanavond in het Hijgend Hert. En meteen de afsluiter van de POBparade. Nineties happy hardcore, maar dan zonder gabbers voor het podium. De hele zaal is gevuld met hardrockers en metalheads. De band zelf staat in een felgekleurd aussie-trainingspak. JDZDJHB covert vrijwel alle happy hardcore-hits, van Paul Elstak tot Ruben van der Meer. Ook Bruno Mars in een nineties jasje staat op de setlist. ‘Rainbow High in the Sky’ komt een aantal keer voorbij deze avond. Het lijkt het publiek niet uit te maken. Iedereen zingt toch wel mee en het is een groot feest. Ook op het podium is het een feestje.
Klik op 'open' om verder te lezen.
De gehele band lacht van oor tot oor en iedereen heeft er duidelijk zin in om vanavond te mogen spelen. Als het publiek zangeres Anke Vissers wil laten crowdsurfen, klinkt er even een vreemde gil van haar kant. Ze ligt direct in een deuk, wat de sfeer eigenlijk alleen maar beter maakt. Aan het einde van de show wil het Hert meer. Als er zes bier op het podium komt te staan, dan zal de band nog een nummer spelen. Binnen enkele seconden staan er niet zes, maar twaalf bier klaar en speelt JDZDJHB nog een keer… ja, hoe kan het ook anders… ‘Rainbow in the Sky’. Dan is het toch echt het einde van de tijdreis en daarmee ook het einde van de 23e POBparade. (TG)